تیساژنلکلوسل

Tisagenlecleucel
نام های تجاری

تیساژنلکلوسل (نام تجاری: کیمرایا)، نوعی داروی مورد استفاده در ایمونوتراپی سرطان است که در درمان لوسمی حاد لنفوسیتی (ALL) برای بیماران بالای 25 سال کاربرد دارد. این دارو از سلول های ایمنی استخراج شده از فرد بیمار تهیه می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تیساژنلکلوسل، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: تیساژنلکلوسل

نام تجاری: کیمرایا

موارد مصرف

داروی تیساژنلکلوسل (کیمرایا)

داروی تیساژنلکلوسل برای درمان انواع خاصی از سرطان (لوسمی لنفوبلاستیک حاد-ALL، لنفوم سلول B) به کار می رود. این نوع درمان به ژن درمانی معروف است.

تیساژنلکلوسل از گلبول های سفید خون فرد ساخته می شود و فقط با بدن او سازگاری دارد. گلبول های سفید خون برای ساخت یک نوع پروتئین خاص (گیرنده آنتی ژن کایمریک - CAR) تغییر می یابند که این امر، باعث کند شدن رشد سلول های خاص سرطانی یا متوقف شدن آن میشود.

داروی تیساژنلکلوسل جهت درمان لوسمی لنفوپلاستیک حاد

اَشکال دارویی

سوسپانسیون وریدی

زمان و نحوه مصرف

پیش از هر بار مصرف تیساژنلکلوسل، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود بپرسید.

قبل از درمان با این دارو، پزشک ممکن است برای آماده سازی بدن فرد، چند روز شیمی درمانی انجام دهد.

تیساژنلکلوسل با تزریق آهسته داخل وریدی طبق دستور پزشک، معمولاً در کمتر از یک ساعت انجام می شود. پزشک ممکن است داروهای دیگری (مانند استامینوفن، دیفن هیدرامین) را برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی، قبل از تزریق تجویز کند. دوز مصرفی دارو، طبق شرایط پزشکی فرد و وزن بدن تعیین می شود. فرد باید برنامه ریزی کند که به مدت حداقل 4 هفته، در نزدیکی محل درمان خود اقامت کند (به عنوان مثال، در حدود 2 ساعت رانندگی). نظارت دقیق توسط پزشک می تواند خطر بروز عوارض جانبی را کاهش دهد.

عوارض جانبی

سردرد، خستگی یا از دست دادن اشتها می تواند از عوارض تیساژنلکلوسل باشند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی می شوند. به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است.

عوارض جانبی داروی تیساژنلکلوسل

اگرچه از تیساژنلکلوسل در درمان سرطان به کار می رود، اما به ندرت ممکن است خطر ابتلا به سایر سرطان ها را افزایش دهد. همچنین، مصرف این دارو باعث کاهش شدید سلول های خونی میشود که در نتیجه باعث کاهش توانایی بدن شما در مبارزه با بیماری های عفونی و خطر بروز کم خونی / مشکلات خونریزی را افزایش می دهد.

این دارو می تواند احتمال ابتلا به بیماری های جدی (به ندرت کشنده) و یا شدت بیماری های فعلی را بیشتر کند. در صورت رشد یا تشکیل توده های غیرمعمول، تورم غدد، علائم عفونت (مانند گلودرد مزمن، تب، لرز)، کبودی / خونریزی آسان یا غیرمعمول و یا خستگی غیرمعمول را فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی تیساژنلکلوسل را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگر، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف تیساژنلکلوسل، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

موارد احتیاطی مصرف داروی تیساژنلکلوسل

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه بیماری های سابق / کنونی / اخیر (شامل هپاتیت، HIV)، خونریزی / مشکلات خونی، مطلع سازید.

تیساژنلکلوسل می تواند احتمال ابتلا به بیماری های عفونی و یا شدت بیماری های فعلی را بیشتر کند. از تماس با افرادی که دچار بیماری های واگیردار هستند (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) پرهیز کنید. اگر در معرض بیماری های واگیردار قرار گرفته اید و یا تمایل دارید اطلاعات بیشتری از این شرایط کسب کنید با پزشک خود صحبت کنید.

هرگز بدون تایید پزشک، واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های حاوی ویروس زنده دریافت کرده اند اجتناب کنید (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود).

برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی، در استفاده از اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر احتیاط کنید و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید.

تیساژنلکلوسل ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا، آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

اگر قصد بارداری دارید یا فکر می کنید باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو نباید در دوران بارداری مصرف شود؛ چراکه این دارو می تواند به جنین آسیب برساند. در صورت بارداری در مورد خطرات و مزایای استفاده از این دارو با پزشک خود صحبت کنید .

مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. پیش از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی تیساژنلکلوسل را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

تیساژنلکلوسل می تواند بر روی نتایج برخی تست های آزمایشگاهی و پزشکی (مانند برخی آزمایشات HIV) اثر گذاشته و احتمالا منجر به کاذب شدن نتیجه آزمایش می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.

سوء مصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

آزمایش های تشخیصی (مانند شمارش کامل فاکتور های خونی) باید قبل و بعد از دریافت دارو انجام شود. همچنین زنان در سنین باروری باید قبل از دریافت این دارو تست بارداری انجام دهند. تمام ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به موقع انجام دهید

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید،برای تعیین یک برنامه دوز جدید با پزشک خود مشورت کنید.

نگهداری

این دارو به دلیل اینکه باید در نیتروژن مایع (دمای منفی 120 درجه سانتی گراد) نگهداری شود، قابل نگهداری در منزل نیست و تنها در بیمارستان تجویز می شود.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره