درخواست مشاوره رایگان
لیدوکائین نوعی داروی بی حس کننده موضعی است که از آن برای کاهش درد یا ناراحتی ناشی از تحریکات پوست مانند آفتاب سوختگی، نیش حشرات، حساسیت به گیاهان و بریدگی های جزئی، خراشیدگی، سوختگی و یا ناراحتی مقعدی ناشی از هموروئید استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لیدوکائین موضعی، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لیدوکائین موضعی
نام تجاری: زایلوکائین موضعی
لیدوکائین موضعی برای جلوگیری از خارش و درد ناشی از برخی بیماری های پوستی (مانند: خراش، سوختگی جزئی، اگزما و گزش حشرات) و درمان ناراحتی جزئی و خارش ناشی از هموروئید (بواسیر) و برخی دیگر از مشکلات پوستی ناحیه تناسلی و مقعدی استفاده می شود (مانند: فیشرمقعدی، خارش اطراف واژن و راست روده). همچنین برخی از اشکال این دارو برای کاهش ناراحتی یا درد در طی برخی اقدامات پزشکی و معاینات (به عنوان مثال سیگموئیدوسکوپی، سیستوسکوپی) نیز استفاده می شود. لیدوکائینیک بی حس کننده موضعی است که با ایجاد بی حسی موقت و از دست دادن احساس در پوست و غشاهای مخاطی عمل می کند.
در صورتی که از محصول بدون نسخه و برای خود درمانی استفاده می کنید، قبل از استفاده از لیدوکائین موضعی، تمام دستورالعمل های موجود در بسته محصول را بخوانید و آن را دنبال کنید. در صورت ایجاد سوال، با پزشک داروخانه مشورت نمایید. اگر پزشک این دارو را تجویز کرده است، طبق دستور از آن استفاده نمایید.
قبل از استفاده روی پوست، ناحیه آسیب دیده را طبق دستور تمیز و خشک نموده و یک لایه نازک از دارو را در ناحیه آسیب دیده پوست معمولاً 2 تا 3 بار در روز یا طبق دستور پزشک قرار دهید.
در صورت استفاده از اسپری، قبل از استفاده، قوطی را به خوبی تکان داده و در حالی که قوطی را در فاصله 3 تا 5 اینچ (13 تا 18 سانتی متر) از منطقه آسیب دیده نگه داشته اید، اسپری کنید تا ناحیه مرطوب شود. اگر ناحیه آسیب دیده روی صورت است، دارو را روی دست خود اسپری نموده و به صورت بمالید. نزدیک چشم، بینی یا دهان خود از اسپری کردن دارو خودداری نمایید.
در صورتی که از کف استفاده می کنید، قبل از استفاده، قوطی را به خوبی تکان داده، کف را روی دست خود اسپری کرده و به ناحیه آسیب دیده بمالید.
از استفاده در قسمتهای وسیع بدن، پوشاندن ناحیه با بانداژ ضد آب یا پلاستیک و یا اعمال گرما، به جز موارد تجویز شده توسط پزشک، خودداری نمایید. این اقدامات موجوب افزایش خطر بروز عوارض جانبی جدی می شوند.
جز مواردی که درحال درمان دست با دارو هستید، بلافاصله بعد از استفاده از آن دست ها را بشویید و از مصرف این محصول برای چشم، بینی یا گوش خودداری نمایید. اگر دارو با این مناطق تماس پیدا کرد، محل را بلافاصله با آب تمیز بشویید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به درمان تعیین می شود. دوز مصرفی دارو و تعداد دفعات استفاده آن را افزایش ندهید و از طولانی تر کردن مدت زمان مصرف دارو نسبت به تجویز پزشک، خودداری نمایید. در صورت وجود عفونت یا زخم در ناحیه مورد معالجه، بدون مشورت با پزشک خود از این دارو استفاده نکنید.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت و یا احساس بروز مشکل جدی پزشکی، سریعاً به پزشک مراجعه نمایید.
قرمزی موقت، گزگز و تورم اندک در محل معالجه می توانند از عوارض لیدوکائین موضعی باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج مطرح کنید.
به یاد داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را به دلیل بیشتر بودن منافع این دارو نسبت به عوارض آن برای شما تجویز کرده است. بیشتر افراد با مصرف لیدوکائین موضعی، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
همچنین در صورت بروز عوارض جانبی جدی مانند: تنفس آهسته یا کم عمق، تشنج، پوست کم رنگ مایل به آبی یا خاکستری، خستگی غیرمعمول، تنگی نفس، ضربان قلب سریع یا آهسته و یا غیر عادی، سریعاً به پزشک مراجعه نمایید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید با جویدن، مکیدن و حل کردن دارو در دهان امکان بروز واکنش های آلرژیک افزایش می یابد.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لیدوکائین موضعی را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف لیدوکائین، در صورت حساسیت به این دارو، داروهای بیهوشی نوع آمید (مانند: بوپیواکائین و پریلوکائین) و دیگر موارد، موضوع را با پزشک معالج خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشدکه می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: آسیب پوست، عفونت در ناحیه ای که قرار است لیدوکائین مورد استفاده قرار گیرد، بیماری قلبی، بیماری کبدی و نوعی بیماری خاص خون (متهموگلوبینمی)، مطلع سازید.
در نظر داشته باشید در صورتی که قصد انجام آزمایش ام.آر.آی (MRI) را دارید، به پرسنل آزمایش بگویید که از این محصول استفاده می کنید زیرا برخی از مارک های این دارو ممکن است حاوی فلزاتی باشند که باعث سوختگی جدی در حین ام.آر.آی می شود و نباید از آنها قبل از تصویربرداری ام.آر.آی استفاده شود. از پزشک خود یا پزشک داروخانه خود در مورد مارک خاص مصرفی خود، سوال کنید.
پیش از انجام جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از کلیه محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.
هنگام استفاده از لیدوکائین موضعی برای کودکان احتیاط نمایید زیرا ممکن است حساسیت آن ها نسبت به عوارض جانبی این دارو بیشتر باشد.
استفاده از لیدوکائین موضعی در دوران بارداری، تنها در موارد اضطراری مجاز می باشد. در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود اما بعید است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لیدوکائین موضعی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
بلع یا استنشاق این دارو خطرناک بوده و در صورت سوء مصرف دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. خواب آلودگی، ضربان قلب غیر عادی و تشنج می توانند از علائم سوء مصرف این دارو باشند.
تمام قرارهای عادی پزشکی و روانپزشکی خود را به خاطر داشته باشید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از یخ زدگی دارو جلوگیری نمایید. از دسترس کودکان و حیوانات خانگی به دور باشد.
ژل یا کیسه های کف یا اسپری را در مجاورت گرمای زیاد (بیش از 120 درجه فارنهایت یا 49 درجه سانتیگراد) نگه داری نکنید و آن را در مجاورت شعله قرار ندهید و یا استفاده نکنید. از آنجا که کف هایفوم یا اسپری تحت فشار هستند، از سوراخ کردن و ترکاندن ظرف خودداری نمایید.
دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
