درخواست مشاوره رایگان
الیگودندروگلیوما، یکی از تومورهای اولیه سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) می باشد که از نوعی سلول در مغز به نام الیگودندروسیت آغاز می شود. این بیماری بیشتر در افراد بزرگسال بروز می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم، نحوه تشخیص و درمان الیگودندروگلیوما ارائه می شود.
الیگودندروگلیوما نوعی تومور است که در مغز یا نخاع ایجاد می شود و از الیگودندروسیت ها (سلول هایی در مغز و نخاع که ماده ی محافظت کننده از سلول های عصبی را تولید می کنند)، تشکیل می شود.
الیگودندروگلیوما می تواند در هر سنی ایجاد شود اما بیشتر اوقات، بزرگسالان را درگیر می کند. علائم و نشانه های این تومور به صورت تشنج و سردرد می باشد. علاوه بر این ها، ضعف یا ناتوانی در بخشی از بدن که توسط سلول های عصبی تحت تأثیر تومور کنترل می شوند نیز می تواند رخ دهد.
معمولاً درمان الیگودندروگلیوما به صورت جراحی برای برداشتن تومور می باشد اما در صورت تهاجمی بودن تومور یا احتمال عود آن، درمان های دیگری نیز لازم خواهد بود.
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص اولیگودندروگلیوما استفاده می شود عبارتند از:
آزمایش های تخصصی سلول های تومور می تواند انواع جهش هایی که در سلول به وجود آمده است را نمایان سازند. این آزمایش ها به افراد بیمار، نشانه هایی در مورد پیش آگهی می دهند و همچنین آن ها را درمورد گزینه های درمانی نیز راهنمایی خواهند کرد.
گزینه های درمان الیگودندروگلیوما عبارتند از:
جراحی برداشتن تومور. جراح مغز و اعصاب تلاش خواهد کرد تا حد ممکن، تومور الیگودندروگلیوما را بدون اینکه بر بافت سالم مغز تأثیر بگذارد، بردارد. پزشکان با استفاده از تکنیک های خاص جراحی مانند جراحی مغز در حالت بیداری، می توانند اطمینان حاصل کنند که بافت حساس مغز در طی جراحی، هیچ گونه آسیبی نخواهد دید.
در صورت باقی ماندن سلول های سرطانی یا افزایش احتمال عود تومور، ممکن است درمان های دیگری پس از جراحی توصیه شود.
شیمی درمانی. درشیمی درمانی، از داروهای از بین برنده سلول های سرطانی، استفاده می شود. داروهای شیمی درمانی را می توان به صورت خوراکی یا وریدی مصرف کرد.
شیمی درمانی اغلب بعد از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده انجام می شود. این روش برای سرطان های تهاجمی ممکن است با پرتودرمانی ترکیب شود. پرتو درمانی و شیمی درمانی در افرادی که نمی توانند تحت عمل جراحی قرار بگیرند، به عنوان خط اول درمان توصیه خواهد شد.
رادیوتراپی (پرتو درمانی). در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. در حین پرتودرمانی، فرد بیمار روی تخت دراز کشیده و دستگاهی دور او حرکت می کند و پرتوها را به نقاط مورد نظر، هدایت خواهند شد.
پرتودرمانی گاهی اوقات پس از جراحی توصیه می شود و ممکن است با شیمی درمانی ترکیب شود.
آزمایش های بالینی. آزمایش های بالینی، مطالعاتی در مورد روش های درمانی جدید است. این مطالعات به بیماران فرصتی می دهد تا آخرین گزینه های درمانی را امتحان کنند اما خطرات ناشی از عوارض جانبی ناشناخته نیز وجود خواهد داشت. از پزشک خود بپرسید که آیا واجد شرایط شرکت در یک آزمایش بالینی هستید یا خیر.
درمان حمایتی (تسکینی). درمان تسکینی یک مراقبت پزشکی ویژه است که بر روی تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی متمرکز است. متخصصان مراقبت تسکینی با فرد بیمار، خانواده او و سایر پزشکانش همکاری خواهند کرد تا پشتیبانی های بیشتری را که مکمل مراقبت های مداوم از بیمار می باشد، ارائه دهند. این نوع درمان را می توان همزمان با درمان های تهاجمی دیگر مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی، انجام داد.
_result.webp)
