پماد و شیاف مقعدی هیدروکورتیزون

هیدروکورتیزون مقعدی (نام تجاری: آنوسول)، از دسته داروهای کورتیکواستروئیدی موضعی است که در کنترل و بهبود خارش، ورم و تحریک ناشی از هموروئید و سایر بیماری های مقعدی و کولیت اولسراتیو کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف هیدروکورتیزون رکتال، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: هیدروکورتیزون رکتال

نام تجاری: آنوسول

موارد مصرف

هیدروکورتیزون مقعدی برای درمان هموروئید (بواسیر) و خارش یا تورم در راست روده و مقعد استفاده می شود. همچنین با سایر داروها برای درمان برخی مشکلات روده ای (مانند کولیت اولسراتیو مقعدی و سایر بیماری های التهابی مقعدی) استفاده می شود. شیاف های هیدروکورتیزون با کاهش التهاب در راست روده و مقعد به تسکین درد مقعد، خارش، اسهال خونی و خونریزی کمک می کند. هیدروکورتیزون به دسته داروهایی به نام کورتیکواستروئیدها تعلق دارد.

زمان و نحوه مصرف

پیش از هر بار مصرف هیدروکورتیزون مقعدی، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

هیدروکورتیزون مقعدی بهتر است روزی دو الی سه بار طبق دستور پزشک مصرف گردد.

دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. از دست زدن طولانی به شیاف خودداری کنید زیرا آن را ذوب می کند.

شیاف را باز کنید و نوک آن را با چند قطره آب مرطوب کنید. درحالی که زانوی راست را خم کرده اید به سمت چپ دراز بکشید. شیاف را به آرامی با انگشت خود فشار دهید، شیاف باید به اندازه کافی فرو رود تا به عقب بلغزد سپس چند دقیقه دراز بکشید. حداقل به مدت یک ساعت مدفوع نکنید تا دارو بتواند اثر کند.

دستان خود را بعد از هر بار استفاده بشویید. توجه داشته باشید که این دارو ممکن است پارچه را لکه دار کند.

از دستورالعمل های پزشک به دقت پیروی کنید بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. دوز مصرفی دارو را افزایش ندهید، این کار تاثیری در روند بهبودی ندارد و می تواند عوارض جانبی را افزایش دهد.

اگر مدتی طولانی از هیدروکورتیزون مقعدی استفاده می کنید، بدون مشورت با پزشک مصرف آن را قطع نکنید. برخی داروها ممکن است با قطع ناگهانی شرایط را تشدید کند. ممکن است نیاز باشد که دوز دارو به تدریج کاهش یابد.

اگر بعد از مدتی احساس بهبودی نداشتید، وضعیت خود را به پزشک گزارش دهید.

عوارض جانبی پماد و شیاف مقعدی هیدروکورتیزون

سوزش، خارش، خشکی، تحریک فولیکول پوست / مو و تغییر رنگ پوست در اطراف ناحیه رکتال می تواند از عوارض هیدروکورتیزون مقعدی باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

به ندرت، ممکن است این دارو جذب جریان خون شود. این امر می تواند منجر به بروز عوارض جانبی بیش از حد کورتیکواستروئید شود. این عوارض در کودکان و افرادی که مدت طولانی از این دارو استفاده می کنند بیشتر است. در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی: خستگی غیرمعمول و شدید، کاهش وزن، سردرد، تورم مچ پا، افزایش تشنگی و ادرار، مشکلات بینایی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز هرکدام از این عوارض خطرناک جانبی: خونریزی مقعدی جدید یا مداوم، کبودی و خونریزی غیرمعمول، علائم خونریزی معده یا روده (مانند درد معده، شکم، مدفوع سیاه، استفراغ قهوه ای )، درد استخوان، شکستگی استخوان ها، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند افسردگی، نوسانات خلقی، تحریک)، ضعف عضلانی / درد، ضربان قلب نامنظم، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم، ادرار دردناک، تشدید قرمزی / تحریک نزدیک مقعد)، بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به هیدروکورتیزون مقعدی نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی هیدروکورتیزون مقعدی را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف هیدروکورتیزون مقعدی، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف هیدروکورتیزون مقعدی، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سایر مشکلات معده / روده (مانند زخم، انسداد، خونریزی، عفونت، جراحی اخیر)، عفونت (مانند سل، عفونت های قارچی)، برخی بیماری های چشم (آب مروارید، آب سیاه، عفونت تبخال چشم)، مشکلات قلبی (مانند نارسایی احتقانی قلب، حمله قلبی اخیر)، فشار خون بالا، بیماری کبدی، بیماری کلیوی، مشکلات تیروئید (بیماری تیروئید بیش از حد یا کم کار)، دیابت، کاهش تراکم استخوان (پوکی استخوان)، مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون، شرایط روحی / خلقی (مانند روان پریشی، افسردگی)، سطح خون پتاسیم پایین مطلع سازید.

نوشیدنی های الکلی را هنگام استفاده از این دارو محدود کنید تا خطر خونریزی معده و روده را کاهش دهد.

به ندرت، استفاده طولانی مدت از کورتون می تواند پاسخ به استرس های جسمی را برای بدن دشوارتر کند. بنابراین، قبل از جراحی یا درمان اگر بیماری یا جراحت جدی دارید، پزشک یا دندانپزشک خود را از مصرف این دارو مطلع سازید.

بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون یا آزمایش های پوستی انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزای استنشاقی) خودداری کنید.

هیدروکورتیزون مقعدی ممکن است احتمال ابتلا به بیماری یا عفونت های فعلی را تشدید کند. بنابراین، برای جلوگیری از شیوع عفونت، دستان خود را به خوبی بشویید. از تماس با افرادی که ممکن است آلوده باشند (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت یا مواردی دیگر هستید با پزشک خود مشورت کنید.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه از دست دادن استخوان، درد استخوان، خونریزی معده و روده و تغییرات ذهنی، خلقی (مانند گیجی) حساسیت بیشتری نشان دهند.

اگرچه بعید به نظر می رسد، اما اگر این دارو برای مدت طولانی استفاده شود، ممکن است به طور موقت رشد کودک را کاهش دهد. به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید تا قد فرزند شما بررسی شود.

در دوران بارداری، هیدروکورتیزون مقعدی باید فقط در صورت نیاز استفاده شود، نه برای دوره های طولانی مدت. هیدروکورتیزون (خوراکی یا تزریقی) ممکن است به جنین آسیب برساند. درباره خطرات و فواید دارو با پزشک خود صحبت کنید.

انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. با این حال، بعید است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

اثرات برخی از داروها در صورت مصرف همزمان سایر داروها یا محصولات گیاهی می تواند تغییر کند. این می تواند خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش دهد یا ممکن است باعث شود داروها به درستی عمل نکنند. این تداخلات دارویی همیشه اتفاق نمی افتد. پزشک عمومی یا پزشک داروخانه اغلب می تواند با تغییر در نحوه استفاده از داروهای خود و یا با نظارت دقیق، از تداخلات جلوگیری کرده یا آن را مدیریت کند.

نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

محصولاتی که با هیدروکورتیزون مقعدی تداخل دارند عبارتند از: آلدسلوکین، "داروهای رقیق کننده خون" (مانند وارفارین)، واکسن ها.

تمام برچسب های داروهای تجویزی و بدون نسخه را به دقت بررسی کنید زیرا بسیاری از داروها حاوی تسکین دهنده درد / کاهش دهنده تب (از جمله آسپیرین، سالیسیلات ها، NSAID ها مانند ایبوپروفن، ناپروکسن) هستند که ممکن است خطر خونریزی را در صورت مصرف با کورتیکواستروئیدها افزایش دهند. با این حال، اگر پزشک آسپیرین با دوز کم برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولاً با دوزهای 81-325 میلی گرم در روز) تجویز کرده است، باید مصرف آسپیرین را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده داروها را سوال کنید.

این یادداشت تمامی تداخلات دارویی هیدروکورتیزون مقعدی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید.

سوءمصرف

این دارو ممکن است در صورت بلعیدن مضر باشد. در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

در حین مصرف این دارو باید آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند معاینات مقعدی، آزمایش عملکرد غده فوق کلیه) انجام شود.

هیچ یک از قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را فراموش نکنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق بین 68-77 درجه فارنهایت (20-25 درجه سانتیگراد) دور از حرارت نگهداری شود. می توانید این دارو را در یخچال نگهداری کنید تا از ذوب شدن آن جلوگیری شود. با این حال، از یخ زدن دارو خودداری کنید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.