درخواست مشاوره رایگان
داروی لاکوزامید (نام تچاری: ویمپات)، یکی از داروهای ضد تشنج است که در کنترل برخی انواع صرع و تشنج کاربرد دارد. لاکوزامید برای افراد بالای 4 سال تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره نحوه مصرف، عوارض جانبی و تداخلات دارویی لاکوزامید، ارائه می شود.
نام عمومی: لاكوزامید
نام تجاری: ویمپات
از داروی لاكوزامید برای پیشگیری و كنترل تشنج استفاده می شود. لاکوزامید یک داروی ضد تشنج یا ضد صرع است. این دارو باعث کاهش گسترش فعالیت تشنج در مغز می شود.
پیش از مصرف و در هربار مصرف دستورالعمل های دارو را مطالعه کنید و اگر سوالی دارید، با پزشک یا داروساز خود درمیان بگذارید.
لاکوزامید را طبق دستور پزشک و معمولاً دو بار در روز همراه با غذا یا بدون آن و به صورت خوراکی مصرف کنید.
این دارو بهتر است کامل بلعیده شود. اما، بسیاری از داروهای مشابه (قرص های سریع پخش شونده) می توانند به صورت خرد شده نیز مصرف شوند. با این حال بهتر است دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نحوه مصرف این دارو دنبال کنید.
اگر از شربت لاکوزامید استفاده می کنید، مقدار مصرفی را با استفاده از دستگاه / قاشق مخصوص اندازه گیری به دقت اندازه بگیرید. از قاشق خانگی برای این کار استفاده نکنید زیرا ممکن است این اندازه گیری صحیح نباشد.
میزان دوز دارو، به عارضه پزشکی و پاسخ به درمان بستگی دارد. دوز مصرفی برای کودکان نیز بر اساس وزن متفاوت است. برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است توصیه کند که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز مصرفی خود را افزایش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.
لاکوزامید هنگامی بیشترین اثربخشی را خواهد داشت که سطح آن در بدن در حد ثابتی نگه داشته شود. بنابراین، بهتر است این دارو را در فواصل زمانی یکسان مصرف کنید. برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان مشخص مصرف کنید.
بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. زیرا قطع ناگهانی این دارو، می تواند باعث تشدید تشنج شود. همچنین ممکن است نیاز باشد که دوز دارو به تدریج کاهش یابد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
علی رغم مفید بودن لاکوزامید برای بسیاری از افراد، گاهی ممکن است باعث ایجاد اعتیاد نیز شود. در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) این خطر ممکن است برای شما بیشتر باشد. دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و دارو را بیشتر و یا طولانی تر از دستور پزشک، مصرف نکنید. درصورت تجویز توقف مصرف، این کار را به روش صحیح انجام دهید.
در صورت تشدید کنترل تشنج (مانند افزایش تعداد حملات) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
سرگیجه، خواب آلودگی، تاری / دو بینی، حالت تهوع، استفراغ، خستگی، عدم تعادل، اختلال در راه رفتن، لرزش یا اختلالات حافظه ممکن است از عوارض جانبی لاکوزامید باشند. این عوارض جانبی در شروع مصرف دارو بیشتر دیده می شوند و معمولاً در طی سازگاری بدن با دارو کاهش می یابد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف لاکوزامید، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: ضربان قلب تند / آهسته / نامنظم / تپش قلب، درد قفسه سینه، تنگی نفس، سرگیجه شدید و غش بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
برخی از افراد که برای عارضه هایی از داروهای ضدتشنج استفاده می کنند (مانند تشنج، اختلال دو قطبی، درد) ممکن است افسردگی، افکار اقدام به خودکشی یا سایر اختلالات روحی و روانی را تجربه کنند. اگر شما یا خانواده / سرپرست خانواده خود متوجه تغییرات غیرمعمول / ناگهانی در روحیه، افکار یا رفتار خود شدید (از جمله علائم افسردگی، افکار اقدام به خودکشی، افکار آسیب رساندن به خود)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی برای این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: تب، تورم غدد لنفاوی، راش، خارش / تورم (به خصوص صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، فوراً به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لاکوزامید را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
قبل از مصرف لاكوزامید، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی (مانند پروپیلن گلیکول) باشد، که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص : مشکلات قلبی (مانند درد قفسه سینه، سندرم سینوس بیمار، نارسایی قلبی، بلوک AV، ضربان قلب نامنظم)، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی (از جمله درمان دیالیز) مشکلات ذهنی / خلقی (مانند افسردگی، روان پریشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) مطلع سازید.
این دارو ممکن است خواب آور بوده یا باعث گیجی یا تاری دید شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) نیز می تواند باعث تشدید آنها شوند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
شربت لاکوزامید ممکن است حاوی آسپارتام باشد. اگر فنیل کتونوریا (PKU) یا هر بیماری دیگری دارید که نباید آسپارتام (یا فنیل آلانین) مصرف کنید. از پزشک یا داروساز خود در مورد مصرف ایمن این دارو بپرسید.
قبل از انجام عمل جراحی، کلیه محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این مطلب تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولی که ممکن است با لاکوزامید تداخل داشته باشد: اورلیستات.
در صورت مصرف سایر موادی که باعث ایجاد خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب آور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های افیونی (مانند کدئین)، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
دستورالعمل دارو ها را مطالعه کنید (مانند داروهای سرفه و سرماخوردگی) زیرا ممکن است این داروها حاوی مواد خواب آور باشند. از داروساز خود نحوه مصرف ایمن آنها را بپرسید.
اگر کسی بیش از حد لاکوزامید را مصرف کرده و علائم جدی مانند از دست دادن یا اختلال در تنفس دارد، فورا با فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سو مصرف می تواند شامل: حالت تهوع / استفراغ شدید، اختلال در بیدار شدن از خواب، گیجی، ضربان قلب نامنظم، تنفس بسیار کند باشد.
این دارو را با به صورت خودسرانه به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایشات / معاینات آزمایشگاهی (مانند آزمایش های کبد / کلیه، EKG) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
این دارو در فرم های مختلفی (از جمله قرص، کپسول، شربت خوراکی و شکل تزریقی) تولید و عرضه می شود. نحوه نگهداری تمامی اشکال آن باید در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری شود. به خاطر داشته باشید شکل شربت خوراکی این دارو را بیشتر از 6 ماه نگهداری نکنید.
دارو ها را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید. از نگهداری دارو ها در حمام یا دستشویی خودداری کنید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید
