پوست، به عنوان بزرگترین عضو بدن، نقشی حیاتی در حفظ سلامت و زیبایی ما ایفا میکند. همه افراد، صرف نظر از نوع پوستشان، به یک روتین مراقبت پوستی روزانه نیاز دارند تا سلامت پوست خود را حفظ کرده و مشکلات پوستی مانند آکنه، جای زخم و لکهای تیره را بهبود بخشند. شاید بسیاری از افراد نوع پوست خود (خشک، چرب یا حساس) را ندانند، اما تشخیص نوع پوست اهمیت زیادی دارد، چرا که به شما کمک میکند محصولات آرایشی و بهداشتی مناسب را انتخاب کنید. استفاده از محصولات نامناسب یا پیروی از ترفندهای نادرست اینترنتی میتواند مشکلات پوستی را تشدید کند. در این یادداشت به بررسی نحوه انتخاب یک روتین مراقبت پوستی مناسب، روشهای درمان مشکلات پوستی و شناسایی روشهای خانگی مضر برای پوست میپردازیم.
انتخاب یک روتین مراقبت پوستی روزانه
یک روتین مراقبت پوستی روزانه شامل چهار مرحله اصلی است که باید صبح و شب انجام شود:
- پاکسازی: از یک پاککننده ملایم استفاده کنید که منافذ پوست را مسدود نکند. پوست را بیش از دو بار در روز نشویید. اگر پوست خشکی دارید و آرایش نمیکنید، یک بار شستشو کافی است. از شویندههای قوی که چربی طبیعی پوست را از بین میبرند، خودداری کنید. بعد از شستشو، پوست نباید احساس کشیدگی کند.
- سرمها: سرم ویتامین C، عوامل تقویتکننده سلولی یا پپتیدها را صبحها قبل از ضد آفتاب استفاده کنید. شبها، رتینول یا رتینوئیدهای تجویز شده توسط پزشک مناسبتر هستند.
- مرطوبکننده: حتی پوستهای چرب نیز به مرطوبکننده نیاز دارند، اما از مرطوبکنندههای سبک، ژلی و غیر کومدوژنیک (بدون ایجاد جوش) استفاده کنید. برای پوستهای خشک، مرطوبکنندههای غلیظتر مناسب هستند.
- ضد آفتاب: 15 دقیقه قبل از خروج از منزل، از ضد آفتاب با SPF حداقل 30 استفاده کنید. پوستهای تیرهتر به محافظت بیشتری نیاز دارند، زیرا در صورت ایجاد لکهای پوستی، خیلی سخت از بین می روند.
هنگام خرید محصولات، نوع پوست و میزان حساسیت آن را در نظر بگیرید و اطلاعات روی بستهبندی را مطالعه کنید. برخی محصولات مانند رتینول فقط باید شبها استفاده شوند.
نکات کلی برای انواع پوست
- بدن خود را هیدراته نگه دارید (آب کافی بنوشید).
- روبالشتی های خود را حداقل یک بار در هفته شسته و عوض کنید.
- موها را قبل از خواب بشویید یا آنها را جمع کنید.
- هر روز، 15 دقیقه قبل از خروج از منزل، از ضد آفتاب استفاده کنید.
بهتر است با یک روتین ساده و ابتدایی شروع کنید تا واکنش پوست خود را ببینید. زمانی که روتین مناسب خود را پیدا کردید، می توانید محصولات تکمیلی مانند لایه بردارها، ماسک ها و سایر درمان های موضعی را برای تقویت سلامت پوست به روتین پوستی خود اضافه کنید.
همچنین محصولات جدید را پیش از استفاده، به خصوص اگر پوست حساسی دارید، در یک قسمت کوچک از پوست خود امتحان کنید. این کار می تواند در شناسایی واکنش های آلرژیک احتمالی کمک کند.
برای بررسی حساسیت یک محصول جدید باید مراحل زیر را انجام دهید:
- مقدار کمی از محصول را در یک قسمت کوچک و دور از دید پوست خود، مانند داخل مچ دست یا داخل بازو، بمالید.
- به مدت 48 ساعت صبر کنید تا ببینید آیا واکنشی رخ می دهد یا خیر.
- بعد ازگذشت 96 ساعت از مصرف آن، ناحیه مورد نظر را مجدداً بررسی کنید.
علائم حساسیت شامل تحریک پوستی، قرمزی، ایجاد برآمدگی های کوچک یا خارش می باشد. در صورت مشاهده این علائم، ناحیه مورد نظر را با آب و یک پاک کننده ملایم بشویید و از مصرف محصول خودداری کنید.
روشهای خانگی نامناسب برای پوست
برخی از افراد، استفاده از تکنیک های خانگی مانند آب لیمو و خمیر دندان برای بهبود مشکلات پوستی مانند آکنه و لکه های تیره را موثر می دانند. اما حقیقت این است که این تکنیک ها ممکن است در درازمدت، آسیب های بیشتری نسبت به فوایدی که دارند، به پوست وارد کنند چرا که می توانند سد حفاظتی پوست را تخریب کنند.
از این تکنیک های خانگی خودداری کنید
- آب لیمو: اگرچه ممکن است آبلیمو حاوی اسید سیتریک باشد، اما شدت اسیدی آن به حدی زیاد است که می تواند باعث بروز لکه های تیره بعد از تماس با نور خورشید شده و پوست را خشک و تحریک کند.
- جوش شیرین: سطح pH جوش شیرین بین 8 تا 9 است که باعث وارد شدن استرس به پوست می شود، این ماده به شدت آب پوست را کاهش داده و باعث خشکی پوست می شود.
- سیر: در شکل خام، سیر می تواند باعث آلرژی های پوستی، اگزما، التهاب پوست و تاول های آبکی شود.
- خمیر دندان: مواد موجود در خمیر دندان چربی را جذب می کنند که ممکن است باعث خشکی یا تحریک پوست شوند.
- شکر: به عنوان یک لایه بردار، بافت شکر برای پوست صورت بسیار خشن است.
- ویتامین E: استفاده موضعی از ویتامین E می تواند پوست را تحریک کند. همچنین هنوز ثابت نشده است که به بهبود ظاهر زخم ها کمک می کند یا خیر.
برخی از این مواد ممکن است کاملاً طبیعی و اقتصادی باشند، اما برای استفاده روی پوست ساخته نشده اند.
حتی اگر عوارض جانبی این مواد در لحظه احساس نشود، ممکن است باعث ایجاد آسیب هایی در درازمدت شوند. بهتر است از محصولاتی استفاده کنید که برای پوست صورت ساخته شده اند. قبل از امتحان کردن تکنیک های خانگی بر روی پوست خود با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید.
درمان مشکلات پوستی
برای مقابله با مشکلات پوستی، روش هایی بدون آسیب رساندن به پوست وجود دارد. فقط به یاد داشته باشید که قانون شماره یک مراقبت از پوست را رعایت کنید: جوش های خود را نکنید!
دست کاری آکنه، جوش ها، زخم ها یا سایر عارضه های پوستی می تواند باعث ایجاد زخم های باز یا لکه های تیره تر پوستی به نام هایپرپیگمانتاسیون شود. زخم های باز می توانند باعث ایجاد عفونت، تشدید آکنه یا زخم شوند. هر چه آکنه عمیق تر باشد، احتمال آسیب دیدن پوست نیز بیشتر خواهد بود.
در ادامه، چند روش علمی برای درمان این عارضه ها ذکر شده است.
آکنه
درمان آکنه بستگی به عمق یا شدت آکنه دارد. مراقبت کلی از پوست مهم ترین مرحله در درمان آکنه است، اما برای آکنه خفیف می توان از محصولات بدون نیاز به نسخه ای که در داروخانه ها موجود است استفاده کرد، از جمله:
- سالیسیلیک اسید
- بنزوئیل پروکساید
- آلفا هیدروکسی اسید
- آداپالن
- روغن درخت چای
همیشه پس از استفاده از این محصولات، لازم است از ضدآفتاب استفاده شود؛ زیرا استفاده از آن ها ممکن است باعث افزایش حساسیت پوست شود.
برای درمان جوش ها، می توان از چسب های آکنه استفاده کرد. این برچسب های شفاف و ضخیم به عنوان درمان های نقطه ای عمل می کنند و با کمک به بهبودی ضایعه، از بروز عفونت نیز جلوگیری می کنند.
مانند بانداژهای مناسب تاول، چسب های آکنه نیز مایعات را به بیرون می کشند. بهتر است قبل از خواب از این چسب ها استفاده شود زیرا کرم ها و مواد آرایشی مانع عملکرد آنها می شود.
فیلامنت های چربی
فیلامنت های چربی، لوله های کوچک و سیلندر مانندی در منافذ پوست هستند که رنگی مایل به زرد و سفید دارند. اینها معمولا با جوش های سر سیاه اشتباه گرفته می شوند، اما جوش های سر سیاه در واقع نوعی آکنه اکسید شده هستند.
فیلامنت های چربی می توانند باعث ایجاد منافذ بزرگ شوند و ممکن است افراد سعی کنند آنها را با فشار دادن پوست، خارج کنند. اما این روش ها ممکن است عوارض بیشتری نسبت به فواید آنها برای پوست داشته باشند، به خصوص اگر به درستی انجام نشوند.
با گذشت زمان، ممکن است این کار باعث عوارض زیر شود:
- تحریک
- منافذ باز و عفونت
- خشکی
- قرمزی
- پوسته پوسته شدن
استفاده از محلول های موضعی حاوی رتینول یا رتینوئیدها می توانند به تمیز و شفاف نگه داشتن منافذ کمک کنند.
روشی دیگر برای از بین بردن فیلامنت های چربی، استفاده از ابزار مخصوص (ابزار فلزی کوچک با یک دایره کوچک در انتهای آن) برای خارج کردن آنها است.
ایمن ترین روش این است که در مرحله اول، یک فرد متخصص آن ها را خارج کند و در صورت بروز مجدد، اگر تعداد آن محدود باشد، می توان این کار را در خانه نیز انجام داد. این کار شامل مراحل زیر است:
- صورت خود را به طور کامل تمیز کنید و از ابزار تمیز نیز استفاده کنید.
- به آرامی دایره انتهای ابزار را دور برآمدگی فشار دهید تا فیلامنت بیرون آید. مراقب باشید زیرا فشار بیش از حد میتواند باعث ایجاد کبودی و زخم شود.
- پس از آن، روی ناحیه مورد نظر مرطوب کننده بزنید.
- همیشه ابزار خود را قبل و بعد از استفاده با الکل ضدعفونی کنید تا از بروز هرگونه عفونت جلوگیری کنید.
- استفاده از بنزوئیل پروکسید پس از شستن صورت و پیش از خارج کردن چربیها، میتواند اثرگذاری را افزایش دهد.
عارضه های پوستی، زخم ها و لکه های تیره (هایپرپیگمانتاسیون)
بهبود عارضههای پوستی، زخمها و لکهای تیره ممکن است از چند هفته تا شش ماه یا حتی در برخی موارد بیش از یک سال طول بکشد. برای پوشاندن سریع زخمها و عارضههای پوستی، میتوانید از مواد آرایشی و ضد آفتاب استفاده کنید. ضد آفتاب از آسیب بیشتر ناشی از نور خورشید و ایجاد لکههای تیره جدید جلوگیری میکند.
مواد دیگری که به بهبود زخمها کمک میکنند عبارتند از:
- سیلیکون: مطالعات نشان دادهاند که استفاده موضعی از سیلیکون میتواند ضخامت، رنگ و بافت زخمها را بهبود بخشد. میتوانید ژل سیلیکون را به مدت 8 تا 24 ساعت در روز استفاده کنید. بهتر است محصولاتی را انتخاب کنید که حاوی سیلیکون دی اکسید باشند.
- عسل: تحقیقات اولیه نشان میدهند که عسل میتواند به بهبود زخمها و آسیبهای پوستی کمک کند. اگر به دنبال یک درمان خانگی هستید، میتوانید از عسل استفاده کنید. توجه داشته باشید که عسل مورد استفاده باید از نظر پزشکی تایید شده باشد و با عسلهای معمولی موجود در فروشگاهها متفاوت است.
- ویتامین C: هنگام خرید کرمها و مرطوبکنندهها، به وجود ویتامین C در آنها توجه کنید. به خاطر داشته باشید که ویتامین C به سرعت در آب حل میشود و در معرض هوا و نور تجزیه میشود. به همین دلیل، محصولات حاوی ویتامین C معمولاً در بطریهای شیشهای تیره نگهداری میشوند. ویتامین C زمانی بهترین عملکرد را دارد که با مواد روشنکننده دیگر مانند سویا و شیرین بیان ترکیب شود.
- نیاسینامید: مطالعات نشان دادهاند که نیاسینامید میتواند به کاهش لکهها و نقاط تیره، به ویژه لکههای ناشی از آکنه، کمک کند. نیاسینامید موضعی با غلظت 2 تا 5 درصد برای افراد با پوست روشن، از جمله افراد آسیای شرقی، موثر است.
- رتینوئیک اسید: مطالعه ای نشان داد که زخم های آکنه در 91.4 درصد از افرادی که از ترکیبی از اسید رتینوئیک و اسید گلیکولیک استفاده کردند، بهبود یافته اند.
هنگام خرید محصولات پوستی، به وجود این مواد در آنها توجه کنید و پس از شستشوی صورت، آنها را به روتین پوستی خود اضافه کنید. همیشه پس از استفاده از کرمهای موضعی، ضد آفتاب بزنید تا از آسیبهای ناشی از نور خورشید و ایجاد لکههای تیره جلوگیری کنید.
نحوه تشخیص نوع پوست در خانه
برای اینکه نوع پوست خود را مشخص کنید، میتوانید یک آزمایش ساده در خانه انجام دهید. این آزمایش میزان تولید سبوم (چربی طبیعی پوست) را اندازهگیری میکند. سبوم مایعی روغنی و مومی است که از منافذ پوست ترشح میشود. میزان سبوم تولید شده، نوع پوست شما را در یکی از دستههای زیر قرار می دهد:
- خشک
- چرب
- معمولی
- مختلط
آزمایش تولید سبوم بر روی پوست، تمیز دقیق ترین روش برای تعیین نوع پوست است. برای انجام این آزمایش، مراحل زیر را دنبال کنید:
- صورت خود را با یک شوینده ملایم بشویید و به آرامی خشک کنید.
- 30 دقیقه صبر کنید.
- یک ورق کاغذ جذب چربی یا دستمال کاغذی نازک را به آرامی روی قسمتهای مختلف صورت (پیشانی، بینی، گونهها و چانه) فشار دهید.
- کاغذ را در مقابل نور بگیرید و با مشاهده میزان شفافیت آن، میزان چربی جذب شده را بررسی کنید.
نتایج تست | نوع پوست |
---|---|
بدون شفتفیت، پوست ممکن است پوستهپوسته یا خالت کشیدگی داشته باشد | خشک |
کاملاً چرب و شفاف | چرب |
مقدار جذب مختلف در نواحی مختلف صورت | ترکیبی |
کاغذ مقدار کمی چربی جذب کرده است | نرمال |
علاوه بر انواع پوست ذکر شده، افراد همچنین ممکن است دارای پوست حساسی باشند که به معیارهای سبوم وابسته نیست. تعیین یک پوست حساس به نتایج ارزیابی های زیر بستگی دارد:
- سرعت واکنش پوست نسبت به استفاده از محصولات پوستی
- میزان آسیب دیدگی پوست
- سرعت قرمز شدن پوست
- احتمال وجود آلرژی های پوستی
چه زمانی باید به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کرد
اگر مشکلات پوستی شما با محصولات بدون نسخه بهبود پیدا نکردند، لازم است به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. آکنههای شدید، زخمهای عمیق یا سایر مشکلات پوستی ممکن است نیاز به داروهای تجویزی مانند آنتیبیوتیکهای خوراکی، داروهای ضد بارداری یا رتینوئیدهای موضعی داشته باشند.
متخصص پوست ممکن است برای درمان کیستهای عمیق یا آکنههای زیرپوستی، جراحی های بسیاری کوچک انجام دهد.
به یاد داشته باشید که نوع پوست شما بر نحوه عملکرد محصولات پوستی تأثیر میگذارد. استفاده از محصولات نامناسب برای پوست، هرچقدر گران یا معروف باشند، میتواند باعث ایجاد جوش، تشدید لکها یا قرمزی پوست شود.
بهترین راه این است که نوع پوست خود را بشناسید و روتین مراقبت از پوست خود را بر اساس آن تنظیم کنید. همچنین میتوانید درباره ترکیبات محصولات پوستی تحقیق کنید تا از وجود موادی که ممکن است باعث واکنشهای آلرژیک شوند، آگاه شوید.
نتیجهگیری
مراقبت از پوست، سرمایهگذاری برای سلامت و زیبایی بلندمدت است. با شناخت نوع پوست خود، انتخاب محصولات مناسب و پیروی از یک روتین مراقبت پوستی منظم، میتوانید پوستی سالم، شاداب و درخشان داشته باشید. به یاد داشته باشید که مشورت با متخصص پوست میتواند به شما در انتخاب بهترین روشهای مراقبت از پوست کمک کند.
ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.