دارو ریمانتادین (نام تجاری: فلومادین)، نوعی داروی ضد ویروسی است که در پیشگیری و درمان برخی انواع آنفولانزا (به خصوص آنفولانزا نوع A) کاربرد دارد. این دارو برای افراد بالای 1 سال تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ریمانتادین (Rimantadine)، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: ریمانتادین
نام تجاری: فلومادین
داروی ریمانتادین در پیشگیری یا درمان نوع خاصی از ویروس آنفلوانزا (آنفلوانزای نوع A) استفاده می شود. در صورت ابتلا به آنفولانزا، این دارو می تواند به کاهش شدت علائم و مدت زمان بهبودی کمک کند. مصرف ریمانتادین ممکن است به افرد مبتلا به آنفلوانزا یا در معرض آنفولانزا، کمک کند. این دارو یک ضد ویروس می باشد که با توقف رشد ویروس آنفولانزا به بهبود شرایط کمک می می کند. این دارو واکسن نمی باشد. برای کاهش احتمال ابتلا به آنفولانزا، در صورت امکان سالی یکبار در ابتدای هر فصل واکسن آنفولانزا را دریافت کنید.
براساس گزارشات مراکز کنترل بیماری در آمریکا، نباید از ریمانتادین برای درمان یا جلوگیری از آنفلوانزای نوع A استفاده کرد زیرا این ویروس در آمریکا و کانادا نسبت به این دارو مقاوم می باشد. برای جزئیات بیشتر، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
ریمانتادین باید، به صورت خوراکی، مطابق دستور پزشک و همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود. این دارو باید برای جلوگیری از آنفولانزا درکودکان زیر 10 سال یک بار در روز، درکودکان دارای بیش از 10 سال و بزرگسالان دو بار در روز مصرف شود. مصرف این دارو در بزرگسالان برای درمان آنفولانزا، روزانه دو بار می باشد. از افزایش میزان دوز مصرفی و مصرف طولانی تر از زمان تجویز شده خودداری کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. دوز مصرفی مخصوص کودکان بر اساس وزن آنها تعیین می شود.
در صورت مصرف ریمانتادین برای درمان عفونت های ویروسی، هر چه زود تر مصرف آن را شروع کنید. حتی در صورت از بین رفتن عفونت به مصرف دارو تا زمان تجویز شده ادامه دهید تا از بازگشت عفونت جلوگیری کنید.
در صورت مصرف فرم شربت دارو، میزان دوز مصرفی خود را به دقت اندازه گیری کنید.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
سردرد، اسهال، اختلال در خواب، حالت تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، خشکی دهان، ضعف، سرگیجه، خواب آلودگی یا عصبی شدن می تواند از عوارض مصرف ریمانتادین باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند تغییرات ذهنی و روحی (مانند، افسردگی)، تشنج را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ریمانتادین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا داروی آمانتادین و هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف ریمانتادین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری کبدی، بیماری کلیوی، تشنج مطلع سازید.
ریمانتادین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
با افزایش سن عملکرد کلیه کاهش می یابد. جذب این دارو توسط کلیه ها می باشد. بنابراین، افراد مسن حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو مانند سرگیجه، سر درد و ضعف نشان می دهند.
تنها در صورت لزوم از این دارو در هنگام بارداری استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
هنوز مشخص نیست که آیا این دارو از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود یا خیر، به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
پزشک یا پزشک داروخانه از هرگونه تداخل دارویی احتمالی آگاه می باشد و ممکن است شما را برای کنترل آنها تحت نظر داشته باشد. بنابراین بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
از مصرف ریمانتادین با واکسن آنفولانزای استنشاقی به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی جدی خودداری کنید، در صورت دریافت این واکسن، قبل از شروع ریمانتادین به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از مصرف این دارو به پزشک خود اطلاع دهید.
این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ریمانتادین را در بر نمیگیرد بنابراین بهتر است قبل از مصرف دارو نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید تا از بروز عوارض جانبی جدی خودداری نمایید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تغییرات ذهنی و روحی مانند تحریک پذیری، توهم، ضربان قلب نامنظم، دشواری در تنفس، تغییر میزان ادرار، بیهوش شدن، تب یا تشنج باشد.
ریمانتادین را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو، 48 الی 24 ساعت پس بروز اولین علائم آنفولانزا، مصرف می شود و باعث کاهش علائم و شدت آن می شود.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
این دارو را در دمای اتاق بین 86 الی 59 درجه فارنهایت (15 الی 30 درجه سانتی گراد) و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.