انتاکاپون

انتاکاپون (نام تجاری: کامتان)، از دسته داروهای آنتی پارکینسون است که همراه با کاربی دوپا و لوودوپا تجویز می شود. این دارو سطح لوودوپا را در بدن افزایش می دهد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف انتاکاپون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: انتاکاپون

نام تجاری: کامتان

موارد مصرف

انتاکاپون همراه با سایر داروها (لوودوپا / کاربیدوپا) برای کنترل بیماری پارکینسون استفاده می شود. انتاکاپون متعلق به دسته ای از داروها که به عنوان مهارکننده های COMT شناخته می شوند، می باشد. بسیاری از افرادی که از لوودوپا برای پارکینسون استفاده می کنند با از بین رفتن اثرات لوودوپا بین دوزهای برنامه ریزی شده مشکلاتی بوجود آمده و باعث بازگشت یا تشدید علائم می شوند. انتاکاپون نوعی ماده طبیعی خاص (آنزیم COMT) را که باعث تجزیه لوودوپا در بدن می شود، مسدود کرده و باعث می شود که لوودوپا بیشتر در سیستم دوام داشته باشد تا قبل از دوز بعدی از بین نرود.

زمان و نحوه مصرف

انتاکاپون را به صورت خوراکی و بدون مصرف غذا استفاده کنید، معمولاً هر دوز تجویز شده برای این دارو ها حداکثر 8 بار در روز یا طبق دستور پزشک می باشد.

دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، عملکرد کبد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. مصرف دارو نباید بدون مشورت با پزشک قطع شود. قطع ناگهانی دارو، می تواند باعث تشدید علائم پارکینسون شخص شود.

در صورت تداوم یا تشدید وضعیت (مانند عدم کنترل علائم پارکینسون) به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

حالت تهوع، استفراغ، اسهال، حرکات ناخواسته / کنترل نشده، افزایش تعریق، خواب آلودگی، خستگی، خشکی دهان، تولید گاز و درد شکم، می تواند از عوارض انتاکاپون باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

سبکی سر یا سرگیجه هنگام ایستادن نیز به خصوص در چند هفته اول درمان با انتاکاپون رخ می دهد. جهت کاهش خطرات ناشی از سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف انتاکاپون، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در برخی عوارض مصرف این دارو مشاهده شده است که افراد در طول فعالیت های روزمره خود (همانند مکالمات تلفنی، رانندگی) ناگهان به خواب رفته و حتی بدون احساس خواب آلودگی قبلی اتفاق می افتد و در هر زمانی می تواند رخ دهد؛ لذا اگر در طول روز به این حالت دچار شده اید تا زمانی که با پزشک مشورت نکرده اید رانندگی نکنید و از انجام سایر فعالیت های خطرناک خودداری کنید، همچنین این خطر با مصرف الکل یا سایر داروهای خواب آور تشدید می شود.

رنگ ادرار نیز می تواند به قهوه ای مایل به نارنجی تغییر رنگ دهد که البته خطری در بر ندارد.

بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تغییرات ذهنی / خلقی (مانند گیجی، توهم)، اصرارهای شدید غیرمعمول (مانند افزایش قمار، افزایش میل جنسی)، تب، سفتی عضلات، اسهال مداوم، خونریزی / کبودی، زخم / درد عضلات، ضعف عضلانی، مشکل تنفسی، تنفس همراه با درد بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به انتاکاپون نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی انتاکاپون را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف انتاکاپون، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف انتاکاپون، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: اعتیاد به الکل، مشکلات کبدی، فشار خون پایین، اختلالات روحی / خلقی (مانند افسردگی، اسکیزوفرنی)، اختلالات خواب مطلع سازید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

افراد مسن نسبت به عوارض جانبی انتاکاپون، به ویژه خواب آلودگی و گیجی حساسیت بیشتری نشان می دهند.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود، در مورد خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.

انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست لذا قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی انتاکاپون را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

محصولاتی که با انتاکاپون تداخل دارند عبارتند از: مهارکننده های خاص MAO (ایزوکارباکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبمید، فنلزین، پروکاربازین، ترانیل سیپرومین).

سایر داروهای مهار کننده MAO (سافینامید، سلژیلین، راساژیلین) بهتر است تحت نظارت دقیق پزشک و با احتیاط استفاده شود. اگر راساژیلین یا سلژیلین را برای بیماری پارکینسون مصرف می کنید، از پزشک درباره ی ادامه ی مصرف دارو سوال کنید.

انتاکاپون می تواند باعث کاهش سرعت دفع سایر داروها از بدن شود که می تواند بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. از این داروها می توان به آپومورفین، دوبوتامین و متیل دوپا اشاره کرد. البته این فهرست کامل نیست.

اگر از داروهایی که باعث خواب آلودگی و گیجی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های افیونی (مانند کدئین) استفاده می کنید، حتماً آن را به پزشک خود اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) چرا که می توانند حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شود. از پزشک داروخانه نحوه استفاده صحیح داروها را جویا شوید.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت خواب آلودگی شدید، کما، گیجی، تیک عصبی باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند تست های عملکرد کبد) باید به صورت دوره ای جهت کنترل پیشرفت درمان و عوارض جانبی انجام شوند. برای جزئیات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

تمام قرارهای معاینات پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ کنید.

در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون خطر ابتلا به سرطان پوست (ملانوم) افزایش می یابد. در صورت مشاهده تغییر در ظاهر یا اندازه خال ها یا سایر تغییرات غیرمعمول پوستی، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. لزوم معاینات منظم پوستی را از پزشک سؤال کنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.