گلوکونات منیزیم

گلوکونات منیزیم (نام تجاری: مگونیت)، از داروهای مکمل معدنی و الکترولیتی است که به منظور جبران کمبود منیزیم بدن تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف منیزیم گلوکونات، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: گلوکونات منیزیم

نام های تجاری: مگونیت

موارد مصرف

گلوکونات منیزیم نوعی مکمل معدنی است که از آن برای جلوگیری و درمان کمبود منیزیم خون استفاده می شود. همچنین برخی از انواع گلوکونات منیزیم برای درمان علائم رفلاکس اسید معده مانند ناراحتی معده، سوزش معده و سو هاضمه مورد استفاده قرار می گیرند. منیزیم برای عملکرد طبیعی سلول ها، اعصاب، ماهیچه ها، استخوان ها و قلب بسیار مهم است. معمولاً یک رژیم غذایی متعادل سطح طبیعی منیزیم را در خون فراهم می کند. با این حال، برخی عوارض باعث می شوند منیزیم سریعتر از ورود آن به بدن، دفع شود. این عوارض شامل درمان با "قرص های آب" (دیورتیک هایی مانند فوروزماید، هیدروکلروتیازید)، رژیم غذایی نامناسب، اعتیاد به الکل یا سایر عوارض پزشکی (به عنوان مثال، اسهال / استفراغ شدید، اختلالات جذب در معده / روده، دیابت کنترل نشده) است.

زمان و نحوه مصرف

گلوکونات منیزیم را طبق تجویز پزشک و به صورت خوراکی مصرف کنید. برگه اطلاعات دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

برای کاهش ناراحتی معده و اسهال، بهتر است مکمل های منیزیم را همراه با وعده های غذایی مصرف کنید، مگر اینکه دستورالعمل دارو یا تجویز پزشک خلاف این امر باشد.

هر دوز از گلوکونات منیزیم را با یک لیوان پر آب (8 اونس یا 240 میلی لیتر) مصرف کنید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کند. کپسول های طولانی رهش و قرص ها یا کپسول های طولانی رهش / انتریک کوتد را به صورت کامل ببلعید و از جویدن یا خرد کردن آن ها خودداری کنید. زیرا با انجام این کار تمام دارو به طور همزمان آزاد شده و خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. همچنین، قرص های طولانی رهش را تقسیم نکنید، مگر اینکه دارای خط تقسیم باشند و پزشک عمومی یا پزشک داروخانه آن ها را به این شکل تجویز کرده باشد. قرص کامل یا تقسیم شده را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.

اگر از قرص های جویدنی استفاده می کنید، قبل از بلعیدن هر قرص را به خوبی بجوید.

اگر شربت آن را استفاده می کنید، از دستگاه اندازه گیری دارو برای سنجش دقیق دوز استفاده کنید. از استفاده از قاشق خانگی برای اندازه گیری دوز مصرفی خودداری کنید زیرا ممکن است در اندازه گیری دوز مناسب دچار اشتباه شوید. اگر از شربت سوسپانسیون استفاده می کنید، بطری را قبل از هر بار مصرف به خوبی تکان دهید.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

مقدار مصرف گلوکونات منیزیم بر اساس عارضه پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است. از افزایش خودسرانه دوز مصرفی و یا مدت زمان مصرف دارو خودداری کنید. افزایش بیش از حد منیزیم در خون می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

در صورت تداوم یا تشدید علائم کمبود منیزیم خون (مانند گرفتگی عضلات، خستگی، زودرنجی و افسردگی) به پزشک خود اطلاع دهید. اگر فکر می کنید ممکن است عارضه پزشکی جدی رخ داده باشد، فوراً به به مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

عوارض جانبی

در نتیجه مصرف گلوکونات منیزیم ممکن است ناراحتی معده و اسهال رخ دهد. مصرف این دارو به همراه یک وعده غذایی به کاهش این عوارض کمک می کند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف گلوکونات منیزیم، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی گلوکونات منیزیم را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

تداخلات دارویی

اگر گلوکونات منیزیم را تحت نظارت پزشک مصرف می کنید، پزشک شما یا پزشک داروخانه از قبل در مورد هرگونه تداخل دارویی احتمالی آگاه بوده و شما را برای آنها تحت نظر خواهد داشت. بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان مصرف دارو را تغییر ندهید.

پیش از مصرف گلوکونات منیزیم، تمام داروهای با نسخه و بی نسخه یا محصولات گیاهی مصرفی خود به خصوص سلولز سدیم فسفات، دیگوکسین، سدیم پلی استایرن سولفونات را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

همچنین منیزیم می تواند با اتصال به برخی از داروها، از جذب کامل آنها جلوگیری کند. اگر دارویی از نوع تتراسایکلین (مانند دمکلوسیکلین، داکسی سایکلین، مینوسیکلین، تتراسایکلین) مصرف می کنید، حداقل 2 تا 3 ساعت بین زمان مصرف این دارو تا مصرف منیزیم فاصله قائل شوید. اگر از بیس فسفونات (مانند آلندرونات)، داروی تیروئید (مانند لووتیروکسین) یا آنتی بیوتیک از نوع کینولون (مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین) استفاده می کنید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد مدت زمان فاصله بین مصرف این دو دارو سوال کنید و از او بخواهید در تعیین یک برنامه دوز مناسب، به شما کمک کند.

اطلاعات تمام داروهای دارای نسخه و بی نسخه / محصولات گیاهی (مانند داروهای ضد اسید، ملین و ویتامین ها) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی منیزیم باشند. از پزشک داروخانه در مودر نحوه مصرف ایمن داروها بپرسید.

این یادداشت تمامی تداخلات دارویی گلوکونات منیزیم را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد گلوکونات منیزیم و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت ضربان قلب کند، خواب آلودگی شدید، سرگیجه، گیجی، ضعف عضلانی، از دست دادن هوشیاری باشد

توجه

تمام قرار ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر بسپارید. اگر پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است، بهتر است آزمایشات / معاینات پزشکی (مانند سطح خون منیزیم، آزمایش عملکرد کلیه) انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

مکمل های منیزیم به اشکال مختلف و با مقادیر مختلف منیزیم موجود است. بسیاری از آنها بدون نسخه پزشک در دسترس هستند. در انتخاب مناسب ترین محصول برای خود، از پزشک خود یا پزشک داروخانه کمک بخواهید.

رژیم غذایی متعادلی داشته باشید. مواد غذایی سرشار از منیزیم شامل آووکادو، موز، لوبیا، غلات سبوس دار، سبزیجات سبز و مغزها است.

دوز فراموش شده

اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. برای اطلاعات بیشتر موارد موجود روی بسته بندی را مطالعه کنید یا از پزشک داروخانه بپرسید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.