درخواست مشاوره رایگان
سرطان لوزه یکی از سرطان های سر و گردن است. علائم آن اغلب شامل توده بدون درد در گردن و گلودرد است. عوامل خطرساز اصلی سرطان لوزه، سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز سرطان لوزه و نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
سرطان لوزه رشد غیرطبیعی سلول هایی است که در لوزه تشکیل می شود. لوزه ها دو جسم بیضی شکل در پشت دهان هستند که بخشی از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با میکروب می باشند.
سرطان لوزه می تواند در بلع مشکل ایجاد کند، به صورتی که احساس می شود چیزی در گلو گیر کرده است. سرطان لوزه اغلب در مرحله پیشرفته تشخیص داده می شود، زمانی که سرطان به مناطق مجاور مانند گره های لنفاوی گردن گسترش یافته باشد.
درمان های سرطان لوزه شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی است.
علائم و نشانه های سرطان لوزه عبارتند از:
در صورت مشاهده علائم و نشانه های مداوم و نگران کننده، به پزشک یا دندانپزشک خود مراجعه کنید.
سرطان لوزه با بروز تغییراتی در DNA سلول های لوزه ها، ایجاد می شود. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. تغییرات در DNA باعث می شود سلول ها در زمان مقرر نمیرند و در نتیجه تجمعی از سلول های تغییر شکل یافته به وجود می آید. سلول های جمع شده توموری را تشکیل می دهند که می تواند فراتر از لوزه ها رشد کرده و به مناطق دیگر بدن گسترش یابد.
هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث سرطان لوزه می شود، اما پزشکان دریافتند که ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بسیار تأثیرگذار است. این عفونت مقاربتی همراه با بیشتر سرطان های لوزه در ایالات متحده تشخیص داده می شود. سرطان لوزه ناشی از HPV در سنین پایین تر اتفاق می افتد و معمولاً به درمان های موجود پاسخ خوبی می دهد.
عواملی که ممکن است خطر سرطان لوزه را افزایش دهند عبارتند از:
برای کاهش خطر ابتلا به سرطان لوزه:
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص سرطان لوزه استفاده می شود عبارتند از:
پزشک از این اطلاعات برای تعیین مرحله ی سرطان استفاده می کند. سرطان لوزه از 0 تا IV مرحله بندی می شود. مراحل اولیه نشان دهنده یک سرطان کوچک است که ممکن است محدود به لوزه باشد یا به چند گره لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد. مراحل بعدی نشان دهنده سرطان پیشرفته تری است که رشد کرده و بسیاری از گره های لنفاوی را درگیر کرده و یا به مناطق دیگر بدن منتشر شده است.
تعیین روش های درمانی سرطان لوزه، به اندازه، مرحله و وضعیت HPV و همچنین سلامت کلی و اولویت های بیمار بستگی دارد. گزینه های درمانی سرطان لوزه معمولاً شامل جراحی، پرتودرمانی یا ترکیبی از شیمی درمانی و پرتودرمانی می باشند.
محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا افراد مبتلا به سرطان لوزه ناشی از HPV قابل درمان با دوزهای کمتری از پرتودرمانی و شیمی درمانی هستند یا خیر. این درمان با شدت کمتر باعث عوارض جانبی کمتری شده و در مطالعات اخیر مشاهده شده است که اثر آن به اندازه دوزهای بالاتر می باشد.
هدف از جراحی سرطان لوزه حذف هر چه بیشتر سلول های سرطانی است. جراحی را می توان در درمان تمام مراحل سرطان لوزه انجام داد.
جراحی اغلب از طریق دهان (جراحی ترانس اورال) انجام می شود. جراحان برای دسترسی به تومور سرطانی و از بین بردن آن با ابزارهای برش یا لیزر، ابزارهای خاصی را وارد دهان می کنند.
در موقعیت های خاص، ممکن است لازم باشد که برای برداشتن تومور و گره های لنفاوی درگیر مجاور آن، یک برش بزرگ در گردن ایجاد کرد. برای بازیابی توانایی خوردن، گفتار و بلعیدن ممکن است به جراحی ترمیمی و تمرینات توانبخشی نیاز باشد.
در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.
پرتودرمانی ممکن است به تنهایی برای درمان سرطان های کوچکی که تنها لوزه را درگیر کرده اند، استفاده شود. گاهی اگر حین جراحی، کل بافت سرطانی برداشته نشود و یا خطر درگیری گره های لنفاوی وجود داشته باشد، انجام رادیوتراپی تجویز می شود.
همچنین پرتو درمانی همراه با شیمی درمانی می تواند به عنوان یک گزینه در درمان اولیه یا به عنوان یک درمان تکمیلی پس از جراحی مطرح شود. شیمی درمانی، سلول های سرطانی را در برابر اشعه آسیب پذیرتر کرده و می تواند اثربخشی پرتو درمانی را افزایش دهد.
درشیمی درمانی از داروهایی استفاده می شود که سلول های سرطانی را از بین می برد. برای سرطان لوزه، شیمی درمانی معمولاً همراه با پرتودرمانی انجام می شود. همچنین از این روش به تنهایی می توان برای کاهش سرعت عود سرطان لوزه یا گسترش آن به سایر نواحی بدن، استفاده نمود.
متخصصان توانبخشی در گفتاردرمانی، بلع درمانی، رژیم های غذایی، فیزیوتراپی و کاردرمانی به توانبخشی کمک می کنند که ممکن است پس از جراحی یا پرتودرمانی لازم باشد.
با گذشت زمان، خواهید فهمید که چه چیزی به شما کمک می کند تا با حس عدم اطمینان و پریشانی کنار بیایید. تا آن زمان، ممکن است موارد زیر به شما کمک کند:
اگر علائم یا نشانه هایی دارید که شما را نگران می کند به دندانپزشک یا پزشک مراجعه کنید. اگر پزشک یا دندانپزشک شما به سرطان لوزه شک کند، ممکن است شما را به یکی از متخصصین زیر ارجاع دهد:
از آنجا که مدت قرارها کوتاه است و از آنجا که اطلاعات زیادی برای بحث وجود دارد، بهتر است آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای آمادگی بیشتر، آورده شده است.
زمان مراجعه به پزشک در رابطه با کار هایی که باید از قبل انجام دهید، مثل ناشتا بودن قبل از آزمایش، سوال کنید. لیستی از موارد زیر تهیه کنید:
وقت شما با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید. سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. در مورد سرطان لوزه، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در هنگام ملاقات از پرسیدن سوالات دیگر تردید نکنید.
پزشک شما احتمالاً چندین سوال از شما می پرسد، مانند:
