درخواست مشاوره رایگان
آنفولانزای مرغی، نوعی بیماری است که در اثر آلودگی پرندگان به ویروس آنفولانزای نوع A ایجاد می شود. این ویروس می تواند از طریق بزاق، مخاط و مدفوع پرندگان منتقل شود. در ادامه اطلاعاتی درباره علل و علائم بروز آنفولانزای مرغی، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
آنفولانزای مرغی به دلیل نوعی ویروس آنفولانزا ایجاد می شود که انسان را نیز مبتلا می کند.
بیش از دوازده سویه آنفولانزای مرغی شناسایی شده است، از جمله دو سویه که اخیراً انسان را آلوده کرده اند به نام های H5N1 و H7N9.
بیشتر افرادی که علائم آنفولانزای مرغی را تجربه کرده اند با پرندگان بیمار در تماس بوده اند. اما تماس افراد دیگر با فرد مبتلا به آنفولانزای مرغی باعث انتقال بیماری می شود.
جهش ویروس آنفولانزای مرغی باعث نوعی شیوع جهانی می شود که این نگران کننده است. محققان در حال کار بر روی واکسن هایی جهت محافظت از افراد در برابر آنفولانزای مرغی هستند.
علائم و نشانه های آنفولانزای مرغی بسته به نوع آن طی دو تا هفت روز از ابتلا شروع شود. در بیشتر موارد، شبیه علائم آنفولانزای معمولی هستند، از جمله:
همچنین بعضی از افراد دچار حالت تهوع، استفراغ یا اسهال شده و در موارد معدودی، التهاب ملتحمه چشم تنها نشانه بیماری است.
در صورت بروز تب، سرفه و بدن درد و اخیراً سفر به بخش هایی از جهان که در آن بیماری آنفولانزای مرغی رخ داده است، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. اگر به مزارع یا بازار پرندگان رفته اید حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
آنفولانزای مرغی به طور طبیعی در پرندگان آبزی وحشی رخ می دهد و می تواند به پرندگان خانگی مانند مرغ، بوقلمون، اردک و غاز گسترش یابد.
این بیماری از طریق تماس با مدفوع یک پرنده آلوده یا ترشحاتی از بینی، دهان یا چشم انتقال پیدا می کند.
بازارهای محلی، جایی که تخم مرغ و پرندگان در شرایط شلوغ و غیربهداشتی فروخته می شوند، می توانند کانون های خطرناکی باشند و باعث گسترش آنفولانزای مرغی در جامعه شوند.
گوشت یا تخم نپخته پرنده های آلوده قابلیت انتقال آنفولانزای مرغی را دارد. گوشت طیور اگر در دمای داخلی 165 درجه فارنهایت (74 سلسیوس) پخته شود مناسب مصرف است.
تخم مرغ باید به طور کاملی تا زمانی که زرده و سفیده سفت می شود، بپزد.
به نظر می رسد بیشترین عامل خطر انتقال آنفولانزای مرغی تماس با پرندگان بیمار یا با سطوح آلوده به پرها، بزاق یا مدفوع آنها باشد.
الگوی انتقال انسانی همچنان مرموز است. در مواردی، آنفولانزای مرغی از انسانی به انسان دیگر منتقل شده است. اما تا زمانی که ویروس به راحتی در بین مردم پخش نشود، پرندگان آلوده بیشترین خطر شیوع را دارند.
افراد مبتلا به آنفولانزای مرغی ممکن است دچار عوارض خطرناکی شوند، از جمله:
اگرچه آنفولانزای مرغی ممکن است بیش از نیمی از افراد آلوده را از بین ببرد، اما تعداد کشته شدگان هنوز اندک است زیرا تعداد کمی از افراد به آنفولانزای مرغی مبتلا شده اند.
کمتر از 500 مورد مرگ آنفولانزای مرغی از سال 1997 به سازمان بهداشت جهانی گزارش شده است.
در مقابل، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها تخمین می زنند که آنفولانزای فصلی مسئول مرگ سالانه هزاران نفر در ایالات متحده است.
واکسن آنفولانزای مرغی
سازمان غذا و دارو یک واکسن را برای جلوگیری از عفونت با یک سویه ویروس آنفولانزای مرغی H5N1 تأیید کرده است.
این واکسن در دسترس عموم نیست، اما دولت ایالات متحده آن را ذخیره می کند و در صورت شیوع آن را توزیع می کند.
محققان به کار بر روی انواع دیگر واکسن آنفولانزای مرغی ادامه می دهند.
توصیه هایی برای مسافران
اگر به جنوب شرقی آسیا یا منطقه ای با شیوع آنفولانزای مرغی سفر می کنید، این توصیه های بهداشت عمومی را در نظر بگیرید:
محصولات طیور
از آنجا که گرما ویروس های پرندگان را از بین می برد، پخته شدن کامل گوشت پرندگان تهدیدی برای سلامتی نمی باشد.
بهتر است هنگام دست زدن به گوشت مرغ، که امکان آلودگی به سالمونلا یا سایر باکتری های مضر آلوده را دارد، اقدامات احتیاطی انجام شود.
نمونه های مایع تهیه شده از بینی یا گلو می تواند برای اثبات ویروس آنفولانزای مرغی مورد آزمایش قرار گیرد. این نمونه ها باید طی چند روز اول پس از بروز علائم آزمایش شود.
رادیوگرافی در ارزیابی وضعیت ریه ها کارایی دارد، که می تواند به تشخیص صحیح و بهترین گزینه های درمانی برای علائم بیمار کمک کننده باشد.
بسیاری از ویروس های آنفولانزا نسبت به اثرات دسته ای از داروهای ضد ویروس که شامل آمانتادین و ریمانتادین (فلومادین) است، مقاوم شده اند. مقامات بهداشتی استفاده از اوسلتامیویر (تامی فلو) یا در صورت عدم استفاده از اوسلتامیویر، زانامیویر (رلنزا) را توصیه می کنند. این داروها باید ظرف دو روز پس از ظهور علائم مصرف شوند.
اگر مشکوک به آنفولانزای مرغی هستید، باید به پزشک مراجعه کنید.
به اطرافیان احتمال ابتلا به این بیماری را هشدار دهید و در هنگام ملاقات ماسک بزنید، درصورت وخامت شرایط ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد.
در مورد آنفولانزای مرغی، برخی از سوالات که بهتر است از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
برای تشخیص نیاز است که پزشک جزئیات خاصی درباره بیماری را بداند. آماده باشید تا به سوالاتی از جمله موارد زیر پاسخ دهید:
