تلاوانسین

Telavancin
نام های تجاری

تلاوانسین (نام تجاری: ویباتیو)، نوعی آنتی بیوتیک است که در درمان عفونت های باکتریایی پوست و یا عفونت ریه بیمارستانی کاربرد دارد. این دارو معمولاٌ برای افراد بالای 18 سال تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تلاوانسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: تلاوانسین

نام تجاری: ویباتیو

موارد مصرف

داروی تلاوانسین (ویباتیو)

تلاوانسین آنتی بیوتیکی است که از آن برای درمان عفونت های جدی پوستی باکتریایی و انواع خاصی از ذات الریه استفاده می شود. این دارو باعث توقف رشد باکتری ها می شود.

درمان بیماری ذات الریه با داروی تلاوانسین

زمان و نحوه مصرف

قبل از شروع مصرف تلاوانسین و در هر بار مصرف مجدد ، برگه راهنمای اطلاعات دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی داشتید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

این دارو طبق تجویز پزشک، معمولاً روزی یک بار به صورت داخل وریدی تزریق می شود. این تزریق باید به آرامی و طی 60 دقیقه تزریق شود. دوز مصرفی و طول درمان بر اساس وزن، شرایط پزشکی و پاسخ بدن به درمان متفاوت است.

درصورتی که در خانه از تلاوانسین استفاده می کنید، از پزشک متخصص دستورالعمل های مربوط به مصرف این دارو را بیاموزید. قبل از استفاده، وجود ذرات در دارو یا تغییر رنگ آن را بررسی کنید، و در صورت مشاهده هر کدام از مشکلات مذکور از استفاده از این محلول خودداری کنید.

همچنین از نحوه نگهداری و دور ریختن ایمن لوازم پزشکی آگاهی یابید.

بیش ترین اثربخشی این آنتی بیوتیک در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

حتی اگر علائم پس از چند روز از بین رفت، استفاده از این دارو را تا زمان تعیین شده ادامه دهید. قطع زود هنگام این دارو می تواند منجر به رشد باکتری ها و بازگشت عفونت شود.

در صورت تداوم یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

در صورت تزریق سریع این دارو، ممکن است در قسمت فوقانی بدن گرگرفتگی رخ دهد ("سندرم مرد قرمز"). در صورت بروز این عارضه سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است سرعت تزریق این دارو نیاز به کاهش یا قطع داشته باشد.

از عوارض تلاوانسین می توان به طعم فلزی / صابونی در دهان، حالت تهوع، استفراغ یا ادرار کف آلود اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی: ضربان قلب تند / نامنظم، سرگیجه شدید و غش کردن سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

تلاوانسین به دلیل داشتن نوعی باکتری مقاوم، ممکن است باعث ایجاد بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این عارضه ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان مشاهده شود. در صورت بروز عوارضی مانند اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع، فوراً پزشک خود را در جریان قرار دهید. همچنین در صورت وجود هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا داروهای افیونی استفاده نکنید زیرا این دارو ها ممکن است باعث تشدید آنها شوند.

مصرف تلاوانسین برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به ایجاد برفک دهانی یا عفونت مخمر واژن جدید شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی داروی تلاوانسین

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو به ندرت اتفاق می افتد؛ با این حال، در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش های پوستی، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی تلاوانسین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف تلاوانسین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری،  پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی مطلع سازید.

تلاوانسین ممکن است باعث ایجاد عارضه ای شود که بر ریتم قلب تأثیر گذار است (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ایجاد ضربان قلب تند / نامنظم جدی و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید و غش کردن) شود که بلافاصله باید به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

همچنین اگر شرایط پزشکی خاصی دارید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است موجب طولانی شدن زمان QT شود، بیشتر در معرض خطر طولانی شدن QT قرار دارید. قبل از استفاده از تلاوانسین، درمورد تمام داروهای مصرفی خود و در صورت ابتلا به مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT) طولانی شدن در EKG، مرگ ناگهانی قلب، به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای مدر / "قرص های آب") یا وجود شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. با پزشک خود در مورد مصرف ایمن تلاوانسین صحبت کنید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به اطلاع پزشک یا دندان پزشک خود برسانید.

همچنین تلاوانسین ممکن است باعث کاهش عملکرد واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن تیفوئید) نیز شود. در طول استفاده از این دارو هیچ گونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک چنین تجویزی کرده باشد.

موارد احتیاطی مصرف داروی تلاوانسین

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی تلاوانسین، به ویژه طولانی شدن QT حساسیت بیشتری نشان دهند.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز مورد استفاده قرار گیرد. زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی تلاوانسین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از داروها ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند از جمله داروهایی که روی کلیه تاثیر می گذارند (مانند NSAID ها مانند ایبوپروفن) و "داروهای رقیق کننده خون" (مانند هپارین).

همچنین تلاوانسین ممکن است در برخی آزمایش ها (از جمله آزمایش های انعقادی مانند PT / INR / APPT ، آزمایش پروتئین ادرار) تداخل ایجاد کند، که می تواند نتیجه نادرستی را نشان دهد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان در جریان مصرف این دارو قرار دارند.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند عملکرد کلیه) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

دوز فراموش شده

برای دریافت بهترین اثربخشی این دارو، باید هر دوز از آن را طبق برنامه تجویز شده مصرف کنید. اگر یک دوز را فراموش کردید، بلافاصله با پزشک خود یا پزشک داروخانه تماس بگیرید تا یک برنامه دوز جدید تعیین کند. همچنین برای جبران دوز بعدی را دو برابر نکنید.

نگهداری

ویال های بازنشده داروی تلاوانسین را در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. این دارو نباید یخ بزند. همچنین دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید. ویال های بازنشده این دارو را می توان در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) نیز نگهداری کرد فقط به خاطر داشته باشید که این دارو نباید در معرض تابش نور و گرمای شدید قرار بگیرد.

فرم رقیق شده این دارو را می توان به مدت 72 ساعت در یخچال و یا به مدت 4 ساعت در دمای اتاق نگهداری کرد. 

از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره به خاطر داشته باشید که تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره