ایرینوتکان (نام تجاری: کمپتوسار)، یکی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی سرطان است که معمولاً همراه با سایر داروها برای درمان سرطان کولورکتال (روده بزرگ و راست روده) و برخی سرطان های دیگر تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره ایرینوتکان، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: ایرینوتکان
نام تجاری: کامپتوسار
از کمپتو (ایرینوتکان) برای درمان سرطان کولون (روده بزرگ) و رکتوم (راست روده) استفاده می شود.
محلول تزریق داخل وریدی (20 میلی گرم در میلی لیتر)
کمپتو (ایرینوتکان) به صورت داخل وریدی توسط متخصص مراقبت های بهداشتی تزریق می شود. دوز مصرفی دارو طبق شرایط فرد، اندازه بدن، میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
از تماس دارو به پوست، چشم، دهان یا بینی خودداری کنید. در صورت برخورد دارو آن نواحی را با آب و صابون بشویید. در صورت برخورد دارو به چشم، دهان یا بینی، آن ناحیه را با آب فراوان بشویید. برای کسب جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، یبوست، سرفه، خواب آلودگی، زخم های دهان، ضعف یا اختلال در خواب می تواند از عوارض کمپتو (ایرینوتکان) باشند. خوردن وعده های غذایی کوچک و متعدد، پرهیز از خوردن غذا قبل از مصرف دارو و یا ایجاد محدودیت در انجام فعالیت ها می تواند به کاهش حالت تهوع و استفراغ کمک کند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از عوارض، از دست دادن اشتها به علت حالت تهوع / استفراغ حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
ریزش موی موقت نیز ممکن است رخ دهد. رشد طبیعی مو پس از پایان دوره درمان باز می گردد.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف کمپتو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از علائم زیر بلافاصله پزشک را مطلع کنید: درد در ناحیه قفسه سینه، ضعف در یک طرف بدن، اختلال در گفتار، سرگیجه، اختلال در تنفس.
در صورت بروز هرکدام از این عوارض خطرناک جانبی، بلافاصله به پزشك مراجعه کنید: درد / قرمزی / تورم در محل تزریق یا بازوها / پاها، بی حسی / سوزن سوزن شدن / سوزش بازوها / پاها، مدفوع سیاه / خونی، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، مشکلات ریوی (مانند تنگی نفس، سرفه).
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به کمپتو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
کمپتو باعث بروز راش پوستی (عارضه های پوستی) می شود که معمولاً جدی نیست. با این حال بیمار ممکن است نتواند عارضه پوستی را از موارد نادر آن که می تواند نشانه ای از یک واکنش شدید باشد، تشخیص دهد. در صورت بروز عارضه های پوستی بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. کمپتو (ایرینوتکان) ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف کمپتو (ایرینوتکان)، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود مانند: انسداد روده (به عنوان مثال، فلج شدن روده)، برخی از اختلالات ژنتیکی خاص (عدم تحمل فروکتوز)، درمان های پرتوی، اختلالات خونی / مغز استخوان (به عنوان مثال، سطح پایین پلاکت / نوتروفیل / سلول های قرمز خون)، دیابت، بیماری کبدی، بیماری کلیوی، بیماری ریوی مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
کمپتو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
برای جلوگیری از ایجاد سرگیجه هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.
هرگز بدون تایید پزشک، واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های حاوی ویروس زنده دریافت کرده اند اجتناب کنید (مانند واکسن فلج اطفال یا واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود).
برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی، در استفاده از اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر احتیاط کنید و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید.
برای جلوگیری از شیوع بیماری دست های خود را به خوبی بشویید.
افراد مسن هنگام استفاده از این دارو بیشتر در معرض اسهال هستند.
اگر قصد بارداری دارید یا فکر می کنید باردار هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین پزشک ممکن است قبل از شروع مصرف این دارو آزمایش بارداری را تجویز کند. این دارو در نباید در دوران بارداری مصرف شود. این دارو می تواند به جنین آسیب برساند. زنان در سنین باروری باید هنگام استفاده از این دارو و حداقل 6 ماه پس از آخرین دوز مصرفی، از روش های مطمئن پیشگیری بارداری استفاده کنند. مردان باید در هنگام استفاده از این دارو و تا 3 ماه پس از اتمام درمان، از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنند. اگر باردار هستید، فوراً در مورد خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. به دلیل وجود خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی هنگام استفاده از این دارو و حداقل برای 7 روز پس از آخرین دوز توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ایرینوتکان را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: ملین ها، "قرص های آب" / دیورتیک ها (به عنوان مثال، فوروزماید).
سایر داروها می توانند در حذف از بدن شما تأثیر بگذارند، که ممکن است بر عملکرد ایرینوتکان تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد قارچ آزول (مانند کتوکونازول، ایتراکونازول)، کلاریترومایسین، جمفیبروزیل، نفازودون، مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند آتازاناویر)، ریتوناویر، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین)، گل راعی، داروهای مورد استفاده در تشنج (مانند فنی توئین)، تلپراویر، و غیره اشاره کرد.
در طول درمان با ایرینوتکان از مصرف غذاها یا محصولات حاوی تومریک (کورکومین / زردچوبه) خودداری کنید. مصرف همزمان آن می تواند اثرات این دارو را کاهش دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت: علائم عفونت (به عنوان مثال، گلودرد مداوم، تب) و اسهال شدید باشد.
آزمایش های تشخیصی (مانند شمارش کامل فاکتورهای خونی، هموگلوبین، پلاکت) باید به صورت دوره ای انجام شود تا میزان پیشرفت درمان یا عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
برای دریافت بهترین نتیجه بهتر است دریافت هر دوز از دارو طبق دستورالعمل برنامه ریزی شده انجام شود.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، برای تعیین یک برنامه دوز جدید با پزشک خود مشورت کنید.
ویال های بازنشده داروی ایرینوتکان را در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.