تومورهای خوش خیم آدرنال (غدد فوق کلیه)، تومورهای نادری هستند که بی خطر بوده و معمولاً در مواردی که فرد به دلایل دیگری تحت تصویربرداری قرار گرفته است، تشخیص داده می شوند. این تومورها، تقریباً 1 درصد از کل موارد ابتلا به سرطان را شامل می شوند.
تومورهای خوش خیم آدرنال توده های غیر سرطانی هستند که در غدد فوق کلیوی تشکیل می شوند. به عنوان بخشی از سیستم غدد درون ریز، غدد فوق کلیوی هورمون هایی تولید می کنند که تقریباً عملکرد همه اندام ها و بافت های بدن را کنترل و راهنمایی می کنند. هر فرد دو غدهی آدرنال دارد که بر روی هر یک از کلیهها قرار دارند. هر غده شامل دو نوع بافت است: قشر و مدولا. به تومورهای خوش خیم آدرنال را که در قشر ایجاد می شوند، آدنوم آدرنال، و به آنهایی که در مدولا ایجاد می شوند، فئوکروموسیتوما گفته می شود.
بیشتر تومورهای خوش خیم آدرنال هیچ علائمی ندارند و نیازی به درمان ندارند. اما گاهی اوقات این تومورها مقادیر زیادی از بعضی هورمون ها را ترشح می کنند که می توانند عوارضی ایجاد کنند.
معمولاً هورمون های آلدوسترون و کورتیزول از قشر غده فوق کلیه و هورمون های آدرنالین از مدولا، هورمون هایی هستند که به خاطر سرطان بیش از حد ترشح می شوند.
درمان توده های خوش خیم غده فوق کلیوی معمولاً با جراحی یا استفاده از دارو انجام می شود.