آلترتامین (نام تجاری: هگزالن) دارویی ضد سرطان است که در درمان سرطان های پیشرفته تخمدان یا عودکننده کاربرد دارد. امروزه تجویز این دارو بسیار کم شده و تولید آن در بسیاری از کشورها قطع شده است. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف آلترتامین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آلترتامین
نام تجاری: هگزالن
آلترتامین برای درمان نوع خاصی از سرطان تخمدان استفاده می شود. این دارو متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان درمان خط اول در ترکیب با درمان حاوی سیس پلاتین و یا یک عامل آلکیله کننده شناخته می شوند. این یک داروی جایگزین برای نجات بیماران با سرطان تخمدان مقاوم در مقابل پلاتین در نظر گرفته می شود. در زنان نیز به عنوان درمان تلفیقی باعث بهبودی بالینی کامل شده است. همچنین در جراحی های مختلف و شیمی درمانی بعنوان درمان اولیه (به طور معمول پلاتین و پاکلیتاکسل) برای مرحله سوم سرطان اپیتلیال تخمدان استفاده می شود؛ با این حال، تاکنون هیچ تحقیق دیگری در این خصوص انجام نشده است.
کپسول خوراکی (50 میلی گرم)
آلترتامین ممکن است طبق دستور پزشک بصورت خوارکی و معمولا بصورت روزانه 4 دوز (به عنوان مثال، بعد از هر یک وعده غذایی و قبل از خواب) تجویز می شود؛ زیرا ممکن است غذا میزان جذب آلترتامین را کاهش دهد. با این حال، تاکنون هیچ گونه دستورالعمل ثابتی در خصوص این دوز مصرفی وجود نداشته است.
دوز مصرفی دارو براساس شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
پیش از مصرف آلترتامین در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری از جمله آسیب های سیستم عصبی، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است موجب سرکوب شدید مغز استخوان شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
معاینات عصبی را قبل از شروع هر دوره و به طور منظم در طول درمان انجام دهید. اگر علائم آسیب به سیستم عصبی رخ داد، درمان را قطع کنید. ممکن است لازم باشد پزشک دوز مصرفی را تعویض کندو دوز جدید تجویز کند.
از عوارض جانبی داروی آلترتامین آسیب به سیستم عصبی است که به صورت نوروپاتی محیطی و آسیب به سیستم عصبی مرکزی بروز می کند. این عارضه ممکن است علائمی مانند: اختلالات خلقی، اختلالات هوشیاری، از دست دادن هماهنگی و تعادل اندام، سرگیجه و غش داشته باشد. این عوارض ممکن است با قطع مصرف دارو از بین برود.
پیش از شروع درمان با داروی آلترتامین باید آزمایش های لازم برای بررسی عملکرد اعصاب انجام شود.
دوز مصرفی آلترتامین باعث نارسایی مغز استخوان یا سرکوب نسبی مغز استخوان می شود. این عارضه باعث علائمی همچون: کمبود گلبول های سفید خون، کم خونی و کاهش تعداد پلاکت های خون می شود که برای کاهش این عوارض باید در طول دوره درمان حداقل ماهانه یکبار آزمایش های تشخیصی و پزشکی انجام شود و در صورت نیاز پزشک دوز مصرفی را اصلاح کند.
حالت تهوع، استفراغ ممکن است از عوارض آلترتامین باشند. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای جلوگیری یا تسکین حالت تهوع و استفراغ دارو تجویز کند. در صورتی که این عوارض شدید باشند ممکن است پزشک دوز مصرفی را کاهش دهد یا دوره درمان را قطع کند. در صورت ماندگاری یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
همچنین علائم بیماری های گوارشی را ممکن است چندین هفته پس از درمان تجربه کنید.
به ندرت ممکن است لوسمی حاد میلوئیدی در اثر مصرف آلترتامین ایجاد شود. در این خصوص هنوز مطالعاتی برای ارزیابی پتانسیل سرطان زایی انجام نشده است. گاه در برخی از داروهایی با مکانیسم های مشابه، عملکرد سرطان زایی مشاهده شده است.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، پزشک خود را مطلع سازید. هنگام استفاده از آلترتامین نباید باردار شوید. آلترتامین ممکن است به نوزاد متولد شده آسیب برساند.
هنوز مشخص نیست که آلترتامین به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
در کودکان به دلیل عوارض و خطرات احتمالی نباید از این دارو استفاده شود.
عملکرد دارو و عوارض احتمالی آن در افراد مسن نیز هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است.
تهوع، استفراغ، نوروپاتی اعصاب محیطی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، کم خونی، افزایش آلکالن فسفاتاز سرم، افزایش کراتینین سرم می توانند از عوارض جانبی رایج آلترتامین باشند.
غذا ممکن است باعث کاهش میزان جذب این دارو شود.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی آلترتامین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با آلترتامین تداخل داشته باشند عبارتند از: سایمتیدین و بازدارنده های MAO (داروهای ضد افسردگی)
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن، تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
داروی آلترتامین را در دمای اتاق (بین 20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید. از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کرده و همواره به خاطر داشته باشید که تمامی داروها باید دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار گیرند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
