متیروزین (نام تجاری: دمسر)، از دسته داروهای کاهنده فشار خون است که در پیشگیری از افزایش فشار خون در بیماران مبتلا به فئوکروموسایتوما کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف متیروزین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه شده است.
نام عمومی: متیروزین
نام تجاری: دمسر
از داروی متیروزین در درمان فشار خون بالا در افراد مبتلا به نوعی تومور غده فوق کلیوی (فئوکروموسایتوما) استفاده می شود. متیروزین برای جلوگیری از بالا رفتن فشار خون قبل و بلافاصله بعد از جراحی برای برداشتن تومور تجویز می شود. همچنین مصرف طولانی مدت این دارو برای افرادی که شرایط انجام جراحی ندارند نیز تجویز می شود. این دارو برای دیگر موارد فشار خون بالا استفاده نمی شود. مصرف متیروزین از تولید برخی مواد توسط تومورها (کاتکول آمین ها) که باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب می شوند، جلوگیری می کند. کاهش میزان کاتکول آمین ها خطر حمله بسیار جدی فشار خون بالا (بحران فشار خون) را کاهش می دهد.
داروی متیروزین به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون آن، معمولاً 4 بار در روز یا طبق تجویز پزشک مصرف می شود. دوز مصرفی این دارو بر اساس شدت عارضه و پاسخ بدن به درمان تعیین می شود. از مصرف این دارو در مقادیر بیشتر از 4 گرم در روز خودداری کنید.
ممکن است پزشک در ابتدا داروی متیروزین را با دوز کم تجویز کند و به آرامی و تا زمانی که دوز مناسب را پیدا کند، دوز مصرفی را افزایش دهد. پزشک، فشار خون بیمار را بررسی می کند و احتمالاً انجام آزمایش های تشخیصی را (مانند آزمایش ادرار برای بررسی کاتکول آمین ها) برای یافتن مناسب ترین دوز مصرفی تجویز می کند.
در طول درمان با داروی متیروزین، مصرف مایعات فراوان و دفع ادرار مکرر برای کمک به پیشگیری از بروز عوارض جانبی در کلیه و مثانه اهمیت زیادی دارد. در مورد مقدار مناسب مصرف مایعات و دفع ادرار از پزشک خود بپرسید و دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. بدون اطلاع پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. حتی اگر احساس می کنید بیماری شما بهبود یافته، مصرف داروی متیروزین را ادامه دهید. اکثر افراد مبتلا به فشار خون بالا احساس بیماری نمی کنند. ممکن است به مدت 2 تا 3 روز پس از قطع مصرف این دارو دچار مشکل خواب (بی خوابی) شوید. در صورت تداوم یا تشدید این علائم یا دیگر علائم فشار خون بسیار بالا (مانند سردرد، حالت تهوع، تعریق، ضربان قلب سریع) به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو معمولاً حداقل 5 تا 7 روز قبل از جراحی مصرف می شود.
در صورت تداوم یا تشدید عوارض (مانند سردرد، حالت تهوع، تعریق، ضربان قلب تند، فشار خون بالا) به پزشک خود اطلاع دهید.
خوابآلودگی، خستگی، سرگیجه، سبکی سر، خشکی دهان و اسهال می تواند از عوارض این دارو باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فورا به پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برای کاهش خطر سرگیجه، به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده، برخیزید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان داروی متیروزین را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بعید اما جدی از جمله اختلال در تکلم، ریزش ناخواسته آب دهان، حرکات ناخواسته یا کنترل نشده، سفتی عضلانی، لرزش، کاهش توانایی جنسی، حساسیت یا تورم پستان، به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی نادر اما بسیار جدی از جمله اختلالات روحی روانی (مانند گیجی، افسردگی، اضطراب شدید)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار دردناک، ادرار صورتی رنگ یا ادرار خونی)، به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی داروی متیروزین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف متیروزین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین پیش از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری کلیوی، بیماری کبدی، کم آبی بدن مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی یه پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
داروی متیروزین ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر هنوز مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای ضد روان پریشی (مانند هالوپریدول، تیوتیکسن)، برخی داروهای خاص (فنوتیازین ها) که برای درمان اختلالات روحی روانی یا حالت تهوع استفاده می شوند (مانند کلرپرومازین، پروکلروپرازین).
در صورت مصرف دیگر محصولاتی که باعث خوابآلودگی میشوند مانند داروهای شبه مسکن یا مسکنهای ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماریجوانا (شاهدانه)، داروهای خوابآور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) پزشک معالج یا پزشک داروخانه را باخبر کنید.
اطلاعات درج شده روی تمام داروهای خود (مانند داروهای ضد آلرژی یا محصولات ضدسرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی شوند. از پزشک داروخانه در مورد نحوه مصرف ایمن این داروها بپرسید.
برخی از محصولات دارای موادی هستند که می توانند باعث افزایش فشار خون شوند. پزشک داروخانه را در جریان داروهای مصرفی خود قرار دهید و در مورد نحوه مصرف آنها بپرسید (به ویژه محصولات ضدسرفه و سرماخوردگی، مکمل های رژیمی یا NSAIDها مانند ایبوپروفن، ناپروکسن).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی پزشکی (مانند فشار خون، EKG، آزمایش های کاتکول آمین در ادرار) به صورت منظم انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
در طول مصرف این دارو، فشار خون خود را به طور منظم اندازه گیری کنید. در مورد نحوه بررسی فشار خون خود در خانه آگاهی یابید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق بین 59-86 درجه فارنهایت (15-30 درجه سانتیگراد) و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.