آموکسی سیلین و کلاوولانات (نام تجاری: کوآموکسی کلاو)، نوعی آنتی بیوتیک ترکیبی است. این دارو متشکل از آموکسی سیلین که نوعی آنتی بیوتیک است و کلاوولانات پتاسیم که از مقاوم شدن باکتری ها به آموکسی سیلین جلوگیری می کند، می باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف کوآموکسی کلاو، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آموکسی سیلین و پتاسیم کلاولانات
نام تجاری: کوآموکسی کلاو
کوآموکسی کلاو یک آنتی بیوتیک ترکیبی از نوعی پنی سیلین است که از آن برای درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. کوآموکسی کلاو باعث جلوگیری از رشد باکتری ها می شود. این آنتی بیوتیک فقط عفونت های باکتریایی را درمان می کند و برای عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا) موثر نیست. استفاده از هر آنتی بیوتیک در صورت عدم نیاز می تواند موجب از دست دادن اثر بخشی آن برای عفونت های احتمالی در آینده شود.
اگر از فرم مایع دارو استفاده میکنید قبل از هر بار مصرف، بطری را به خوبی تکان دهید. دوز مصرفی را با استفاده از دستگاه اندازه گیری یا قاشق مخصوص، اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی برای اندازه گیری دوز مصرفی استفاده نکنید زیرا ممکن است در اندازه گیری دوز مصرفی دچار خطا شوید. طبق تجویز پزشک کوآموکسی کلاو را همراه با وعده غذایی یا میان وعده مصرف کنید. با توجه به برند دارویی که استفاده می کنید، این دارو معمولاً هر 8 یا 12 ساعت مورد استفاده قرار می گیرد.
دوز مصرفی کوآموکسی کلاو براساس سن، وزن، عارضه یا شرایط پزشکی و پاسخ به درمان، متفاوت است.
بیشترین اثربخشی این آنتی بیوتیک در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
حتی اگر علائم عارضه پس از چند روز از بین رفت، استفاده از این دارو را تا زمان تعیین شده ادامه دهید. قطع زود هنگام این دارو می تواند منجر به رشد باکتری ها و بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.
از عوارض جانبی کوآموکسی کلاو می توان به اسهال، حالت تهوع یا استفراغ اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. مصرف این دارو همراه با غذا به کاهش ناراحتی معده کمک می کند.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی مانند تیرگی ادرار، حالت تهوع / استفراغ مداوم، درد شدید معده / شکم، زردی چشم / پوست، کبودی / خونریزی سریع، علائم ایجاد عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، خستگی غیرمعمول، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
کوآموکسی کلاو ممکن است باعث ایجاد بیماری روده ای شدید (اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این عارضه ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان مشاهده شود. در صورت بروز عوارضی مانند اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع، فوراً پزشک خود را در جریان قرار دهید. همچنین در صورت وجود هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا داروهای افیونی استفاده نکنید زیرا این دارو ها ممکن است باعث تشدید آنها شوند.
مصرف کوآموکسی کلاو برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به ایجاد برفک دهانی یا عفونت مخمر واژن شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله تب، تورم غدد لنفاوی، تحریک و خارش پوست، خارش یا تورم (به خصوص در صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، به پزشک مراجعه نمایید.
مصرف آموکسی سیلین معمولاً می تواند باعث ایجاد راش پوستی خفیف شود که معمولاً جدی نیست. با این حال، شما ممکن است نتوانید آن را از سایر انواع راش های پوستی که می توانند نشانه ای از یک واکنش آلرژیک شدید باشند، تشخیص دهید. بنابراین، در صورت بروز هرگونه راش پوستی، بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی کوآموکسی کلاو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف کوآموکسی کلاو، در صورت حساسیت به آموکسی سیلین یا اسید کلاولانیک یا به آنتی بیوتیک های پنی سیلین یا سفالوسپورین، یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف کوآموکسی کلاو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری های کبدی (از جمله مشکلات کبدی ناشی از مصرف آموکسی سیلین / اسید کلاوولانیک)، بیماری های کلیوی، نوع خاصی از عفونت ویروسی (مونونوکلئوز عفونی)، مطلع سازید.
کوآموکسی کلاو ممکن است حاوی آسپارتام باشد. درصورت ابتلا به فنیل کتونوریا (PKU) یا هر بیماری دیگری که محدودیت مصرف آسپارتام (یا فنیل آلانین) در رژیم خود دارید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد مصرف ایمن این دارو بپرسید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
کوآموکسی کلاو ممکن است باعث ایجاد اختلال در عملکرد واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) نیز شود. در طول استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک چنین تجویزی کرده باشد.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی کوآموکسی کلاو را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
مصرف متوترکسات همراه با کوآموکسی کلاو ممکن است باعث ایجاد تداخل دارویی شود.
همچنین این دارو می تواند باعث ایجاد تداخل در برخی آزمایش های تشخیصی (از جمله برخی آزمایش های گلوکز ادرار) شده و نتایج این آزمایش را به طور صحیح نشان ندهد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان در جریان مصرف این دارو قرار دارند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت استفراغ شدید، اسهال مداوم و تغییر در مقدار ادرار باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو فقط برای عارضه فعلی شما تجویز شده است. از آن برای دیگر عارضه ها استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک آن را تجویز کرده باشد.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند عملکرد کلیه / کبد، شمارش کامل فاکتور های خونی) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
سوسپانسیون این دارو را در یخچال قرار دهید. باقی مانده برخی مارک های این دارو، باید پس از 7 روز و برای برخی دیگر از محصولات، پس از 10 روز دور ریخته شود. در مورد محصول مصرفی خود و مدت زمان نگهداری آن قبل از دور انداختن با پزشک داروخانه مشورت کنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.