سرطان دهان

Oral Cancer

سرطان دهان، شایع ترین سرطان از دسته سرطان های سر و گردن که معمولاً افراد بالای 60 سال به آن مبتلا می شوند. شایع ترین علامت سرطان دهان، بروز زخمی که بهبود نمی یابد می باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز سرطان دهان، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.

نگاه کلی

سرطان هایی که در هر قسمت از دهان (حفره دهان) ایجاد شوند، سرطان دهان نام دارند. سرطان دهان در هرکدام از نواحی زیر ممکن است ایجاد شود:

  • لب
  • لثه
  • زبان
  • پوشش داخلی گونه ها
  • سقف دهان
  • کف دهان (زیر زبان)

سرطان دهان یکی از انواع مختلف سرطان است که در دسته سرطان هایی به نام سرطان های سر و گردن قرار می گیرد. سرطان دهان و سایر سرطان های سر و گردن اغلب به طور مشابه درمان می شوند.

سرطان دهان

علائم

علائم و نشانه های سرطان دهان عبارتند از:

  • زخم لثه یا درون دهان که بهبود نمی یابد.
  • وجود یک لکه سفید یا قرمز در قسمت داخلی دهان
  • سست شدن دندان
  • وجود یک تومور یا غده داخل دهان
  • درد دهان
  • گوش درد
  • دشواری در بلع یا ایجاد درد هنگام بلع

علائم سرطان دهان

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورتی که بیشتر از 2 هفته است که متوجه علائم و نشانه های مداومی شده اید، به پزشک یا دندانپزشک خود مراجعه کنید. پزشک احتمالاً ابتدا علل این علائم و نشانه ها را به عفونت نسبت می دهد.

علل بیماری

سرطان های دهان هنگامی ایجاد می شوند که در DNA سلول های لب یا دهان تغییراتی (جهش) ایجاد شود. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که عملکرد سلول را هدایت می کند. جهش های ژنتیکی باعث می شود که رشد و تقسیم سلول ها بیش از حد ادامه یابد. سلول های غیرطبیعی در دهان تجمع پیدا کرده و در نهایت توموری در دهان ایجاد می شود. این‌ سرطان با گذشت زمان ممکن است به سایر نواحی داخل دهان و سر و گردن یا سایر قسمت های بدن گسترش یابد.

سرطان های دهان معمولاً از سلول های مسطح و نازک (سلول های سنگفرشی) که لب ها و قسمت داخلی دهان را پوشانده اند، شروع می شوند. بیشتر سرطان های دهان از نوع کارسینوم سلول سنگفرشی هستند.

مشخص نیست که چه عواملی باعث جهش در سلول های سنگفرشی و ایجاد سرطان دهان می شوند. اما پزشکان عواملی را به عنوان فاکتورهایی که خطر ابتلا به سرطان دهان را افزایش می دهند، مطرح می کنند.

عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)

عواملی که می توانند خطر ابتلا به سرطان دهان را افزایش دهند عبارتند از:

  • مصرف هرنوع دخانیات مانند سیگار، سیگار برگ، پیپ، تنباکو جویدنی و غیره
  • مصرف زیاد نوشیدنی های الکلی
  • قرار گرفتن بیش از حد لب ها در معرض آفتاب
  • ویروس های انتقال یافته از راه جنسی مانند ویروس پاپیلومای انسانی (اچ پی وی-HPV)
  • سیستم ایمنی ضعیف

استعمال دخانیات از عوامل خطرساز سرطان دهان

پیشگیری از بروز بیماری

هیچ روش اثبات شده ای برای پیشگیری از ابتلا به سرطان دهان وجود ندارد. با این حال، با اقدامات زیر می توان خطر ابتلا به این نوع سرطان را کاهش داد:

  • مصرف دخانیات را متوقف کنید یا اصلاً آنها را مصرف نکنید. در صورت استعمال دخانیات، آن را متوقف کنید و اگر از آن استفاده نمی کنید، هرگز مصرف آن را شروع نکنید. استفاده از تنباکو، چه دودی و چه جویدنی، سلول های دهان را در معرض مواد شیمیایی خطرناک قرار می دهد.
  • مصرف نوشیدنی های الکلی را محدود کنید. استفاده بیش از حد و مداوم از نوشیدنی های الکل دار، سلول های دهان را تحریک کرده و آنها را در برابر سرطان دهان آسیب پذیر می سازد. در صورتی که نوشیدنی های الکل دار مصرف می کنید، در استفاده از آن، اعتدال را رعایت نمایید.
  • لب ها نباید بیش از حد در معرض آفتاب قرار گیرند. تا جاییکه ممکن است در سایه قرار بگیرید و از پوست لب های خود در برابر آفتاب محافظت نمایید. از کرم های ضد آفتاب مخصوص لب و از کلاهی لبه پهن که به طور موثری کل صورت از جمله دهان را می پوشاند به عنوان بخشی از روتین محافظت در برابر آفتاب، استفاده نمایید.
  • به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید. به عنوان بخشی از روتین معاینه دندانپزشکی، از دندانپزشک خود بخواهید که تمام دهان شما را از نظر وجود نواحی غیر طبیعی که ممکن است نشان دهنده سرطان دهان یا تغییرات پیش سرطانی باشد، بررسی کند.

تشخیص

آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص سرطان دهان استفاده می شوند عبارتند از:

  • معاینه جسمی. پزشک یا دندانپزشک برای پیدا کردن ناهنجاری ها (مانند نواحی که دچار آماس و حساسیت شده اند مانند زخم ها و لکه های سفید (لکوپلاکیا))، ناحیه داخلی دهان را بررسی خواهد کرد.
  • برداشتن بافت به منظور آزمایش (نمونه برداری). در صورت یافتن منطقه مشکوک، پزشک یا دندانپزشک با کمک روشی که نمونه برداری نام دارد، نمونه ای از سلول ها را برای بررسی آزمایشگاهی خارج می کند. پزشک از یک ابزار برش یا از سوزن برای برداشتن نمونه استفاده می کند. در آزمایشگاه، سلول ها از نظر سرطانی بودن یا بروز تغییرات پیش سرطانی که نشان دهنده خطر ایجاد سرطان در آینده است، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.

روش های تشخیص سرطان دهان

مرحله بندی سرطان

به محض تشخیص سرطان دهان، پزشک سعی می کند تا میزان (مرحله) سرطان را تشخیص دهد. آزمایش های مرحله بندی سرطان دهان عبارتند از:

  • استفاده از یک دوربین کوچک برای بررسی گلو. پزشک در روشی به نام آندوسکوپی، یک دوربین کوچک و انعطاف پذیر را که مجهز به یک منبع نور نیز می باشد، به سمت پایین گلو هدایت می کند تا احتمال ابتلا سرطان را به خارج از حفره دهانی بررسی نماید.
  • آزمایش های تصویربرداری. آزمایش های تصویربرداری تعیین خواهند کرد که آیا سرطان از دهان به سایر نواحی گسترش یافته است یا خیر. این آزمایش ها شامل رادیوگرافی، ام آر آی، سی تی اسکن و توموگرافی (اسکن پت) می باشند. البته همه افراد به انجام تمامی این آزمایش ها احتیاج ندارند. پزشک با توجه به شرایط هر بیمار تشخیص می دهد که کدام یک از این‌ آزمایش ها برای او مناسب هست.

مراحل سرطان دهان با استفاده از اعداد رومی I (یک) تا IV (چهار) نشان داده می شوند. مراحل ابتدایی مانند مرحله I نشان دهنده سرطان کوچکی است که تنها محدود به یک ناحیه است. مرحله بالاتر مانند مرحله IV نشان دهنده بزرگتر بودن سرطان و یا گسترش سرطان به سر و گردن و سایر نواحی بدن، می باشد. مرحله بندی سرطان به پزشک در تعیین گزینه های درمانی، کمک خواهد کرد.

درمان

درمان سرطان دهان به محل و مرحله سرطان و همچنین سلامت عمومی و ترجیحات شخصی فرد بیمار بستگی دارد. همچنین ممکن است فقط از یک نوع از این درمان ها یا ترکیبی از آنها برای بیمار تجویز شود. گزینه های درمانی شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی می باشد. گزینه های مورد نظر خود را با پزشکتان در میان بگذارید.

عمل جراحی

جراحی های سرطان دهان عبارتند از:

  • جراحی برداشتن تومور. جراح، تومور و قسمتی از بافت های سالم اطراف آن را برمی دارد تا اطمینان حاصل کند که تمامی سلول های سرطانی برداشته شده اند. سرطان های کوچک تر ممکن است با جراحی جزئی برداشته شوند اما تومورهای بزرگتر ممکن است به اقدامات گسترده تری نیاز داشته باشند. به عنوان مثال برداشتن یک تومور بزرگ می تواند شامل برداشتن بخشی از استخوان فک یا بخشی از زبان نیز بشود.
  • جراحی برای برداشتن سرطانی که به گردن گسترش یافته است. گاهی اگر سلول های سرطانی به گره های لنفاوی گردن گسترش یافته باشند یا با توجه به اندازه یا عمق سرطان امکان گسترش آن در آینده وجود داشته باشد، جراح روشی را برای برداشتن گره های لنفاوی و بافت های مرتبط در گردن توصیه خواهد کرد (دایسکشن گردن). در این روش، سلول های سرطانی که به گره های لنفاوی گسترش یافته اند نیز برداشته می شوند. همچنین این روش برای تعیین این که آیا فرد مبتلا بعد از جراحی به درمان دیگری نیاز دارد یا خیر، مفید است.
  • جراحی بازسازی دهان. پس از انجام عمل جراحی برای از بین بردن سرطان، جراح انجام جراحی ترمیمی برای بازسازی دهان را که به بازیابی توانایی در گفتگو و غذا خوردن کمک می کند، توصیه خواهد کرد. جراح ممکن است برای بازسازی دهان، پیوند پوست، عضله یا استخوان را از سایر قسمت های بدن انجام دهد. از روش ایمپلنت دندان نیز برای جایگزینی دندان های طبیعی استفاده می شود.

جراحی، خطر خونریزی و عفونت را به همراه دارد. جراحی برای سرطان دهان نیز اغلب بر ظاهر فرد و همچنین توانایی صحبت کردن، خوردن و بلعیدن او تأثیر می گذارد.

فرد بیمار ممکن است که به یک لوله برای کمک به غذا خوردن، نوشیدن و مصرف دارو نیاز داشته باشید. برای استفاده کوتاه مدت، لوله از طریق بینی به معده و در طولانی مدت، از طریق پوست به معده وارد می شود.

جراحی از راه های درمان سرطان دهان

پرتو درمانی

در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. پرتودرمانی غالباً از دستگاهی خارج از بدن انجام می شود (تابش پرتوی خارجی). اگرچه می توان دانه ها و سیم های رادیواکتیو را در نزدیکی محل سرطان نیز قرار داد (براکی تراپی).

پرتودرمانی اغلب بعد از جراحی انجام می شود. اما در صورت ابتلا به سرطان دهان در مراحل اولیه بیماری ممکن است به تنهایی استفاده شود. در موقعیت های دیگر، پرتودرمانی ممکن است با شیمی درمانی ترکیب شود؛ این ترکیب، اثربخشی پرتودرمانی و همچنین عوارض جانبی ناشی از آن را نیز افزایش خواهد داد. در موارد سرطان پیشرفته دهان، پرتودرمانی به تسکین علائم و نشانه های ناشی از سرطان مانند درد کمک می کند.

عوارض جانبی پرتودرمانی دهان عبارتند از:خشکی دهان، پوسیدگی دندان و آسیب به فک.

پزشک به بیماران توصیه می کند که پیش از شروع پرتودرمانی به دندانپزشک مراجعه نمایند تا مطمئن شوند که دندان ها تا حد ممکن سالم هستند. دندان های ناسالم نیاز به درمان یا کشیده شدن دارند. همچنین دندانپزشک به بیماران کمک خواهد کرد تا متوجه شوند که چگونه از دندان های خود در طول پرتودرمانی و بعد از آن مراقبت کنند تا خطرات ناشی از عوارض را کاهش دهند.

شیمی درمانی

در شیمی درمانی با استفاده از مواد شیمیایی، سلول های سرطانی از بین می روند. داروهای شیمی درمانی را می توان به تنهایی، در ترکیب با سایر داروهای شیمی درمانی یا سایر درمان های سرطان، تجویز کرد. شیمی درمانی تأثیر پرتودرمانی را افزایش خواهد داد بنابراین این دو روش اغلب اوقات با یکدیگر ترکیب می شوند.

عوارض جانبی شیمی درمانی به نوع داروها بستگی دارد. عوارض جانبی شایع شامل حالت تهوع، استفراغ و ریزش مو می شود. از پزشک خود درباره احتمال بروز عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی، سوال کنید.

درمان دارویی هدفمند

از داروهای هدفمند می توان به تنهایی یا در ترکیب با شیمی درمانی یا پرتودرمانی استفاده کرد.

ستوکسیماب (اربیتوکس)، یکی از داروهای درمان هدفمند است که برای درمان سرطان دهان در شرایط خاص استفاده می شود. این دارو عملکرد پروتئینی را که در بسیاری از انواع سلول های سالم یافت می شود اما در انواع خاصی از سلول های سرطانی گسترش بیشتری دارد، متوقف می کند. از عوارض جانبی این دارو می توان به عارضه های پوستی، خارش، سردرد، اسهال و عفونت اشاره نمود.

ایمنی درمانی

ایمنی درمانی از سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان استفاده می کند. گاهی سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که سلول های سیستم ایمنی، نمی توانند آنها را تشخیص دهند، ایمنی درمانی با اختلال در این روند باعث شناسایی سلول های سرطانی توسط سیستم ایمنی می شوند.

ایمنی درمانی عموماً مختص افرادی است که به سرطان پیشرفته دهان مبتلا هستند.

سبک زندگی و درمان های خانگی

ترک دخانیات

سرطان های دهان ارتباط نزدیکی با مصرف دخانیات مانند سیگار، سیگار برگ، پیپ، تنباکوی جویدنی و دود کردنی دارند. همه افراد مبتلا به سرطان دهان، دخانیات مصرف نمی کنند اما اگر فرد مبتلا از دخانیات استفاده می کند، به دلایل زیر باید مصرف آن را متوقف کند:

استعمال دخانیات باعث کاهش یا حتی از بین رفتن تأثیر درمان خواهد شد.

استعمال دخانیات باعث سخت تر بهبود یافتن بدن پس از جراحی می شود.

استعمال دخانیات خطر عود سرطان و همچنین ابتلا به سایر سرطان ها را در آینده را افزایش خواهد داد.

ترک دخانیت بسیار دشوار است مخصوصاً اگر فرد در حال کنار آمدن با یک وضعیت استرس زا مانند تشخیص و درمان سرطان باشد.

ترک نوشیدنی های الکلی

نوشیدنی های الکلی مخصوصاً هنگامی که با مصرف دخانیات ترکیب شوند، خطر ابتلا به سرطان دهان را بسیار افزایش می دهند. در صورت مصرف نوشیدنی های الکلی، می بایست آن را متوقف نمود. این کار، خطر ابتلا به سرطان ثانویه را کاهش خواهد داد.

نوشیدنی های الکلی از عوامل خطرساز سرطان دهان

درمان های مکمل

هیچ درمان دارویی مکملی نمی تواند سرطان دهان را درمان کند. اما این نوع درمان ها به مبتلایان کمک می کنند تا با سرطان دهان و عوارض جانبی درمان سرطان مانند خستگی کنار بیایند.

بسیاری از افرادی که تحت درمان سرطان قرار دارند، خستگی را تجربه خواهند کرد. پزشک می تواند دلایل اصلی خستگی را درمان کند اما احساس فرسودگی کامل ممکن است با وجود درمان ها ادامه یابد. درمان های تکمیلی به افراد کمک می کند تا با خستگی کنار بیایید.

در مورد انجام کارهای زیر با پزشک خود مشورت کنید:

  • ورزش. در اکثر روزهای هفته به مدت 30 دقیقه، ورزش ملایم کنید. ورزش متوسط ​​مانند پیاده روی آرام در حین و بعد از درمان سرطان خستگی را کاهش خواهد داد. پیش از شروع ورزش با پزشک خود صحبت کنید تا از بی خطر بودن آن اطمینان حاصل کنید.
  • ماساژ درمانی. در طول ماساژ، یک ماساژ درمانگر با استفاده از دستان خود به پوست و عضلات بیماران فشار می آورد. برخی از درمانگرها به طور ویژه برای ماساژ افراد مبتلا به سرطان آموزش دیده اند.
  • آرامش. فعالیت هایی که به افراد کمک می کند تا احساس آرامش پیدا کنند، به آنها در کنار آمدن با بیماری نیز کمک خواهد کرد. سعی کنید به موسیقی گوش دهید یا بنویسید.
  • طب سوزنی. در طی یک جلسه طب سوزنی، یک پزشک آموزش دیده، سوزن های نازک را به نقاط مشخصی از بدن وارد می کند.

راهکارهایی برای کنار آمدن با بیماری

تشخیص سرطان می تواند زندگی را برای همیشه تغییر دهد. هر فرد روش خود را برای کنار آمدن با تغییرات عاطفی و جسمی که سرطان به وجود می آورد پیدا می کند. اما در ابتدای تشخیص، گاهی اوقات دشوار است که بدانید چه باید کرد.

در اینجا چند راهکار ساده برای کنار آمدن با بیماری آمده است:

  • برای تصمیم گیری درباره مراقبت از خود به اندازه کافی درباره سرطان بیاموزید. از پزشک خود در مورد سرطان خود، از جمله گزینه های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی خود بپرسید. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان، ممکن است در تصمیم گیری در مورد درمان اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید.
  • دوستان و خانواده را نزدیک خود نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک به شما کمک می کند تا با سرطان مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند پشتیبانی عملی لازم را از قبیل کمک به مراقبت از خانه در صورت بستری بودن در بیمارستان فراهم کنند و هنگامی که احساس نا امیدی می کنید می توانند از نظر عاطفی شما را حمایت کنند.
  • شنونده خوبی پیدا کنید که مایل باشد به صحبت های شما درباره امیدها و ترس های شما گوش دهد. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. صحبت با یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، یا گروه پشتیبانی سرطان نیز ممکن است مفید باشد. از پزشک خود در مورد گروه های پشتیبانی سوال کنید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

در صورت داشتن علائم یا نشانه های نگران کننده، از پزشک یا دندانپزشک خود وقت بگیرید.

اگر پزشک یا دندانپزشک احساس می کند که فردی به سرطان دهان مبتلا هست، ممکن است او را به دندانپزشکی که متخصص بیماری های لثه و بافت های مربوطه در دهان است (متخصص لثه) یا پزشکی متخصص در بیماری های گوش بینی و گلو (متخصص گوش و حلق و بینی) ارجاع دهد.

از آنجاییکه زمان ملاقات با پزشک محدود است و سوالات زیادی برای پرسش وجود دارد، بهتر است که کاملاً آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک در آماده شدن و انتظاراتی که از پزشک دارید، آورده شده است.

آنچه می توانید انجام دهید

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، بپرسید آیا لازم است کاری از قبل انجام دهید، مانند محدود کردن رژیم غذایی.

  • علائمی که دارید را یادداشت کنید، از جمله علائمی که نامرتبط با بیماری به نظر می رسند.
  • اطلاعات شخصی اصلی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
  • لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
  • یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید. گاهی اوقات ممکن است به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی که فراموش کرده اید را به خاطر بیاورد.
  • سوالاتی که از پزشک دارید را یادداشت کنید.

زمان ملاقات با پزشک محدود است بنابراین تهیه لیستی از سوالات می تواند به شما کمک کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت کمبود زمان، سوالاتتان را از مهمترین تا کم اهمیت ترین آنها، یادداشت کنید. در مورد سرطان دهان برخی از سوالات اساسی که بهتر است پرسیده شود عبارتند از:

  • چه عاملی به احتمال زیاد باعث بروز علائم یا بیماری من شده است؟
  • سایر علل احتمالی علائم یا بیماری من چیست؟
  • دادن چه نوع آزمایش هایی ضروری است؟
  • بیماری من حاد است یا مزمن؟
  • بهترین اقدام چیست؟
  • درمان های جایگزین درمان اصلی که شما پیشنهاد می کنید چیست؟
  • من به بیماری های دیگری نیز مبتلا هستم. چگونه می توانم آنها را به بهترین وجه و با یکدیگر مدیریت کنم؟
  • آیا محدودیتی وجود دارد که لازم باشد تا آن را رعایت کنم؟
  • آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
  • آیا بروشوری وجود دارد که بتوانم از آن در این باره اطلاعات کسب کنم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
  • چه عاملی تعیین می کند که آیا من باید دوباره به پزشک مراجعه کنم یا خیر؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در پرسیدن هرگونه سوال دیگری که برایتان پیش می آید، تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک احتمالاً از شما تعدادی سوال خواهد پرسید. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها، زمان بیشتری را برای پرسیدن سوالاتی که دارید، فراهم می کند. پزشک ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:

  • اولین بار چه زمانی علائمتان را تجربه کردید؟
  • علائم مداوم هستند یا گاه به گاه؟
  • شدت علائم در چه حد است؟
  • فکر می کنید که چه مواردی در صورت وجود، علائمتان را بهبود می بخشد؟
  • فکر می کنید که چه مواردی در صورت وجود، علائمتان را بدتر می کند؟
  • آیا تا به حال و یا اکنون از دخانیات استفاده کرده اید؟
  • آیا نوشیدنی های الکلی می نوشید؟
  • آیا تا به حال در ناحیه سر یا گردن خود، پرتو درمانی انجام داده اید؟
ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره