درخواست مشاوره رایگان
گلاسدگیب (نام تجاری: دائوریسمو)، از دسته داروهای مورد استفاده در درمان هدفمند سرطان است که معمولاً همراه با سیتارابین برای افراد بالای 75 سال که مبتلا به نوع خاصی از سرطان خون هستند تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف گلاسدگیب، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: گلاسدگیب
نام تجاری: دائوریسمو
از داروی گلاسدگیب برای درمان نوع خاصی از سرطان (لوسمی میلوئید حاد-AML) استفاده می شود. این دارو رشد سلول های سرطانی را متوقف کرده یا سرعت رشد و تقسیم آن ها را کاهش می دهد.
قرص خوراکی (100 میلی گرم؛ 25 میلی گرم)
قبل از شروع استفاده از گلاسدگیب و هربار استفاده مجدد، برگه راهنمای دارو را بخوانید. اگر سوالی دارید، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
این دارو را طبق نظر پزشک معالج معمولاً یک بار در روز به همراه غذا یا بلافاصله بعد از غذا مصرف کنید. دوز دارو براساس شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. دارو را کامل ببلعید و از جویدن، له کردن یا خرد کردن دارو پرهیز کنید.
اگر بعد از مصرف دارو استفراغ کردید، از مصرف مجدد دارو پرهیز کنید. دوز بعدی را در زمان معین خود مصرف کنید.
دوز دارو را خودسرانه افزایش ندهید و این دارو را بیشتر از زمان مقرر مصرف نکنید. این کار نه تنها باعث افزایش بهبودی وضعیت نخواهد شد بلکه ممکن است خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.
بیشترین اثربخشی داروی گلاسدگیب در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
از آنجا که این دارو از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است و ممکن است به جنین آسیب برساند، زنانی که باردار هستند یا می خواهند باردار شوند، نباید این دارو را لمس و یا گرد آن را استنشاق کنند.
حالت تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست، درد شکم، سرگیجه، سردرد، تغییر در قدرت چشایی غذا / از دست دادن توانایی چشایی، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، درد مفاصل، یا خستگی از عوارض این دارو می باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً پزشک یا پزشک داروخانه را در جریان بگذارید.
ممکن است درد یا زخم در دهان و گلو ایجاد شود. دندان های خود را به آرامی مسواک بزنید، از دهان شویه حاوی الکل استفاده نکنید و دهان خود را مرتبا با آب خنک مخلوط با جوش شیرین یا نمک بشویید. همچنین بهتر است غذاهای نرم و مرطوب مصرف کنید.
از عوارض دیگر داروی گلاسدگیب ریزش مو می باشد. که بعد از پایان و قطع دوره درمان، مو به رشد طبیعی خود برمی گردد.
این دارو ممکن است عوارض جدی را به همراه داشته باشد، با این حال به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. مراجعه منظم به پزشک می تواند شدت و احتمال بروز عوارض را کاهش دهد.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: کبودی / خونریزی آسان، درد قفسه سینه، مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، تورم دست / مچ پا / ساق پا، درد عضلانی / اسپاسم را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله ضربان قلب سریع / نامنظم، سرگیجه شدید و بیهوشی، بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه نمایید.
داروی گلاسدگیب می تواند توانایی بدن در مبارزه با عفونت را کاهش دهد، و ممکن است باعث ابتلا به یک عفونت جدی شده و یا عفونت های پیشین را تشدید کند. در صورت بروز علائم عفونت مانند تب، لرز یا گلودرد مداوم، پزشک را مطلع سازید.
گلاسدگیب ممکن است راش های پوستی (عارضه های پوستی) ایجاد کند که معمولاً جدی نیستند. با این حال، ممکن است نتوانید آن را از راش های پوستی نادری که می توانند نشانه ای از یک واکنش شدید باشد، تشخیص دهید. در صورت بروز راش پوستی بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف گلاسدگیب در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف داروی گلاسدگیب، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص عفونت فعلی / اخیر، مشکلات کلیوی و مشکلات کبدی مطلع سازید.
گلاسدگیب می تواند باعث کاهش توانایی بدن برای مبارزه با عفونت شود، یا ممکن است عفونت های فعلی را تشدید کند. از تماس با افراد مبتلا به بیماری های واگیردار (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا، کووید-19) پرهیز کنید. اگر در معرض بیماری های مسری قرار گرفته اید و یا تمایل دارید اطلاعات بیشتری کسب کنید با پزشک خود صحبت کنید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
همچنین در هنگام استفاده از اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر که احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی دارند، احتیاط کرده و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید.
گلاسدگیب ممکن است بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن موج QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع / نامنظم جدی علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود؛ در این حالت باید بلافاصله به پزشک مراجعه نمود.
قبل از مصرف داروی گلاسدگیب، ابتلا به بیماری ها یا مصرف داروهایی که ممکن است باعث طولانی شدن موج QT شود را با پزشک یا پزشک داروخانه مطرح کنید. از این عارضه ها می توان به موارد زیر اشاره نمود: مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان آهسته قلب، طولانی شدن QT در EKG) یا سابقه خانوادگی مشکلات قلبی ( طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلبی).
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از برخی داروها (مانند "قرص آب"- ادرار آورها)، تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده ایمن از گلاسدگیب با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
پیش از جراحی تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
هنگام مصرف این دارو و حداقل 30 روز پس از قطع درمان، از اهدای خون پرهیز کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه طولانی شدن QT، حساسیت بیشتری نشان دهند.
از آنجا که داروی گلاسدگیب از طریق پوست و ریه قابل جذب است و ممکن است به جنین آسیب برساند، بنابراین زنانی که باردار هستند یا می خواهند باردار شوند، نباید این دارو را لمس و یا گرد حاصل از قرص ها را استنشاق کنند.
در طول استفاده از گلاسدگیب نباید باردار شوید گلاسدگیب ممکن است به جنین آسیب برساند. هنگام استفاده از این دارو، برای جلوگیری از بارداری از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری (به عنوان مثال، قرص های ضد بارداری، کاندوم) استفاده کنید.
هنوز مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو و حداقل 30 روز پس از آخرین دوز مصرف توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد داروی گلاسدگیب را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی گلاسدگیب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی داروها ممکن است بر دفع گلاسدگیب از بدن و در نتیجه روی عملکرد آن تأثیر بگذارند؛ به عنوان مثال: آپالوتامید، ضد قارچ های آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، انزالوتامید، نفازودون، مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند ریتوناویر، ساکویناویر)، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین، ریفامپین)، گل راعی و داروهایی که برای درمان تشنج استفاده می شود ( از جمله کاربامازپین، فنی توئین) و تلیترومایسین.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایشیا معاینه پزشکی (مانند: بررسی عملکرد کلیه / کبد، شمارش کامل فاکتورهای خون، EKG) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن و بیش از 12 ساعت از دوز بعدی فاصله بود، آن را مصرف کنید، اما اگر کمتر از 12 ساعت فاصله با زمان دوز بعدی باقی مانده بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.