درخواست مشاوره رایگان
میتوکسانترون (نام تجاری: نوانترون)، یکی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی سرطان است که در درمان و تسکین برخی انواع سرطان پروستات، سرطان خون و بیماری ام اس کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف میتوکسانترون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: میتوکسانترون
نام تجاری: نوانترون
از میتوکسانترون در درمان سرطان خون و سایر سرطان ها و بیماری مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) استفاده می شود. این دارو به گروهی از داروها به عنوان آنتراسندیون تعلق دارد و باعث کاهش یا توقف رشد برخی سلول ها (از جمله سلول های سرطانی و سلول هایی که بر دفاع طبیعی بدن تأثیر می گذارند) می شوند.
محلول وریدی (2 میلی گرم در میلی لیتر)
قبل از شروع استفاده از میتوکسانترون و هر بار استفاده مجدد، برگه راهنمای دارو را بخوانید. اگر سوالی دارید، می توانید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
این دارو طبق دستور پزشک معالج و به صورت وریدی تزریق می شود. دوز مصرفی دارو براساس شرایط پزشکی فرد، اندازه بدن و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
اگر دارو با پوست تماس پیدا کرد، بلافاصله محل را به خوبی با آب و صابون بشویید. اگر دارو وارد چشم شد، پلک بالا و پایین را با دو انگشت باز کرده و به مدت 15 دقیقه با آب شستشو دهید و سپس بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کنید.
حالت تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد یا خستگی غیرمعمول می تواند از عوارض این دارو باشند. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای پیشگیری یا تسکین حالت تهوع و استفراغ دارو تجویز کند. خوردن چندین وعده غذایی کم حجم، نخوردن غذا قبل از درمان یا محدود کردن فعالیت های جسمی می تواند منجر به کاهش احتمال و شدت بروز این عوارض شود. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
حالت تهوع، استفراغ یا اسهال در موارد معدودی ممکن است باعث کاهش بیش از حد و غیر قابل تحمل آب بدن (دهیدراتاسیون) شود. در صورت مشاهده علائم کم آبی بدن مانند کاهش غیرمعمول ادرار، خشکی دهان / افزایش تشنگی غیرعادی، کمبود اشک، سرگیجه / سبکی سر یا رنگ پریدگی و چروک پوست بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
از عوارض دیگر مصرف این دارو ریزش مو می باشد که معمولاً بعد از پایان و قطع دوره درمان، مو به رشد طبیعی خود باز می گردد.
این دارو ممکن است باعث سبز شدن ادرار شود. همچنین ممکن است قسمت سفید چشم نیز به رنگ مایل به آبی درآید. این اثرات موقتی، طبیعی و بی ضرر هستند.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تغییرات قاعدگی (به عنوان مثال توقف پریود)، خونریزی / کبودی غیرمعمول (به عنوان مثال: لکه های قرمز کوچک روی پوست، مدفوع سیاه / خونی، ادرار خونی، استفراغ شبیه به تفاله قهوه)، احساس بی حسی / سوزن سوزن شدن و تشنج، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو می تواند توانایی بدن را در مبارزه با عفونت را کاهش دهد. در صورت بروز علائم عفونت مانند تب، لرز یا گلودرد مداوم، پزشک را به سرعت مطلع سازید.
ممکن است درد یا زخم در دهان و گلو ایجاد شود. دندان های خود را به آرامی با مسواک نرم بشویید، از دهان شویه حاوی الکل استفاده نکنید و دهان خود را مرتبا با آب خنک مخلوط با جوش شیرین یا نمک بشویید. بهتر است در این دوران، غذاهای نرم و مرطوب مصرف کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف میتوکسانترون در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص، اختلالات خونی / خونریزی (به عنوان مثال، کم خونی، تعداد کم سلول های خون)، بیماری قلبی (به عنوان مثال، نارسایی احتقانی قلب، ضربان قلب نامنظم)، بیماری کبد، پرتودرمانی، عفونت اخیر / فعلی را مطلع سازید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن فلج اطفال خوراکی یا واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
میتوکسانترون، با تضعیف سیستم ایمنی، احتمال ابتلا به عفونت و بیماری را افزایش می دهد. در دوره مصرف این دارو از تماس با افراد با مبتلا به عفونت های واگیردار (مانند آبله مرغان، کووید-19، سرخک و آنفولانزا) خودداری کنید.
در هنگام استفاده از اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر که احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی با آن ها وجود دارد، احتیاط کرده و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید.
پیش از جراحی تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، پزشک خود را مطلع سازید. هنگام استفاده از میتوکسانترون نباید باردار شوید. میتوکسانترون ممکن است به جنین آسیب برساند. زنان و مردان در سنین باروری هنگام استفاده از این دارو باید از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنند. اگر شما یا همسرتان باردار شدید، در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود و می تواند اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. بنابراین هنگام استفاده از این دارو شیردهی توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی میتوکسانترون را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: داروهای ضد سرطان دیگر (به ویژه آنتراسایکلین ها مانند دوکسوروبیسین).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
بهتر است تمام آزمایشات یا معاینات پزشکی به صورت دوره ای انجام شود.
برای دریافت بهترین نتیجه بهتر است دریافت هر دوز از دارو طبق دستورالعمل برنامه ریزی شده انجام شود. اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، برای تعیین یک برنامه دوز جدید با پزشک خود مشورت کنید.
ویال های بازنشده داروی میتوکسانترون را می توان هم در یخچال و هم در دمای اتاق نگهداری کرد. در صورت نگهداری این دارو در یخچال به خاطر داشته باشید که این دارو نباید یخ بزند. همچنین دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
مقدار داروی باقی مانده پس از مصرف را می توان به مدت 7 روز در دمای اتاق (بین 20 الی 25 درجه سانتی گراد) و یا به مدت 14 روز در یخچال (دمای بین 2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری کرد.