درخواست مشاوره رایگان
گلیوبلاستوما (GBM) که به عنوان آستروسایتومای درجه IV نیز شناخته می شود، نوعی تومور مغزی با رشد سریع و تهاجمی است. این سرطان به بافت های جانبی خود در مغز حمله می کند، اما به طور کلی به اندام های دیگر منتشر نمی شود. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و نحوه تشخیص و درمان گلیوبلاستوما ارائه می شود.
گلیوبلاستوما نوعی سرطان تهاجمی است که در مغز یا نخاع رخ می دهد. گلیوبلاستوما از سلول هایی به نام آستروسیت که سلول های عصبی را پشتیبانی می کنند، شروع می شود.
گلیوبلاستوما می تواند در هر سنی رخ دهد اما بیشتر در افراد مسن اتفاق می افتد. این عارضه باعث تشدید سردرد، حالت تهوع، استفراغ و تشنج می شود.
علاج گلیوبلاستوما که به نام گلیوبلاستوما مولتی فرم نیز شناخته می شود، بسیار دشوار است و در بسیاری موارد ممکن نیست. با این حال درمان، پیشرفت سرطان را کند کرده و علائم و نشانه ها را کاهش می دهند.
علائم گلیوبلاستوما بسته به محل تومور مغزی متفاوت است، اما معمولاً شامل یک یا چند مورد از موارد زیر می باشد:
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص گلیوبلاستوما استفاده می شود عبارتند از:
آزمایش های تخصصی سلول های تومور می تواند انواع جهش هایی که در سلول ها به وجود آمده است را نمایان سازند. این آزمایش ها، اطلاعاتی در مورد پیش آگهی بیماری ارائه داده و به انتخاب صحیح تر گزینه های درمانی کمک خواهد کرد.
گزینه های درمانی گلیوبلاستوما عبارتند از:
جراحی. جراح مغز و اعصاب تلاش خواهد کرد تا حد ممکن تومور را خارج کند اما از آنجا که گلیوبلاستوما به سمت بافت طبیعی مغز رشد می کند، معمولاً برداشتن کامل آن امکان پذیر نیست. به همین دلیل، بیشتر افراد پس از جراحی برای از بین بردن سلول های باقی مانده، درمان های اضافه تری را دریافت خواهند کرد.
رادیوتراپی (پرتو درمانی). در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. در طول پرتودرمانی، بیمار روی تخت درمان دراز می کشد و دستگاهی که پیرامون او حرکت می کند، پرتوها را به نقاط مورد نظر هدایت خواهند کرد.
پرتودرمانی معمولاً پس از جراحی توصیه می شود و ممکن است با شیمی درمانی نیز ترکیب شود. معمولاً برای افرادی که نمی توانند تحت عمل جراحی قرار بگیرند، پرتودرمانی و شیمی درمانی به عنوان درمان اولیه توصیه خواهد شد.
شیمی درمانی. درشیمی درمانی، از داروهای بسیار قوی برای از بین بردن سلول های سرطانی، استفاده می شود. در برخی از موارد، صفحات ویفر مانند نازک و دایره ای حاوی داروی شیمی درمانی در حین جراحی در مغز فرد بیمار، قرار خواهند گرفت. این ویفرهای دارویی به آهستگی حل شده و به مرور باعث آزاد شدن دارو و از بین رفتن سلول های سرطانی می شوند.
پس از جراحی، داروی شیمی درمانی تموزولوماید (تمودال) - که به صورت قرص مصرف می شود - اغلب در طی پرتودرمانی و بعد از آن استفاده خواهد شد.
در صورت عود گلیوبلاستوما، سایر انواع شیمی درمانی، توصیه خواهد شد که اغلب انواع آن به صورت وریدی و از بازو انجام می شوند.
درمان با استفاده از میدان های الکتریکی (TTF). در این روش از یک میدان الکتریکی برای مختل کردن قدرت رشد و تکثیر سلول های تومور استفاده می شود. در این روش، ابتدا پدهایی را بر روی پوست سر بیمار می چسبانند سپس پدها به دستگاه قابل حملی که میدان الکتریکی را تولید می کند، متصل می شوند.
این روش با شیمی درمانی ترکیب شده و معمولاً بعد از پرتودرمانی توصیه می شود.
درمان دارویی هدفمند. داروهای مورد نظر در این روش درمانی بر روی ناهنجاری های خاصی از سلول های سرطانی که به آنها قدرت رشد و تقسیم می دهد، متمرکز هستند. این داروها، ناهنجاری ها را هدف قرار داده و باعث از بین رفتن سلول های سرطانی خواهند شد.
داروی بواسیزوماب (آواستین) سیگنال هایی را که سلول های گلیوبلاستوما به بدن می فرستند و باعث تشکیل عروق خونی جدید و رساندن خون و مواد مغذی به سلول های سرطانی می شوند را هدف قرار می دهد. معمولاً این دارو در صورت عود گلیوبلاستوما یا عدم پاسخ دهی آن به سایر درمان ها، تجویز می شود.
مراقبت های حمایتی (تسکینی). مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی ویژه است که بر روی تسکین درد و سایر علائم جدی یک بیماری متمرکز است. این اقدامات را می توان در حالی که فرد بیمار تحت درمان های تهاجمی دیگر مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار گرفته است، نیز انجام داد.
