درخواست مشاوره رایگان
فامسیکلوویر (نام تجاری: فامویر)، نوعی داروی ضد ویروس است که در درمان زونا و کنترل بیماری تبخال تناسلی و تبخال های دهانی ناشی از ویروس هرپس کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف فامسیکلوویر، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: فامسیکلوویر
نام تجاری: فامویر
از فامسیکلوویر برای درمان عفونت های ناشی از انواع خاصی از ویروس ها استفاده می شود. این دارو زونا ناشی از هرپس زوستر، شیوع هرپس سیمپلکس را که باعث تبخال در اطراف دهان، زخم های اطراف مقعد و تبخال دستگاه تناسلی می شود را درمان می کند. در افرادی که شیوع مکرر تبخال دستگاه تناسلی دارند، از فامسیکلوویر برای کاهش تعداد دوره های بعدی استفاده می شود.
فامسیکلوویر دارویی ضد ویروسی می باشد. با این حال، درمان قطعی برای این عفونت ها وجود ندارد. ویروس های ایجاد کننده این عفونت ها حتی در بین شیوع بیماری نیز به زندگی خود ادامه می دهند. فامسیکلوویر شدت و مدت زمان شیوع را کاهش می دهد. این دارو به بهبود سریع زخم ها کمک می کند، زخم های جدید را از شکل گیری باز می دارد، درد یا خارش را کاهش می دهد و با کاهش مدت زمان یاقی ماندن درد به بهبود زخم ها کمک می کند. علاوه بر این، در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، فامسیکلوویر می تواند خطر گسترش ویروس به سایر قسمت های بدن و ایجاد عفونت های جدی را کاهش دهد.
پیش از مصرف فامسیکلوویر، بروشور اطلاعات دارو را از پزشک داروخانه بخواهید. سؤالات خود را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو را به صورت خوراکی با غذا یا بدون غذا طبق تجویز پزشک، معمولاً 2 تا 3 بار در روز مصرف کنید.
فامسیکلوویر در صورت تجویز پزشک در اولین نشانه شیوع، بهترین عملکرد را دارد. اگر درمان را به تأخیر بیندازید، عملکرد خوبی نخواهد داشت.
دوز دارو براساس شرایط پزشکی و واکنش بدن به درمان تعیین می شود.
ثابت نگه داشتن مقدار دارو در بدن، بهترین عملکرد را به دنبال خواهد داشت. بنابراین، این دارو را در فواصل زمانی مساوی مصرف کنید. برای کمک به جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در ساعتی مشخص مصرف کنید.
مصرف فامسیکلوویر را تا پایان مقدار کامل تجویز شده ادامه دهید، حتی اگر علائم پس از چند روز از بین بروند. قطع دارو، زودتر از موعد تجویز شده می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا بدتر شدن وضعیت بیماری، موضوع را با پزشک مطرح کنید.
سردرد، حالت تهوع و اسهال ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف فامسیکلوویر، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند تغییرات ذهنی یا خلقی (مانند تحریک، کاهش تفکر، گیجی، توهم)، سرگیجه، خواب آلودگی، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، زردی چشم یا پوست، کبودی یا خونریزی آسان را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی فامسیکلوویر را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف فامسیکلوویر، در صورت حساسیت به آن یا پنسیکلوویر یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص مشکلات کلیوی مطلع سازید.
فامسیکلوویر ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
این دارو ممکن است حاوی لاکتوز باشد. اگر شرایط خاصی مانند عدم تحمل گالاکتوز، کمبود شدید لاکتاز (عدم تحمل لاکتوز یا شیر) یا سوء جذب گلوکز-گالاکتوز دارید که نیاز به محدود کردن مصرف لاکتوز دارد، قبل از مصرف این دارو با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه یا محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
بدون تجویز پزشک خود از انجام واکسیناسیون خاص (مانند واکسن علیه ویروس واریسلا) خودداری کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی دارو، به ویژه مشکلات کلیوی (تغییر در مقدار ادرار)، سرگیجه، خواب آلودگی و گیجی حساسیت بیشتری نشان دهند.
فامسیکلوویر از شیوع تبخال دستگاه تناسلی محافظت نمی کند. برای کاهش احتمال ابتلا همسرتان به تبخال، در هنگام شیوع یا در صورت بروز علائم، تماس جنسی نداشته باشید چرا که ممکن است باعث انتقال تبخال دستگاه تناسلی شوید حتی اگر علائمی نداشته باشید. بنابراین، همیشه در تمام فعالیت های جنسی از روش ایمنی موثر (کاندوم لاتکس یا پلی اورتان یا سد دندانی) استفاده کنید. در مورد جزئیات آن با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
هنگام بارداری، این دارو تنها در صورت نیاز مصرف شود. در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار داشته باشد. پیش از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی فامسیکلوویر را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو فقط برای شرایط فعلی تجویز شده است بنابراین برای عفونت های دیگر بدون تجویز پزشک مصرف نکنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری آن در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
