درخواست مشاوره رایگان
پراواستاتین (نام تجاری: پراواکول)، از داروهای خانواده استاتین است که معمولاً همراه با رژیم غذایی مناسب برای کاهش کلسترول بد خون تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پراواستاتین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: پراواستاتین
نام تجاری: پراواکول
از داروی پراواستاتین همراه با یک برنامه غذایی مناسب برای کمک به کاهش کلسترول های "مضر" و چربی ها (ال دی ال، تریگلیسیرید) و افزایش کلسترول های "مفید"(اچ دی ال) در جریان خون، استفاده می شود. پراواستاتین به گروهی از داروها که تحت عنوان استاتین شناخته می شوند، تعلق دارند. نحوه عملکرد این دارو به این صورت است که مقدار کلسترول های تولید شده توسط کبد را کاهش می دهد. کاهش سطح کلسترول های مضر و تریگلیسیرید ها و افزایش سطح کلسترول های مفید، خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد و از ایجاد سکته و حمله قلبی، پیشگیری می کند.
علاوه بر داشتن یک برنامه غذایی سالم (رژیم غذایی کم کلسترول و کم چربی) سایر تغییرات سبک زندگی مانند ورزش کردن، رسیدن به وزن مناسب و ترک سیگار به عملکرد بهتر این دارو، کمک خواهند کرد.برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان صحبت کنید.
پراواستاتین طبق توصیه پزشک معمولاً یک بار در روز و به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون آن، مصرف می شود.
دور این دارو بر اساس شرایط پزشکی فرد بیمار و میزان پاسخ دهی او به درمان، سن و سایر داروهای مصرفی، تعیین خواهد شد. مطمئن شوید که نام تمامی داروهای مصرفی تان را (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به اطلاع پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه، رسانده اید.
اگر از داروهای دیگری برای کاهش کلسترول خون استفاده می کنید (مانند رزین های متصل شونده به اسید های صفراوی مثل کلستیرامین، کلستیپول) پراواستاتین را حداقل یک ساعت قبل یا 4 ساعت پس از این داروها، مصرف کنید. این داروها می توانند با پراواستاتین واکنش دهند و در جذب کامل آن نیز اختلال ایجاد کنند.
بیشترین اثر بخشی این دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. به یاد داشته باشید که این دارو را هر روز و در یک زمان خاص مصرف کنید. حتی اگر احساس بهبودی نیز پیدا کرده اید، به مصرف دارو ادامه دهید. اکثر افرادی که کلسترول یا تریگلیسیرید بالایی دارند، احساس بیماری نمی کنند.
پیروی کردن از توصیه های تغذیه ای و ورزشی پزشک، اهمیت بالایی دارد. حدود 4 هفته طول می کشد تا این دارو اثر خود را بطور کامل بگذارد.
پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده است چرا که بر این باور است که منافع این دارو، از عوارض جانبی آن بیشتر است. بیشتر افراد با مصرف پراواستاتین دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
تعداد معدودی از افرادی که داروی پراواستاتین را مصرف می کنند، دچار عوارضی مانند مشکلات حافظه خفیف یا گیجی می شوند. در صورت وقوع این عوارض، با پزشکتان صحبت کنید.
در مواقع نادر، استاتین ها می توانند باعث ایجاد بیماری دیابت یا تشدید آن شوند. درباره فواید و ضرر های استفاده از استاتین ها، با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به ندرت می تواند باعث ایجاد مشکلات ماهیچه ای شود. در مواقع نادر می تواند منجر به ایجاد بیماری های خطرناکی به نام های واپاشی ماهیچه مخطط و میوپاتی (ماهیچه آسیبی) شود. در صورت بروز هر یک از این علائم در طول درمان یا تداوم یافتن آنها حتی پس از قطع مصرف داروها، فوراً پزشکتان را در جریان قرار دهید. این علائم عبارتند از: درد / حساسیت / ضعف عضلانی (مخصوصاً زمانیکه همراه با تب یا خستگی غیر عادی باشد)، نشانه هایی از وجود مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار).
همچنین این دارو به ندرت می تواند مشکلات کبدی نیز ایجاد کند. اگر متوجه هر یک از علائم غیرمحتمل اما خطرناک زیر شده اید، فوراً پزشکتان را در جریان قرار دهید: زرد شدن چشم ها و پوست، تیره شدن ادرار، معده درد و دل درد شدید، حالت تهوع و استفراغ مزمن.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول، به ندرت رخ می دهد. در صورت مشاهده علائم زیر، به دنبال امداد های فوری پزشکی باشید: ایجاد راش، خارش، تورم (مخصوصاً در صورت، گلو و زبان)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی.
البته موارد مذکور تمامی عوارض جانبی پراواستاتین را در بر نمی گیرد. اگر متوجه علائم دیگری شده اید که در بالا آورده نشده است، با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه، تماس بگیرید.
در صورت داشتن آلرژی به داروی پراواستاتین یا هر گونه آلرژی دیگر، پیش از شروع مصرف دارو، این موضوع را به اطلاع پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه، برسانید. این دارو حاوی اجزا غیرفعالی است که می تواند منجر به ایجاد واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از استفاده از این دارو، سوابق پزشکی خود مخصوصاً موارد زیر را به اطلاع پزشکتان برسانید: بیماری های کبدی، بیماری های کلیوی و استفاده از نوشیدنی های الکل دار.
پیش از انجام هر گونه عمل جراحی، نام تمامی داروهای مصرفی تان را (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به اطلاع پزشک یا دندانپزشکتان برسانید.
مصرف نوشیدنی های الکل دار را محدود کنید. استفاده روزانه از نوشیدنی های الکل دار مخصوصاً هنگامیکه با داروی پراواستاتین ترکیب شوند، خطر ابتلا به بیماری های کبدی را افزایش می دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر، با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه، صحبت کنید.
افراد مسن تر نسبت به عوارض جانبی پراواستاتین مخصوصاً بیماری های ماهیچه ای، حساسیت بیشتری دارند.
از داروی پراواستاتین نباید در دوران بارداری استفاده کرد زیرا ممکن است که به جنین آسیب وارد کند؛ بنابراین مهم است که در حین استفاده از این دارو از روش های قابل اطمینان پیشگیری از بارداری (مانند استفاده از کاندوم و مصرف قرص های ضد بارداری) استفاده کنید. اگر باردار شده اید یا فکر می کنید که باردار هستید، فوراً با پزشکتان صحبت کنید.
پراواستاتین می تواند وارد شیر مادر شود و اثرات نامطلوبی بر روی نوزاد شیرخوار بگذارد. مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود. پیش از شیردهی، با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی نحوه عملکرد داروها را تغییر می دهند و عوارض جانبی خطرناکی نیز ایجاد خواهند کرد. البته در این یادداشت تمامی عوارض جانبی ناشی از داروی پراواستاتین آورده نشده است. لیستی از همه داروهای مصرفی تان (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه، محصولات گیاهی) تهیه کنید و در اختیار پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه قرار دهید. بدون تائید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید و همچنین میزان آنها را نیز تغییر ندهید.
برخی از داروهایی که با پراواستاتین تداخل دارویی دارند عبارتند از: کلشی یسین، داپتومایسین، جم فیبروزیل
اگر شخصی بیش از اندازه از این دارو استفاده کند، دچار علائم خطرناکی مانند غش کردن یا دشواری در تنفس می شود. در این هنگام با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
هرگز این دارو را به صورت سر خود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند اندازه گیری سطح کلسترول و تریگلیسیرید خون) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می تواند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کرده اید به محض به خاطر آوردن، آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را 2 برابر نکنید.
دارو را در دمای اتاق دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره همه داروهایتان را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی تان قرار دهید.
هیچ گاه داروهایتان را داخل توالت یا چاه های فاضلاب نیندازید مگراینکه در دستورالعمل استفاده از آن ذکر شده باشد.در صورت منقضی شدن دارو یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بیندازید.
