انسولین ایزوفان و انسولین رگولار (نام تجاری: هومولین 70 / 30)، از داروهای خانواده انسولین است که ترکیبی از دو داروی کوتاه اثر و متوسط اثر است که به کنترل قند خون تا 24 ساعت پس از تزریق کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف هومولین 70/30، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: انسولین ایزوفان و انسولین رگولار
نام تجاری: هومولین 70 / 30
از ترکیب ایزوفان و انسولین رگولار برای کنترل قند خون بالا در افراد دیابتی با یک رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی استفاده می شود. کنترل میزان قند خون بالا از آسیب کلیه، نابینایی، مشکلات عصبی، از دست دادن اندام و مشکلات عملکرد جنسی جلوگیری می کند. کنترل مناسب دیابت همچنین ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را کاهش دهد.
هومولین 70/30، انسولین ساخته شده در آزمایشگاه است. این دارو جایگزین انسولین بدن می شود. این دارو ترکیبی از 70٪ انسولین با اثر متوسط (ایزوفان) و 30٪ انسولین با اثر کوتاه مدت (رگولار) است. انسولین رگولار به سرعت شروع به کار می کند اما ماندگاری بیشتری دارد. این محصول به سلول ها کمک می کند تا قند خون (گلوکز) را جذب کرده و بتواند از آن برای تامین انرژی استفاده کنند. هومولین 70/30 ممکن است به تنهایی یا به همراه سایر داروهای خوراکی دیابت (مانند متفورمین) استفاده شود.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید. تمام دستورالعمل های تهیه و استفاده را از پزشک خود، مربی دیابت یا پزشک داروخانه بیاموزید.
تمام دستورالعمل های آماده سازی و استفاده را از پزشک متخصص و بسته محصول بیاموزید.
قبل از استفاده، این محصول را از نظر بصری از نظر ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت وجود هر کدام، از تزریق دارو خودداری کنید. اگر از ویال انسولین استفاده می کنید، آن را تکان ندهید، ویال یا کارتریج را به آرامی بچرخانید یا 10 بار آن را زیر و رو کنید تا دارو مخلوط شود. ترکیب ایزوفان و انسولین رگولار باید پس از مخلوط شدن به طور مساوی کدر و شیری به نظر برسد. در صورت مشاهده گوله هایی از مواد سفید، ظاهری "یخ زده" یا ذرات چسبیده به کناره های ویال یا کارتریج، از آن استفاده نکنید.
قبل از تزریق هر دوز، محل تزریق را با الکل تمیز کنید. محل تزریق خود را هر بار تغییر دهید تا خطر مشکلات یا آسیب در زیر پوست (به عنوان مثال، چاله ها و توده ها یا ضخیم شدن پوست) کاهش یابد. هومولین 70/30 را طبق دستور پزشک، معمولاً یک یا دو بار در روز به زیر پوست تزریق کنید. این محصول انسولین، ممکن است در ناحیه شکم، ران، باسن یا پشت بازو تزریق شود. از تزریق وریدی یا عضلانی این دارو خودداری کنید؛ زیرا ممکن است افت شدید قند خون (هیپوگلیسمی) رخ دهد. بعد از تزریق محل را مالش ندهید. به پوست قرمز، متورم، خارش دار یا آسیب دیده تزریق نکنید. انسولین سرد تزریق نکنید زیرا می تواند دردناک باشد. ظرف انسولین را که در حال حاضر استفاده می کنید، می توانید در دمای اتاق نگه دارید.
این محصول نباید با انسولین دیگری مخلوط شود.
مارک یا نوع انسولین را بدون راهنمایی و چگونگی انجام این کار از طریق پزشک، تغییر ندهید.
دستگاه قلم خود را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید، حتی اگر سوزن عوض شده باشد؛ زیرا ممکن است باعث انتقال عفونت و بیماری به دیگران شوید و یا از آنها عفونت جدی بگیرید. نحوه استفاده، نگهداری و دور انداختن ایمن لوازم پزشکی (مانند سرنگ، آمپول، سوزن و ...) را بیاموزید.
دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان است. هر دوز را بسیار دقیق اندازه بگیرید زیرا حتی تغییرات اندک در مقدار انسولین نیز ممکن است تأثیر زیادی بر قند خون بگذارد.
طبق دستور پزشک قند خون خود را مرتباً بررسی کنید. نتایج خود را پیگیری کرده و آنها را با پزشک خود در میان بگذارید. این امر به منظور تعیین دوز مناسب انسولین بسیار مهم است.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
در صورت عدم بهبودی، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
واکنش های محل تزریق (مانند درد، قرمزی، تحریک) یا افزایش وزن می تواند از عوارض هومولین 70/30 باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند: علائم پایین بودن سطح پتاسیم در خون (مانند گرفتگی عضلات، ضعف، ضربان قلب نامنظم)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف هومولین 70/30 می تواند باعث افت قند خون (هیپوگلیسمی) شود. اگر کالری کافی از غذا دریافت نکنید یا ورزش غیرمنظم سنگین انجام دهید، علائم افت قند خون شامل تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست و پا اتفاق می افتد. همراه داشتن قرص یا ژل گلوکز برای درمان افت ناگهانی قند خون عادت خوبی است. اگر این قرص یا ژل گلوکز به همراه ندارید، با خوردن یک منبع سریع قند مانند قند سفره، عسل یا آب نبات، سریع قند خون خود را بالا ببرید یا آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی بنوشید. در مورد واکنش و استفاده از این محصول بلافاصله به پزشک خود بگویید. برای کمک به جلوگیری از افت قند خون، وعده های غذایی را طبق یک برنامه منظم بخورید و از قطع مصرف وعده های غذایی خودداری کنید. با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید تا بدانید در صورت از دست دادن یک وعده غذایی چه کاری باید انجام دهید.
علائم قند خون بالا (هایپرگلیسمی) شامل تشنگی، افزایش ادرار، گیجی، خواب آلودگی، گرگرفتگی، تنفس سریع و بوی نفس میوه ای است. در صورت بروز این علائم فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. دوز مصرفی ممکن است لازم باشد افزایش یابد.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون راش (عارضه پوستی)، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی هومولین 70/30 را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن، سایر انسولین ها یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید. هنگامی که قند خون پایینی دارید (افت قند خون) از این دارو استفاده نکنید.
همچنین قبل از مصرف هومولین 70/30، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات غده فوق کلیوی و هیپوفیز، بیماری کلیوی، بیماری کبد، مشکلات تیروئید مطلع سازید.
به دلیل قند خون بسیار پایین یا بالا ممکن است دچار تاری دید، سرگیجه یا خواب آلودگی شوید. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید.
هنگام مصرف هومولین 70/30، الکل را محدود کنید زیرا می تواند خطر ابتلا به افت قند خون را افزایش دهد.
هنگامی که بدن تحت فشار است (مثلاً به دلیل تب، عفونت، آسیب یا جراحی)، کنترل قند خون ممکن است دشوارتر باشد. با پزشک خود مشورت کنید زیرا این امر ممکن است نیاز به تغییر در برنامه درمانی، داروها یا آزمایش قند خون داشته باشد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
قبل و بعد از ورزش قند خون خود را بررسی کنید. ممکن است قبل از ورزش به یک میان وعده نیاز داشته باشید.
اگر به مناطق دیگر سفر می کنید، در مورد چگونگی تنظیم برنامه انسولین از پزشک خود سوال کنید. انسولین و لوازم بهداشتی با خود ببرید.
افراد مسن و کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی هومولین 70/30، به ویژه قند خون پایین حساسیت بیشتری نشان دهند.
اگر باردار هستید سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید. بارداری ممکن است باعث دیابت شود یا آن را تشدید کند. در مورد برنامه کنترل قند خون در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است در طی بارداری درمان دیابت را تغییر دهد (مانند رژیم غذایی و داروهایی از جمله انسولین).
هومولین 70/30 به شیر مادر منتقل می شود، اما بعید است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است نیاز به انسولین هنگام شیردهی تغییر کند.
با پزشک داروخانه یا پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی هومولین 70/30 را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با هومولین 70/30 تداخل داشته باشند عبارتند از: رپاگلینید، روزیگلیتازون.
داروهای مسدود کننده بتا (مانند متوپرولول، پروپرانولول، قطره های چشمی گلوکوم مانند تیمولول) ممکن است از ضربان قلب سریع و تپنده ای که معمولاً هنگام پایین آمدن قند خون (هیپوگلیسمی) احساس می کنید جلوگیری کند. سایر علائم کاهش قند خون، مانند سرگیجه، گرسنگی یا تعریق، تحت تأثیر این داروها نیستند.
بسیاری از داروها می توانند بر سطح قند خون تأثیر بگذارند و کنترل قند خون را دشوارتر کنند. قبل از شروع، قطع یا تغییر هر دارویی، با پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد چگونگی تأثیر دارو بر قند خون صحبت کنید. طبق دستور پزشک قند خون خود را مرتباً بررسی کنید. در مورد نتایج و علائم قند خون بالا یا پایین به پزشک خود بگویید. پزشک ممکن است نیاز به تنظیم داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی داشته باشد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو شامل کاهش قند خون مانند تعریق، لرزش، از دست دادن هوشیاری، ضربان قلب سریع می باشد.
این دارو، سوزن و یا سرنگ آن را با دیگران به اشتراک نگذارید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه کنترل دیابت با داروها، رژیم غذایی، ورزش و معاینات مرتب پزشکی، در یک برنامه آموزش دیابت شرکت کنید.
علائم قند خون بالا و پایین و نحوه درمان هرکدام را بیاموزید. قند خون خود را طبق دستور به طور مرتب بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید.
در حین مصرف هومولین 70/30 دارو باید آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند تست های عملکرد کبد و کلیه، گلوکز خون ناشتا، هموگلوبین A1c، شمارش کامل خون) انجام شود. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را مرتباً انجام دهید.
منابع اضافی انسولین، سرنگ و سوزن را همواره در دسترس داشته باشید.
بسیار مهم است که برنامه انسولین خود را دقیقا طبق دستور پزشک دنبال کنید. از پزشک خود بپرسید که در صورت از دست دادن دوز انسولین، چه کاری باید انجام دهید.
برند های مختلف این دارو نحوه ذخیره سازی متفاوتی دارند. بسته بندی محصول را برای راهنمایی در مورد نحوه نگهداری داروی خود بررسی کنید یا از پزشک داروخانه سوال کنید. از انسولین در برابر نور و گرما محافظت کنید. از نگهداری این دارو در حمام خودداری کنید. این دارو را منجمد نکنید و از انسولین منجمد استفاده نکنید. تمام محصولات انسولین را پس از تاریخ انقضا روی بسته، یا پس از تعداد روز مشخص شده پس از باز شدن یا نگهداری در دمای اتاق را دور بریزید. همه داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگه دارید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.