سارکوم اپی تلیوئید

سارکوم اپی تلیوئید (ES) یکی از زیرگروه های نادر از دسته سارکوم های بافت نرم است که معمولاً به صورت توده یا زخمی در ساعد، دست ها، انگشتان، ساق پا یا پاها شروع می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم، نحوه تشخیص و درمان سارکوم اپی تلیوئید ارائه می شود.

نگاه کلی

سارکوم اپی تلیوئید نوعی سرطان نادر است که با سرعت کم در بافت نرم تشکیل شده و رشد می کند. اگرچه ممکن است در مناطق دیگر بدن نیز رخ دهد اما این سرطان بیشتر از بافت نرمِ زیر پوست انگشت، دست، بازو، پایین ساق پا یا پا شروع می شود.

به طور معمول، سارکوم اپی تلیوئید به صورت یک ضایعه کوچک یا توده ای شروع می شود که بدون درد است. این سرطان در ابتدا معمولاً به صورت منفرد ایجاد می شود، اما ممکن است با گذر زمان چندین توده ایجاد شده باشد. گاهی اوقات این سارکوم به صورت زخم هایی ظاهر می شود که بهبود نمی یابند و مانند زخم های باز به نظر می رسند.

شکل کلاسیک (نوع دیستال) سارکوم اپی تلیوئید عمدتاً در نوجوانان رخ می دهد. شکل نادرتر آن، سارکوم اپی تلیوئید سلول بزرگ (از نوع پروگزیمال) نامیده می شود، که تهاجمی تر است و عمدتاً بزرگسالان را درگیر می کند.

احتمال عود سارکوم اپی تلیوئید بسیار زیاد است و همچنین امکان گسترش آن به نواحی دیگر نیز وجود دارد.

تشخیص

تشخیص سارکوم اپی تلیوئید دشوار است زیرا ممکن است با عارضه های دیگری که علائم مشابهی دارند اشتباه گرفته شود. به عنوان مثال، زخم روی پوست که بهبود نیافته می تواند به عنوان عفونت پوستی نیز اشتباه گرفته شود.

آزمایش ها و روش های مورد استفاده در تشخیص سارکوم اپی تلیوئید شامل موارد زیر است:

• تصویربرداری. معمولاً از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام آر آی / MRI) به دلیل جزئیاتی که نشان می دهد، برای تشخیص این سرطان استفاده می شود. بعضی اوقات ممکن است از آزمایش های تصویربرداری دیگری مانند توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن / CT) یا توموگرافی انتشار پوزیترون (پت اسکن / PET) نیز استفاده شود.
• نمونه برداری. پزشک با استفاده از یک سوزن بلند و باریک نمونه برداری از سارکوم مشکوک یا توده بزرگتر را برای بررسی های آزمایشگاهی انجام می دهد. گاهی اوقات بیوپسی در حین جراحی انجام می شود. آسیب شناس، نمونه را برای تشخیص سرطان، تشخیص نوع و تهاجمی بودن آن مورد بررسی قرار می دهد.

درمان

جراحی اصلی ترین روش درمان سارکوم اپی تلیوئید است، اما ممکن است علاوه بر جراحی از سایر روش های درمانی نیز استفاده شود.

• عمل جراحی. جراحی به طور کلی شامل برداشتن سرطان و بافت سالم اطراف آن است تا از عود جلوگیری کند. در موارد شدید، بسته به اندازه، عمق و محل سرطان، احتمال قطع بخشی از اندام آسیب دیده وجود دارد، اما جراحان تمام تلاش خود را می کنند تا این اتفاق نیفتد.
• رادیوتراپی (پرتو درمانی). در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. پرتودرمانی گاهی اوقات قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور و کاهش خطر بازگشت سرطان و بعد از جراحی برای کاهش خطر عود استفاده می شود.
• شیمی درمانی. در شیمی درمانی از داروهایی استفاده می شود که سلول های سرطانی را از بین می برد. به نظر می رسد شیمی درمانی در درمان سارکوم اپی تلیوئید در مقایسه با دیگر سرطان ها اثر کمتری دارد، با این حال بعضاً همراه با جراحی یا در صورت گسترش سرطان شیمی درمانی انجام می شود.