آملوبلاستوما، نوعی تومور نادر و معمولاً خوش خیم است که بیشتر در فک پایین و در موارد معدودی در فک بالا بروز می کند. آملوبلاستوما می تواند به صورت تومورهای توپر یا کیست مانند ظاهر شود. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز آملوبلاستوما، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
آملوبلاستوما نوع نادری از تومورها (تومور خوش خیم) است که از فک، اغلب از نزدیکی دندان عقل یا دندان مولر شروع می شود. این تومور از سلول هایی تشکیل می شود که از مینای دندان محافظت می کنند.
آملوبلاستوما در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد. هر کسی می تواند به این نوع تومورها مبتلا شود؛ اما اغلب در بزرگسالان 30 تا 60 ساله دیده می شود.
شایع ترین نوع آملوبلاستوما، نوع خوش خیم اما تهاجمی آن است که به شکل تومور بزرگی در استخوان فک ظاهر شده و سریع رشد می کند. درمان ها معمولاً شامل جراحی و پرتودرمانی می باشد. در برخی موارد، ممکن است جراحی زیبایی و بازسازی فک، برای بازیابی دندان ها، فک و ظاهر صورت ضروری باشد. برخی از انواع آملوبلاستوما، کمتر تهاجمی هستند.
آملوبلاستوما اغلب در مراحل اولیه هیچ علامتی ایجاد نمی کند، اما با رشد تومور علائم و نشانه ها می توانند به صورت درد و لمس یا مشاهده توده یا تورم در فک باشند.
اگر تومور درمان نشود، می تواند بسیار بزرگ شود و شکل طبیعی نیمه پایینی صورت و فک را مخدوش و دندان ها را از حالت و موقعیت اصلی خود خارج کند.
آملوبلاستوما در سلول هایی شروع می شود که پوشش محافظ مینای دندان را تشکیل می دهند؛ در مواردی به ندرت ممکن است از بافت لثه آغاز شود. علت دقیق ایجاد تومور تومور نامشخص است، اما به نظر می رسد بعضی از تغییرهای ژنتیکی (جهش) می توانند در بروز آملوبلاستوما نقش داشته باشد. این تغییرات ژنتیکی ممکن است بر محل تومور، نوع سلول های درگیر و سرعت رشد تومور تأثیر بگذارد.
چهار دسته اصلی در طبقه بندی آملوبلاستوما عبارتند از:
آملوبلاستوما در موارد معدودی می تواند به نواحی دیگر بدن مانند غدد لنفاوی در گردن و ریه ها گسترش یابند (متاستاز کنند).
آملوبلاستوما ممکن است پس از درمان عود کند.
تشخیص آملوبلاستوما به کمک روش های زیر انجام می شود:
درمان آملوبلاستوما می تواند به کمک روش های زیر انجام شود:
پس از درمان، احتمالاً برای چندین سال نیاز به ملاقات و پیگیری منظم خواهد بود.