درخواست مشاوره رایگان
اوسیمرتینیب (نام تجاری: تاگریسو) یکی از داروهای مورد استفاده در درمان هدفمد است. این دارو در درمان سرطان سلول های غیرکوچک ریه کاربرد دارد. در ادامه، اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف اوسیمرتینیب و عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: اوسیمرتینیب
نام تجاری: تاگریسو
از داروی تاگریسو (اوسیمرتینیب) در درمان سرطان ریه استفاده می شود. اوسیمرتینیب متعلق به دسته ای از داروها با عنوان مهار کننده های کیناز می باشد و موجب کاهش یا توقف رشد سلول های سرطانی می شود. در برخی تومورها، اوسیمرتینیب به پروتئین خاصی (گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی-EGFR) متصل می شود.
قرص خوراکی (40 میلی گرم ؛ 80 میلی گرم)
پیش از هر بار شروع مصرف داروی تاگریسو (اوسیمرتینیب)، اطلاعات لازم را از روی بروشور مطالعه کنید یا از پزشک داروخانه بپرسید. برای استفاده صحیح این دارو، از دستورالعمل های موجود در بسته بندی دارو پیروی کنید. سؤالات خود را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو معمولاً یک بار در روز و به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون غذا، طبق تجویز پزشک مصرف شود.
اگر در بلعیدن کامل قرص مشکل دارید، قرص را درون ظرفی با مقدار کمی آب غیر گازدار (2 اونس / 60 میلی لیتر) قرار دهید. آن را خوب هم بزنید تا قرص به قطعات کوچک تبدیل شود ولی ممکن است به طور کامل حل نشود. از خرد کردن قرص یا گرم کردن محلول خودداری کنید. تمام مخلوط را به یکباره بنوشید. پس از نوشیدن محلول اول، مجدداً حداقل نیم لیوان دیگر آب (4 اونس / 120 میلی لیتر) درون ظزف بریزید و تمام مخلوط را بنوشید تا کل دارو را مصرف کرده باشید. فقط از آب غیر گازدار برای مخلوط کردن استفاده کنید و از مصرف مخلوطی که قبلاً تهیه شده خودداری کنید. همچنین می توان این مخلوط را از طریق لوله ای به معده (لوله بینی-معده / نازوگاستریک) وارد بدن کرد. در مواردی که برای انتقال دارو از این روش استفاده می شود، باید با پزشک متخصص خود در مورد نحوه صحیح انجام آن مشورت نمود.
دوز دارو براساس شرایط پزشکی و پاسخ بدن به درمان تعیین می شود.
بیشترین اثربخشی داروی تاگریسو (Tagrisso) در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد می شود، برای پرهیز از فراموشی، آن را هر روز در ساعتی مشخص مصرف کنید.
از افزایش سرخود میزان دارو یا زمان استفاده از آن پرهیز کنید، این کار نه تنها عارضه را سریع تر بهبود نمی بخشد، بلکه خطر ابتلا به عوارض جانبی را نیز افزایش خواهد داد.
اسهال، حالت تهوع، زخم های دهانی، خشکی / خارش پوست، خستگی، کمردرد، سردرد یا کاهش اشتها می توانند از عوارض این دارو باشند. در صورت تداوم یا تشدید هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این محصول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله کبودی / خونریزی آسان، تغییر در ناخن ها (مانند حساسیت / تحریک / قرمزی، تغییر رنگ)، علائم بیماری چشم (مانند تغییرات بینایی، قرمزی / درد چشم، حساسیت به نور، ترشحات از چشم)، علائم کمبود سطح سدیم در خون (مانند حالت تهوع، خواب آلودگی شدید، تغییرات ذهنی / خلقی، تشنج) با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله ضربان قلب آهسته / سریع / نامنظم، سرگیجه شدید، غش کردن، تنفس آهسته و کم عمق، علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا / پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرمعمول / ناگهانی)، علائم جدید یا تشدید بیماری ریه (مانند مشکل تنفس، درد قفسه سینه، سرفه، تب)، علائم لخته شدن خون (مانند درد / تورم / گرما در کشاله ران / ساق پا) به پزشک مراجعه کنید.
داروی تاگریسو (اوسیمرتینیب) می تواند توانایی مبارزه بدن با عفونت ها را کاهش و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت جدی (به ندرت کشنده) را افزایش داده و یا عفونت های فعلی را تشدید کند. در صورت مشاهده علائم عفونت (مانند گلودرد مداوم، تب، لرز)، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی داروی تاگریسو (Tagrisso) را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف داروی تاگریسو (اوسیمرتینیب)، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود مطلع سازید.
اوسیمرتینیب ممکن است با ایجاد شرایطی، بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن QT). در موارد نادری طولانی شدن QT باعث ضربان سریع و نامنظم قلب (به ندرت کشنده) و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید و غش کردن) می شود که سریعاً باید به پزشک مراجعه کنید.
خطر طولانی شدن QT، در صورت ابتلا به بعضی بیماری ها یا مصرف بعضی داروها افزایش می یابد. پیش از استفاده از اوسیمرتینیب، تمام داروهای مصرفی یا شرایطی همچون برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان آهسته قلب، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی برخی مشکلات قلبی (طولانی شدن QT در EKG یا مرگ ناگهانی قلب) را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز خطر طولانی شدن QT را افزایش می دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از بعضی داروها (مانند داروهای ادرار آور یا "قرص های آب") یا ابتلا به عارضه هایی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده صحیح از این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
داروی تاگریسو (اوسیمرتینیب) ممکن است باعث تاری دید شود. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به دید واضح دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف نوشیدنی های الکلی را محدود کنید.
اوسیمرتینیب با کاهش سیستم دفاعی بدن، می تواند احتمال ابتلا به عفونت را افزایش داده یا عفونت های فعلی را تشدید کند. از تماس با افرادی که مبتلا به بیماری های واگیردار (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا، کووید-19) می باشند، خودداری کنید. اگر در معرض عفونت قرار گرفته اید یا تمایل دارید اطلاعات بیشتری کسب کنید با پزشک خود مشورت کنید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی، در استفاده از اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر احتیاط کنید و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید.
قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
معمولاً افراد مسن نسبت به عوارض جانبی داروی تاگریسو (اوسیمرتینیب) به خصوص طولانی شدن مدت QT حساس تر می باشند.
داروی تاگریسو (اوسیمرتینیب) برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی شود زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند. جلوگیری از بارداری هنگام مصرف این دارو و بعد از درمان بسیار مهم است. زنان باید در طول درمان و تا 6 هفته پس از پایان درمان از اشکال قابل اطمینان کنترل بارداری (مانند کاندوم، قرص های جلوگیری از بارداری) استفاده کنند. مردانی که شریک زن هستند باید از اشکال قابل اطمینان کنترل بارداری (مانند کاندوم) در طول درمان و به مدت 4 ماه پس از پایان درمان استفاده کنند. اگر باردار شدید یا فکر می کنید باردار هستید بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
انتقال داروی تاگریسو (اوسیمرتینیب) به شیر مادر مشخص نیست. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو و 2 هفته پس از پایان درمان توصیه نمی شود. پیش از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا دشواری تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را سرخود به دیگران تجویز نکنید.
قبل از شروع درمان باید آزمایش های تشخیصی خاصی انجام شود تا پروتئین EGFR در تومور بررسی شود.
آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند تصویربرداری از قلب) باید قبل از شروع مصرف این دارو و هنگام مصرف آن انجام شود. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را به خاطر داشته باشید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری آن در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
