لیومیوسارکوما، یکی از انواع سرطان است که عضلات صاف و غیرارادی اندام های بدن مانند معده، روده، رحم، مثانه و عروق خونی را درگیر می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم لیومیوسارکوما، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
نگاه کلی
لیومیوسارکوما نوعی سرطان نادر است که بر بافت عضلۀ صاف تأثیر می گذارد. این تومور بیشتر در حفره شکمی ایجاد می شود، اما می تواند در هر ناحیه از بدن، از جمله رحم نیز رخ دهد. دیگر نواحی که این سرطان در آن نقاط شایع است شامل عروق خونی و پوست است.
اندازه تومورهای لیومیوسارکوم شکمی می توانند بیش از 4 اینچ (10 سانتی متر) باشند و ممکن است همراه با درد، کاهش وزن، حالت تهوع یا استفراغ باشند.
لیومیوسارکوم همچنین می تواند بر عروق خونی بزرگ، به ویژه وریدی که خون را از قسمت تحتانی بدن به قلب (ورید اجوف تحتانی) حمل می کند و شریانی که خون را از قلب به ریه ها (شریان ریوی) می برد نیز تأثیر بگذارد.
علائم
بسته به بزرگی تومور و محل قرارگیری آن علائم متفاوت است. برخی از افراد در اوایل بیماری، علامتی را تجربه نمی کنند، اما ممکن است با رشد تومور متوجه علائم خاصی شوند، مانند:
- درد
- خستگی
- نفخ شکم
- تهوع و استفراغ
- کاهش وزن
- تب
- توده ای زیر پوست
لیومیوسارکوم در دستگاه گوارش ممکن است باعث ایجاد علائم زیر شود:
- درد شکم
- از دست دادن اشتها
- حالت تهوع / استفراغ
- مدفوع سیاه (به دلیل خون در مدفوع)
لیومیوسارکوم رحم می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:
- ترشحات واژن
- تکرر ادرار
- خونریزی غیر طبیعی واژینال (که به دلیل پریود نیست).
تشخیص
آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص لیومیوسارکوما به محل وقوع سرطان بستگی دارد، و معمولاً از روش های زیر استفاده می شود:
- معاینه جسمی. پزشک معمولاً بیمار را معاینه می کند تا سرنخ های بیشتری در مورد اینکه چه چیزی باعث علائم و نشانه هایی که بیمار تجربه می کند، جمع آوری کند.
- تست های تصویربرداری. آزمایش های تصویربرداری ممکن است شامل سی تی اسکن MRI، CT و توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) باشد.
- برداشتن نمونه بافت برای آزمایش (بیوپسی). روش بیوپسی شامل برداشتن نمونه ای از بافت مشکوک برای آزمایش است. نمونه به آزمایشگاه فرستاده می شود و در آنجا آنالیز می شود تا مشخص شود آیا لیومیوسارکوم است یا خیر. نحوه جمع آوری نمونه بیوپسی بستگی به محل قرارگیری بافت مشکوک دارد. این روش نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد چرا که بیوپسی باید به گونه ای انجام شود که در عمل جراحی آینده برای برداشتن سرطان مشکلی ایجاد نکند.
درمان
- عمل جراحی. هدف از جراحی برداشتن تمام بافت لیومیوسارکوم است. اما اگر سرطان بسیار بزرگ شده باشد یا به گونه ای رشد کرده باشد که سایر اندام های مجاور را درگیر کند، ممکن است این هدف امکان پذیر نباشد. در عوض، جراح معمولاً تا آنجا که ممکن است بافت سرطانی را برمی دارد.
- پرتو درمانی. در پرتودرمانی از پرتوهای قدرتمند انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. برای پرتودرمانی، بیمار روی تخت درمان دراز می کشد و دستگاهی در اطراف او حرکت کرده و پرتوها را به ناحیه مورد نظر بدن می تاباند. گاهی پرتودرمانی، پس از جراحی و به منظور از بین بردن سلول های سرطانی باقیمانده توصیه می شود.
- شیمی درمانی. شیمی درمانی یک درمان دارویی است که طی آن از داروهای بسیار قوی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. اگر لیومیوسارکوم را نتوان به طور کامل با جراحی برداشت یا اگر سرطان به سایر نواحی بدن گسترش یافته باشد، ممکن است شیمی درمانی توصیه شود.
- درمان هدفمند. درمان های هدفمند بر روی ناهنجاری های خاصی در سلول های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این ناهنجاری ها، درمان های دارویی هدفمند می توانند باعث مرگ سلول های سرطانی شوند. درمان دارویی هدفمند ممکن است یک گزینه برای لیومیوسارکوم پیشرفته باشد.
