مورتون نوروما | علل بروز، نشانه ها، روش تشخیص و درمان

مورتون نوروما، وضعیتی است که اغلب با پا درد در قسمت جلویی کف پا، به خصوص در فضای بین انگشتان سوم و چهارم، بروز می کند. این عارضه، عصبی در کف پا را درگیر کرده و با احساسی ناخوشایند همراه است. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز مورتون نوروما، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.

مورتون نوروما چیست؟

مورتون نوروما یک بیماری دردناک است که اعصاب کف پا را، به ویژه عصبی که بین انگشتان سوم و چهارم قرار دارد، تحت تاثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به این بیماری اغلب دردی را توصیف می کنند که شبیه به قرار گرفتن یک سنگریزه یا یک چین خوردگی در جوراب زیر پایشان است.

این بیماری ناشی از ضخیم شدن بافت اطراف یکی از اعصاب منتهی به انگشتان پا است. این ضخیم شدن می تواند باعث درد شدید و سوزش در ناحیه جلویی کف پا شود. همچنین ممکن است فرد در انگشتان پا احساس گزگز، سوزش یا بی حسی داشته باشد.

مورتون نوروما چیست؟

پوشیدن کفش های پاشنه بلند یا تنگ به عنوان یکی از عوامل مرتبط با ایجاد مورتون نوروما شناخته شده است. بسیاری از افراد با تغییر نوع کفش و استفاده از کفش های مناسب و استاندارد، علائم خود را تسکین می دهند. با این حال، در برخی موارد ممکن است نیاز به تزریق کورتیکواستروئید یا انجام عمل جراحی باشد.

علائم مورتون نوروما

به طور معمول، هیچ علامت ظاهری مانند توده در پای فرد مبتلا به مورتون نوروما دیده نمی شود. اما فرد ممکن است علائم زیر را تجربه کند:

احساسی شبیه به ایستادن روی یک سنگریزه یا جسم برجسته در کفش
درد سوزشی در ناحیه جلویی کف پا که ممکن است به انگشتان پا نیز انتشار یابد
احساس گزگز یا بی حسی در انگشتان پا

همچنین، بسیاری از افراد متوجه می شوند که درآوردن کفش و ماساژ دادن پا اغلب به کاهش درد کمک می کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

دردی که در پا بیش از چند روز طول بکشد نباید نادیده گرفته شود. اگر فرد با وجود تغییر کفش و اصلاح فعالیت هایی که فشار زیادی به پا وارد می کنند، همچنان درد یا سوزش مداومی را در ناحیه جلویی کف پای خود احساس کردید که بهبود نمی یابد، لازم است به پزشک مراجعه نمایید.

علل ابتلا به مورتون نوروما

به نظر می رسد مورتون نوروما در واکنش به تحریک، فشار یا آسیب به یکی از اعصابی که به انگشتان پا می رسند، ایجاد می شود.

کفش پاشنه بلند و بد شکلی پا از علل ابتلا به مورتون نوروما

عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)

عواملی که به نظر می رسد در ایجاد مورتون نوروما نقش دارند عبارتند از:

کفش های پاشنه بلند: پوشیدن کفش های پاشنه بلند یا کفش های تنگ یا نامناسب می تواند فشار بیشتری به انگشتان پا و جلوی کف پا وارد کند.
ورزش های خاص: شرکت در فعالیت های ورزشی پرفشار مانند دویدن، پاهای فرد را در معرض آسیب های مکرر قرار می دهد. ورزش هایی که نیاز به پوشیدن کفش های تنگ دارند، مانند اسکی یا صخره نوردی، می توانند به انگشتان پا فشار بیاورند.
بدشکلی پا: افرادی که دارای انحراف شست پا (بونیون)، انگشت چکشی، قوس زیاد کف پا یا صافی کف پا هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مورتون نوروما قرار دارند.

تشخیص مورتون نوروما

در طول معاینه جسمی، پزشک پای فرد را لمس می کند و فشار می دهد تا وجود توده یا نقطه حساسی را بررسی کند. همچنین ممکن است هنگام فشار دادن بین استخوان های پا، احساس یک صدای کلیک مانند (که علامت نوروما است) زیر انگشتان پا وجود داشته باشد.

تشخیص مورتون نوروما با انجام آزمایش های تصویر برداری

تست های تصویربرداری

برخی از تست های تصویربرداری می توانند در تشخیص مورتون نوروما مفید باشند:

رادیوگرافی (عکس ساده): پزشک احتمالاً برای رد سایر علل درد پا مانند شکستگی، عکس برداری با اشعه ایکس از پا را تجویز می کند.
سونوگرافی: این فناوری از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر زنده از ساختارهای داخلی استفاده می کند. سونوگرافی به ویژه در نشان دادن ناهنجاری های بافت نرم مانند نوروما مفید است.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): MRI با استفاده از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی، در تجسم بافت های نرم بسیار خوب عمل می کند. با این حال، این آزمایش پرهزینه است و اغلب می تواند نوروما را در افرادی نشان دهد که هیچ علامتی ندارند.

درمان مورتون نوروما

درمان مورتون نوروما به شدت علائم بستگی دارد. پزشک احتمالاً در ابتدا روش های غیرجراحی و پیشگیرانه را توصیه خواهد کرد.

روش های درمانی غیر جراحی

پوشیدن کفش مناسب: استفاده از کفش هایی که فضای کافی در قسمت پنجه پا دارند و باعث فشردگی انگشتان نمی شوند، بسیار مهم است.
استفاده از پدهای حمایتی: قرار دادن پدهای مخصوص قوس و متاتارس در داخل کفش می تواند به کاهش فشار وارده بر عصب کمک کند. این پدها بدون نسخه در دسترس هستند.
ارتزهای سفارشی: در برخی موارد، پزشک ممکن است کفی های طبی سفارشی را تجویز کند که دقیقاً مطابق با قوس و ساختار پای هر فرد طراحی می شوند.

جراحی و سایر روش های درمانی

اگر درمان های محافظه کارانه مؤثر نباشند، پزشک ممکن است گزینه های زیر را پیشنهاد دهد:

تزریقات: تزریق کورتیکواستروئید به ناحیه دردناک در برخی افراد می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
جراحی رفع فشار: در مواردی که فشار ساختارهای مجاور بر عصب زیاد باشد، جراح ممکن است با بریدن ساختارهای اطراف، مانند رباطی که برخی از استخوان های جلوی پا را به هم متصل می کند، فشار روی عصب را کاهش دهد.
برداشتن عصب (نورومکتومی): اگر سایر درمان ها نتوانند درد را تسکین دهند،جراحی و برداشتن عصب آسیب دیده ممکن است ضروری باشد. اگرچه این جراحی معمولاً موفقیت آمیز است، اما می تواند منجر به بی حسی دائمی در انگشتان پا شود.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برای کمک به تسکین درد ناشی از مورتون نوروما و بهبود وضعیت عصب، نکات مراقبتی زیر را در نظر بگیرید:

مصرف داروهای ضدالتهابی: داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم می توانند به کاهش تورم و تسکین درد کمک کنند.
ماساژ یخ: ماساژ منظم ناحیه دردناک با یخ می تواند به کاهش درد کمک کند. می توانید یک لیوان کاغذی یا فنجان فوم پلاستیکی پر از آب را فریز کرده و سپس آن را روی محل درد بغلتانید.
تغییر کفش: از پوشیدن کفش های پاشنه بلند یا تنگ خودداری کنید و کفش هایی با پنجه پهن و کفی نرم تر انتخاب کنید.
استراحت: برای چند هفته، فعالیت هایی مانند دویدن، ورزش های هوازی یا رقص که فشار زیادی به پا وارد می کنند را کاهش دهید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

ابتدا برای درد پای خود با پزشک عمومی مشورت کنید. او ممکن است شما را به یک پزشک یا جراح متخصص در اختلالات پا ارجاع دهد. قبل از قرار ملاقات خود، بهتر است فهرستی از پاسخ های سوالات زیر را یادداشت کنید: