درخواست مشاوره رایگان
پیوند استخوان و پیوند پودر استخوان، روشی به کمک جراحی است که به بهبود و ترمیم موارد تحلیل و از دست رفتن استخوان کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره انواع روش ها و مواد برای پیوند استخوان و پودر استخوان ارائه می شود.
پودر استخوان برای پیوند استخوان فک و ترمیم نواقص آن مورد استفاده قرار می گیرد. متداول ترین کاربرد پودرهای استخوان در ایمپلنت دندان و برخی از انواع پودر استخوان نیز برای بهبود رشد استخوان و افزایش طول استخوان و یا جایگزین شدن با بخش هایی از استخوان که در اثر تصادف یا تومور از بین رفته مورد استفاده قرار می گیرد. پس از پیوند استخوان، گردش خون و خونرسانی به استخوان بهتر انجام گرفته و رشد آن تحریک می شود. علاوه بر این پیوند پودر استخوان پیش از کاشت ایمپلنت موجب جوش خوردن اتصالات استخوان فک، ترمیم استخوان های شکسته و جایگزین شدن با استخوان تحلیل رفته و درمان تحلیل استخوان می شود.
پودر استخوان به سه روش به کار می رود:
گاهی اوقات دندان کشیده یا کنده شده، بلافاصله با ایمپلنت جایگزین نمی شود و گذراندن مدتی بدون دندان، باعث می شود استخوان فک در زیر لثه تحلیل رود و نتیجه آن از دست دادن بخش قابل توجهی از استخوان زیر لثه است. این ریزش استخوان تقصیر شخص نیست، این یک فرایند جذب طبیعی است که به طور معمول باعث زوال استخوان می شود. بنابراین در زمان کاشت دندان، فرد ممکن است نیاز به استخوان بیشتری برای محکم شدن ایمپلنت داشته باشد.
ایمپلنت دندان روش بسیار مناسبی برای جایگزین کردن دندان از دست رفته است. به همین علت در شرایطی که استخوان فرد تحلیل رفته باشد یا تراکم کافی نداشته باشد و یا ارتفاع آن برای کاشت پایه ایمپلنت مناسب نباشد، معمولاً از پودر استخوان برای پیوند استخوان فک استفاده می شود. آمارها نشان می دهد تقریبا نیمی از افرادی که کاشت ایمپلنت انجام داده اند نیاز به پیوند استخوان داشتند.
بازسازی استخوان در بعد افقی، با پودر استخوان و غشای استخوانی انجام می گیرد.
اتوگرافت، پودر استخوانی است که از ناحیه دیگری از بدن خود بیمار - معمولا استخوان لگن - برداشته می شود. چون این استخوان حاوی سلول های بدن خود بیمار است و هیچ ریسکی مخصوصاً ریسک انتقال بیماری های دیگر هنگام پیوند وجود نخواهد داشت؛ این روش بهترین نوع پیوند استخوان است.
آلوگرافت به عنوان بافتی که از فرد دیگری گرفته شده و در بدن فرد بیمار کاشته می شود؛ تعریف می شود. پودر استخوان آلوگرافت برای پیوند استخوان فک نیز ماده ای است که از یک دهنده گرفته شده و زمانی که سلامت آن تأیید شد و با بدن بیمار نیز سازگار بود؛ با استخوان فک پیوند زده می شود. مزیت استفاده از آلوگرافت این است که در بانک استخوانی همواره در دسترس است و نیازی به انجام عمل جراحی ثانویه روی بدن فرد نمی باشد.
آلوگرافت معمولاً از استخوان فرد متوفی که در بانک استخوانی موجود است گرفته شده و فرآوری های خاصی روی آن انجام می شود تا آلودگی های آن از بین رفته و واکنش های سیستم ایمنی در بدن میزبان ایجاد نکند.
زنو گرافت ها در حقیقت، استخوانی است که از گونه ای دیگر مانند استخوان گاو گرفته شده و در بدن انسان کاشته می شود و طی فرآینده گرمایی کلیه پروتین ها و مواد ناخواسته آن به طور کامل حذف می شود تا از انتقال عفونت و ایجاد واکنش های آلرژیک به انسان جلوگیری شود.
گرافت آلوپلاستیک ممکن است است از جنس هیدروکسی اپاتیت که یک ماده معدنی طبیعی است، تولید شود. هیدروکسی اپاتیت یک گرافت استخوانی مصنوعی است که کاربرد آن به علت هدایت استخوان، سختی مناسب و سازگاری با استخوان انسان بسیار گسترده شده است.
از موادی شامل فسفات کلسیم و سولفات کلسیم تشکیل می شود که برای پیوند استخوان فک مورد استفاده قرار می گیرند. انواع مختلف آن برای رفع نواقص استخوان فک، پیش از کاشت ایمپلنت مورد استفاده قرار می گیرد.
این ماده معمولاً در ایمپلنت های فلزی به عنوان پوشش استفاده می شود تا پیوند شیمیایی ایمپلنت به استخوان اطراف آن را بهبود بخشد.
محصول خاصی است که از مرجان های دریایی گرفته شده، مزیت این ماده این است که ساختار مرجان کاملا مشابه با استخوان بدن انسان به صورت اسفنجی است.
برای پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت مورد استفاده قرار می گیرند. مواد گرافت استخوان برپایه پلیمر به دو دسته پلیمرهای طبیعی و پلیمرهای مصنوعی تقسیم می شوند که خود این ها می توانند از نوع تخریب پذیر یا غیر تخریب پذیر باشد.
یک محصول رزینی تزریقی است که کاربرد آن در نواحی از بدن است که فشار زیادی به آن وارد می شود.
پلیمرهای مصنوعی تخریب پذیر مانند پلیمرهای طبیعی توسط بدن جذب می شود.
