کرم پنسیکلوویر

کرم پنسیکلوویر (نام تجاری: دناویر)، از دسته داروهای موضعی ضد ویروس است که در درمان تبخال های لب کاربرد دارد. این دارو برای افراد بالای 12 سال تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پنسیکلوویر، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: پنسیکلوویر

نام تجاری: دناویر، وکتاویر

موارد مصرف کرم پنسیکلوویر

کرم پنسیکلوویر برای بهبود تبخال استفاده می شود و از رشد ویروس جلوگیری می کند. دارو می تواند باعث بهبودی زخم ها و کاهش علائم (مانند گزگز، درد، سوزش، خارش) شود. پنسیکلوویر متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان ضد ویروس شناخته می شوند. این دارو تبخال را درمان نمی کند و از انتقال عفونت به شخص دیگر و وقایع آینده جلوگیری نمی کند.

زمان و نحوه مصرف پنسیکلوویر

از کرم پنسیکلوویر در اولین نشانه ابتلا به تبخال (مانند گزگز، سوزش، قرمزی یا زخم) استفاده کنید. قبل و بعد از استفاده از این دارو دستان خود را با آب و صابون بشویید. قبل از استفاده از دارو، مناطق آسیب دیده را تمیز و خشک کنید. یک لایه نازک از کرم پنسیکلویر را روی تبخال (ناحیه دارای گزگز، خارش، قرمزی، تورم) بزنید و به آرامی مالش دهید. پماد را هر 2 ساعت (به استثنای خواب) به مدت 4 روز یا طبق دستور پزشک استفاده کنید.

کرم پنسیکلوویر فقط برای استعمال موضعی می باشد. این دارو را در چشم یا اطراف چشم استفاده نکنید زیرا می تواند چشم را تحریک کند. در صورت برخورد دارو با چشم، چسم را با آب فراوان بشویید. از این پماد برای داخل دهان یا بینی استفاده نکنید.

دوز دارو براساس شرایط پزشکی و واکنش بدن به درمان تعیین می شود. از افزایش دوز یا مدت زمان مصرف دارو خودداری کنید.

بیشترین اثر دارو در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد شد. پنسیکلوویر زمانی بهترین اثر را دارد که مقدار داروی جذب شده توسط پوست در حد ثابت باقی بماند. بنابراین، این دارو را در فواصل زمانی مساوی مصرف کنید. برای کمک به جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در ساعتی مشخص مصرف کنید.

تبخال به راحتی گسترش می یابد. کرم پنسیکلوویر از شیوع تبخال جلوگیری نمی کند. تا زمان بهبودی کامل تبخال، از تماس جسمی نزدیک با دیگران (مانند بوسیدن) خودداری کنید. همچنین سعی کنید که به تبخال دست نزنید و اگر دست زدید دست های خود را بشویید.

در صورت تداوم یا تشدید وضعیت بیماری، موضوع را با پزشک مطرح کنید.

عوارض جانبی کرم پنسیکلوویر

ممکن است قرمزی، سوزش، گزگز یا بی حسی ایجاد شود. در صورت تداوم یا تشدید هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف کرم پنسیکلوویر، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پنسیکلوویر را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف کرم پنسیکلوویر، در صورت حساسیت به آن یا فامسیکلوور یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود مطلع سازید.

اگر باردار هستید قبل از استفاده از پنسیکلوویر به پزشک خود اطلاع دهید.

پنسیکلوویر به شیر مادر منتقل نمی شود. پیش از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

تداخلات دارویی کرم پنسیکلوویر

پزشک معالج یا پزشک داروخانه ممکن است از قبل در مورد هرگونه تداخل دارویی احتمالی آگاه بوده و شما را برای آنها تحت نظر داشته باشد. بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

پیش از مصرف دارو، تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید.

لیستی از تمام داروهای خود را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه به اشتراک بگذارید.

سوء مصرف

مصرف خوراکی کرم پنسیکلوویر ممکن است مضر باشد. در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. در صورتی که شخص دیگری از پماد شما استفاده کند، ممکن است عفونت گسترش یابد.

عوامل مختلفی از جمله استرس، تغییرات هورمونی (مانند بارداری، دوره قاعدگی)، آسیب / جراحی در دهان (مانند دندانپزشکی)، خستگی، نور خورشید، هوای سرد یا تب / سرما / آنفلوانزا می تواند باعث شیوع تبخال شود.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق (بین 20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری شود. پس از هربار استفاده، درپوش را محکم ببندید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.