درخواست مشاوره رایگان
تورمیفن (نام تجاری: فارستون)، یکی از داروهای مورد استفاده در درمان هدفمند سرطان است که در کنترل و بهبود سرطان پیشرفته پستان کاربرد دارد. به طور معمول این دارو برای خانم های یائسه تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تورمیفن، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: تورمیفن
نام تجاری: فارستون
از داروی تورمیفن در درمان سرطان پستان برای زنان یائسه استفاده می شود. این دارو، معمولاً در موارد انواع مثبت گیرنده استروژن در سرطان پستان استفاده می شود. تورمیفن، یک آنتی استروژن غیر استروئیدی است که مانع اثر استروژن روی بافت پستان شده و در نتیجه سرعت رشد سرطان را کاهش داده و یا متوقف می کند.
قرص خوراکی (60 میلی گرم)
داروی فارستون به صورت خوراکی، طبق دستور پزشک و معمولاً روزی یک بار همراه با غذا یا بدون غذا مصرف می گردد. دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف داروی تورمیفن، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
از مصرف دارو همراه با آب میوه (مانند گریپ فروت ) خودداری کنید، زیرا باعث کاهش جذب دارو می شود.
از آنجا که این دارو از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است، زنانی که باردار هستند یا می خواهند باردار شوند نباید این دارو را لمس و یا گرد قرص ها را تنفس کنند.
در صورت وخیم تر شدن وضعیت خود، بلافاصله پزشک خود را مطلع کنید (به عنوان مثال، لمس توده های جدید در پستان).
گرگرفتگی، تعریق، حالت تهوع، استفراغ، خشکی چشم یا سرگیجه می تواند از علائم مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی درد یا تورم استخوان / مفصل / عضله، یبوست، تغییرات ذهنی و خلقی (به عنوان مثال افسردگی)، مشکل در راه رفتن و حفظ تعادل، تورم مچ پا / ساق پا، خستگی غیرمعمول، تغییرات بینایی (به عنوان مثال، تاری دید، درد چشم)، خونریزی و کبودی آسان، علائم عفونت (به عنوان مثال تب، لرز، گلودرد مداوم)، علائم بیماری کبد (مانند حالت تهوع و استفراغ مداوم) کاهش اشتها، درد معده و شکم، زردی چشم / پوست، ادرار تیره سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید.
مصرف این دارو ممکن است خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش دهد. تغییر در دوره قاعدگی، خونریزی و ترشحات غیرمعمول واژینال یا درد / فشار در زیر ناف را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به ندرت باعث لخته شدن خون بسیار جدی در ریه ها و پاها، مغز (منجر به سکته) و قلب (منجر به حمله قلبی) می شود. در صورت بروز درد و تورم در کشاله ران و ساق پا، درد در قفسه سینه / فک / بازوی چپ، گیجی، غش، سردرد شدید و ناگهانی، اختلال در گفتار، تغییرات ناگهانی بینایی، تنگی نفس یا ضعف یک طرف بدن، با فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون عارضه پوستی، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: سرطان استخوان (متاستاز به استخوان)، اختلالات خونی (به عنوان مثال، کم خونی، پلاکت پایین)، دیابت، سابقه سکته مغزی یا سایر لخته های خون (به عنوان مثال در پاها، ریه ها)، بیماری قلبی (به عنوان مثال، حمله قلبی، ضربان قلب نامنظم)، فشار خون بالا، بیماری کبدی، نشستن یا دراز کشیدن طولانی مدت (به عنوان مثال، به دلیل بی حرکتی در زمان بستری بودن)، مشکلات رحمی مانند هایپرپلازی آندومتر مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. شیردهی هنگام استفاده از این دارو به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات این دارو را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از:"داروهای رقیق کننده خون" (به عنوان مثال وارفارین)، استروژن ها، تیبولون، داروهای موثر بر آنزیم های کبدی که بر روی دفع این دارو اثر می گذارند (از جمله داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، کلونازپام، فنوباربیتال، فنی توئین، ریفامپین)
بسیاری از داروها در کنار تورمیفن ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند، از جمله: آمیودارون، گرانیسترون، پیموزاید، پروکائینامید، کوینیدین، سوتالول و آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های تشخیصی (مانند شمارش کامل سلول های خون، سطح کلسیم، آزمایش های کبدی، معاینه لگن) پیش از شروع درمان و در حین درمان غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
