گال یک بیماری پوستی مسری است که در اثر نفوذ کنه به لایه بیرونی پوست ایجاد می شود. این بیماری باعث خارش شدید، به ویژه در شب، و بروز عوارض پوستی همراه با تاول های کوچک می شود. در ادامه، اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز گال، روش های تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
بیماری گال چیست؟
گال نوعی بیماری پوستی ایجادکننده خارش است که در اثر کنه ای ریز به نام سارکوپتس اسکیبی ایجاد می شود. گزش این کنه باعث خارش شدید در ناحیه موردنظر شده و این خارش در شب تشدید می شود.
گال مسری است و می تواند از طریق تماس نزدیک در خانواده، مراکز مراقبت از کودکان، مدارس، خانه های سالمندان یا زندان ها به سرعت گسترش یابد.
از آنجا که گال بسیار مسری است، پزشکان معمولاً توصیه می کنند که کل خانواده یا افراد در معرض تماس، هم زمان تحت درمان قرار گیرند.
گال به راحتی قابل درمان است. داروهای موضعی خاصی برای از بین بردن کنه های عامل گال و تخم های آن ها وجود دارد. بااین حال، ممکن است خارش برای چندین هفته پس از درمان ادامه داشته باشد.
علائم بیماری گال
علائم و نشانه های گال شامل موارد زیر است:
- خارش شدید که معمولاً در شب تشدید می شود.
- ضایعات پوستی شامل تاول های کوچک یا برجستگی های قرمز رنگ.
- حفره های پوستی که معمولاً در چین های پوستی ظاهر می شوند.
در بزرگسالان و کودکان بزرگ تر، گال بیشتر در نواحی زیر دیده می شود:
- بین انگشتان دست
- زیر بغل
- اطراف کمر
- ساعد دست
- داخل آرنج
- کف پا
- اطراف پستان ها
- ناحیه تناسلی مردان
- باسن
- زانوها
در نوزادان و کودکان خردسال، این نواحی بیشتر درگیر می شوند:
- پوست سر
- کف دست ها
- کف پا
در صورت ابتلای مجدد، علائم ظرف چند روز ظاهر می شوند. اما اگر فرد برای اولین بار به گال مبتلا شود، شروع علائم ممکن است تا 6 هفته طول بکشد. در تمام این مدت، فرد می تواند ناقل بیماری باشد و آن را به دیگران انتقال دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت مشاهده علائم گال، با پزشک مشورت کنید.
برخی بیماری های پوستی مانند درماتیت یا اگزما می توانند علائم مشابهی مانند خارش و برجستگی های پوستی ایجاد کنند. پزشک علت عارضه را تشخیص داده و برنامه زمانی متناسب با علت بیماری را تنظیم می کند.
استحمام و مصرف داروهای بدون نسخه ممکن است خارش را تسکین دهد، اما برای از بین بردن بیماری کافی نیست.
علل ابتلا به بیماری گال
کنه هشت پایی که عامل گال در انسان است، میکروسکوپی بوده و با نفوذ به لایه بیرونی پوست، در آنجا تخم گذاری می کند. این کنه ها تونل هایی در پوست ایجاد کرده و پس از خروج از تخم، به سطح پوست می آیند تا بالغ شده و به قسمت های دیگر بدن یا افراد دیگر منتقل شوند.
خارش ناشی از گال به دلیل واکنش آلرژیک بدن به کنه ها، تخم های آن ها و ترشحاتشان ایجاد می شود.
این بیماری از طریق تماس فیزیکی نزدیک و در مواردی کمتر، از طریق لباس یا تخت مشترک منتقل می شود.
کنه های گال در حیوانات و انسان ها میزبان اختصاصی دارند، بنابراین گال انسانی از حیوانات قابل انتقال نیست، اما تماس با آن ها ممکن است باعث واکنش پوستی موقتی شود.
عوارض بیماری
خارش شدید ممکن است منجر به خاراندن بیش از حد پوست و ایجاد زخم شود، که احتمال بروز عفونت های باکتریایی ثانویه مانند ایمپتیگو یا زرد زخم (عفونت سطحی پوست ناشی از استافیلوکوک یا استرپتوکوک) را افزایش می دهد.
نوع شدیدتری از گال که به نام گال پوسته ای (نروژی) شناخته می شود، بیشتر افراد در معرض خطر را درگیر می کند، از جمله:
- کودکان
- سالمندان ساکن در خانه های سالمندان
- بیمارانی که دچار اختلالات رشد می باشند.
- افراد با سیستم ایمنی ضعیف (مانند مبتلایان به HIV، سرطان مزمن خون و لنف و افرادی که پیوند عضو داشته اند.)
- بیمارانی که دچار اختلالات شدید عملکردی هستند (مانند بستری های طولانی مدت).
گال پوسته ای، باعث پوسته پوسته و فلسی شدن قسمت های زیادی از بدن می شود، این نوع بسیار مسری بوده و درمان دشوارتری دارد؛ درمان آن معمولاً به صورت مصرف همزمان داروهای خوراکی و موضعی می باشد.
درحالی که به طور معمول، در پوست افراد مبتلا به گال معمولی حدود 10 تا 15 کنه وجود دارد، بیماران مبتلا به گال پوسته ای ممکن است تا میلیون ها کنه را در پوست خود جای داده باشند.
پیشگیری از بروز بیماری
برای پیشگیری از ابتلای مجدد و انتقال بیماری به دیگران، اقدامات زیر توصیه می شود:
- ضدعفونی کردن لباس ها و پارچه ها: تمام لباس ها، حوله ها و ملافه ها را با آب گرم و شوینده بشویید و در حرارت بالا خشک کنید.
- کنه ها را از بین ببرید: وسایلی که قابل شست وشو نیستند را در کیسه پلاستیکی دربسته قرار داده و چند هفته در مکانی دور از خانه (مانند گاراژ) نگه دارید. کنه ها بدون تغذیه ظرف چند روز می میرند.
- جارو بکشید: کشیدن جارو و گردگیری می تواند باعث کاهش کنه ها و تخم کنه ها در فضای منزل شود.
تشخیص بیماری گال
پزشک با معاینه پوست و بررسی نشانه های کنه ها، بیماری را تشخیص می دهد. در برخی موارد، ممکن است نمونه ای از پوست گرفته شده و زیر میکروسکوپ بررسی شود تا وجود کنه یا تخم های آن تأیید گردد.
درمان بیماری گال
درمان گال شامل از بین بردن کنه ها و تخم های آن ها با استفاده از کرم ها یا قرص های تجویزی است. هیچ درمان بدون نسخه ای در دسترس نیست، اما کرم و لوسیون هایی با نسخه پزشک قابل تهیه هستند.
پزشک احتمالاً از شما خواهد خواست که دارو را روی تمام بدن خود، از گردن به پایین، بمالید و آن را حداقل به مدت 8 تا 14 ساعت روی پوست نگه دارید. گاهی ممکن است لازم باشد لوسیون را دو بار استفاده کنید. اگر علائم جدیدی ظاهر شوند، ممکن است به درمان های بیشتری نیاز باشد.
از آنجایی که گال به راحتی گسترش می یابد، پزشک معمولاً توصیه می کند که تمام اعضای خانواده و سایر افراد در تماس نزدیک، حتی اگر علائمی ندارند، تحت درمان قرار بگیرند.
درمان های رایج گال عبارتند از:
- کرم پرمترین: پرمترین یک کرم موضعی است که حاوی مواد شیمیایی برای از بین بردن کنه های گال و تخم های آن ها است. این دارو معمولاً برای بزرگسالان، زنان باردار یا شیرده و کودکان بالای 2 ماه بی خطر در نظر گرفته می شود.
- کرم سولفور: این کرم برای درمان گال به کار می رود و باید شب ها روی پوست اعمال شده، صبح شسته شده و به مدت پنج شب متوالی تکرار شود. گوگرد برای زنان باردار و کودکان زیر 2 ماه ایمن است.
- ایورمکتین (استرومکتول): ایورمکتین به صورت قرص مصرف می شود و معمولاً در مواردی که لوسیون های تجویزی مؤثر نبوده اند، برای گال پوسته ای یا افراد دچار نقص سیستم ایمنی توصیه می شود. این دارو برای زنان باردار یا شیرده و کودکانی با وزن کمتر از 15 کیلوگرم توصیه نمی شود.
با وجود اینکه این داروها کنه ها را به سرعت از بین می برند، خارش ممکن است تا چند هفته ادامه داشته باشد.
در مواردی که این داروها مؤثر نبوده و یا بیمار به هر دلیلی نمی تواند از آن استفاده کند، پزشکان ممکن است سایر روش های درمانی را تجویز کنند.
سبک زندگی و درمان های خانگی
پس از درمان گال، ممکن است خارش پوست شما برای چندین هفته ادامه داشته باشد. مصرف قرص های ضدحساسیت خوراکی یا استفاده از کرم های پوستی بدون نسخه، مانند لوسیون کالامین، می تواند به کاهش خارش کمک کند.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
در صورت مشاهده علائم گال در خود یا فرزندتان، برای ویزیت با پزشک وقت بگیرید.
در ادامه، اطلاعاتی برای آماده شدن پیش از مراجعه ارائه شده است.
آن چه می توانید انجام دهید
- فهرستی از علائم خود یا فرزندتان تهیه کنید و مدت زمانی که این علائم ظاهر شده اند را یادداشت کنید.
- منابع احتمالی عفونت را مشخص کنید.
- اطلاعات پزشکی مهم از جمله سایر مشکلات سلامتی و داروهای مصرفی خود یا فرزندتان را بنویسید.
- سؤالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
در زیر چند سوال که بهتر است از پزشک بپرسید، آورده شده است.
- علت ایجاد این علائم چیست؟
- چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟
- مدت زمان درمان علائم چقدر است؟
- زمان مجدد معاینه چه وقتی می باشد؟
- آیا روش های خانگی یا اقدامات مراقبت از خود وجود دارد که بتواند به تسکین علائم کمک کند؟
- آیا من یا فرزندم ناقل هستیم؟ برای چه مدت؟
- چگونه می توان از گسترش گال به دیگران جلوگیری کرد؟
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالاً سؤالاتی از شما خواهد پرسید. آمادگی برای پاسخ به این سؤالات می تواند به بهبود روند ملاقات با پزشک کمک کند:
- چه علائمی را مشاهده کرده اید؟
- چه زمانی برای اولین بار متوجه این علائم شدید؟
- آیا علائم در طول زمان بدتر شده اند؟
- اگر عوارض پوستی دارید، کدام قسمت های بدن را درگیر کرده است؟
- آیا در چند هفته گذشته با فردی که عوارض پوستی یا خارش داشته، تماس نزدیک و مداوم داشته اید؟
- آیا باردار هستید یا به نوزاد شیر می دهید؟
- آیا شما یا فرزندتان تحت درمان برای بیماری های دیگر قرار دارید یا اخیراً تحت درمان بوده اید؟
- چه داروهایی (تجویزی و بدون نسخه)، ویتامین ها یا مکمل هایی مصرف می کنید؟
- آیا فرزندتان به مهدکودک می رود؟
در این بین چه کاری می توان انجام داد
پیش از مراجعه به پزشک، می توانید از درمان های خانگی و داروهای بدون نسخه برای کاهش خارش استفاده کنید. قرص های ضدحساسیت و لوسیون کالامین ممکن است تسکین دهنده باشند. از پزشک خود در مورد داروها و لوسیون های ایمن برای کودک خود مشورت بگیرید.
ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.