مکسیلتین

مکسیلتین (نام تجاری: مکسیتیل)، از دسته داروهای ضدآریتمی قلب است که بر روی ضربان قلب اثر گذاشته و آن را تنظیم می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف مکسیلتین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: مکسیلتین

نام تجاری: مکسیتیل

موارد مصرف مکسیلتین

از مکسیلتین برای درمان انواع خاصی از آریتمی های جدی قلب (مانند تاکی کاردی بطنی) استفاده می شود. این دارو برای بهبود ریتم طبیعی قلب و حفظ ضربان قلب منظم و ثابت تجویز می شود. مکسیلتین نوعی داروی ضد آریتمی است. این دارو سیگنال های الکتریکی خاصی در قلب را که می توانند باعث نامنظم شدن ضربان قلب شوند، مسدود می کند. درمان ضربان قلب نامنظم می تواند خطر لخته شدن خون را کاهش دهد و در نتیجه می تواند خطر حمله قلبی یا سکته را نیز کاهش دهد.

زمان و نحوه مصرف مکسیلتین

مکسیلتین باید همراه با یک لیوان آب، غذا یا یک آنتی اسید (داروهای خنثی کننده اسید معده غیر از سایمتیدین)، معمولاً 2 یا 3 بار در روز یا طبق تجویز پزشک به صورت خوراکی مصرف شود. مصرف این دارو همراه با غذا یا آنتی اسیدها، به کاهش عوارض جانبی آن (مانند تهوع، سوزش معده) کمک می کند. اگر درباره مصرف آنتی اسید با این دارو سوالی دارید از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

دوز مصرفی این دارو بر اساس سن، عملکرد کبد، سابقه پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

در صورت عدم بهبودی و تشدید عارضه، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.

عوارض جانبی مکسیلتین

حالت تهوع، استفراغ، سوزش معده، سرگیجه، سبکی سر، اختلال در بینایی (مانند تاری دید)، سردرد، لرزش، عصبی بودن، یا اختلال در کنترل عضلات (اختلالات هماهنگی) می تواند در نتیجه مصرف مکسیلتین رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هریک از این موارد، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع مکسیلتین بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

بروز هرگونه عارضه جدی اما غیر معمول، از جمله تشدید علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم پا یا مچ پا، خستگی غیرعادی، افزایش وزن غیرعادی یا ناگهانی)، علائم مشکلات کبدی (مانند تهوع یا استفراغ مداوم، درد در معده شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره) به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله درد قفسه سینه و تشنج، به سرعت به مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به مکسیلتین به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: تب، تورم غدد لنفاوی، راش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف مکسیلتین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف مکسیلتین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی)، مشکلات کبدی و تشنج، مطلع سازید.

مکسیلتین ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

در دوران بارداری، مکسیلتین باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. با این حال، احتمال آسیب رساندن این دارو به نوزاد بسیار کم است. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی مکسیلتین

پزشک معالج یا پزشک داروخانه از هرگونه تداخل دارویی احتمالی آگاه بوده و بیمار را از نظر بروز این عوارض تحت نظر خواهند داشت. بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

بهتر است پیش از مصرف دارو نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید، به خصوص اگر از کافئین، تئوفیلین، داروهایی که می توانند بر سطح اسید در ادرار تأثیر بگذارند (مانند بی کربنات سدیم، دوزهای زیاد ویتامین C) استفاده می کنید.

برخی دیگر از داروها می توانند بر دفع مکسیلتین از بدن و در نتیجه بر نحوه عملکرد آن تأثیر بگذارند. به عنوان مثال می توان به سایمتیدین، فلووکسامین، پروپافنون، ریفامپین، داروهای ضد تشنج (مانند فنی توئین، فنوباربیتال) اشاره کرد.

موارد ذکر شده تمام تداخلات دارویی مکسیلتین را در بر نمی گیرند. پیش از استفاده از این دارو، پزشک خود و پزشک داروخانه را در جریان تمام محصولات مصرفی خود قرار دهید. فهرستی از تمام داروهای مصرفی خود به همراه داشته باشید و آن را در اختیار پزشک خود یا پزشک داورخانه قرار دهید.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت خواب آلودگی، گیجی، غش کردن و تشنج باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند EKG، فشار خون) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

دوز فراموش شده

اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

داروی مکسیلتین را در دمای اتاق (بین 20 الی 25 درجه سانتیگراد) نگهداری شود. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.

از نگهداری دارو در حمام خودداری شود و همواره به خاطر داشته باشید که تمامی داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور بمانند.

داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.