دوراویرین (نام تجاری: پیفلترو) از داروهای آنتی ویروس است که معمولاً همراه با سایر داروهای سندرم نقص ایمنی اکتسابی تجویز شده و به کنترل بیماری ایدز کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دوراویرین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: دوراویرین
نام تجاری: پیفلترو
دوراویرین با سایر داروهای HIV برای کمک به کنترل عفونت HIV استفاده می شود. این دارو باعث می شود میزان HIV در بدن کاهش یابد و سیستم ایمنی شما بهتر کار کند، که ابتلا به عوارض HIV (مانند عفونت های جدید، سرطان) را کاهش می دهد و کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد. دوراویرین به گروهی از داروها معروف است که به عنوان مهار کننده های غیر نوکلئوزیدی ترانس اسکریپتاز معکوس (NNRTIs) شناخته می شوند.
دوراویرین برای درمان عفونت HIV نیست. برای اینکه خطر شیوع بیماری اچ آی وی به دیگران را کاهش دهید باید همه موارد زیر را انجام دهید:
برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
داروی دوراویرین را طبق دستور پزشک و معمولا یک بار در روز، همراه با غدا و یا بدون غذا به صورت خوراکی مصرف گردد. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی فرد، پاسخ بدن به درمان و سایر داروهای مصرفی تعیین می شود حتماً تمام داروهای مصرفی خود (از جمله داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید.
دوز مصرفی دوراویرین (و سایر داروهای HIV) دقیقاً همانطور که پزشک تجویز کرده است، باید مصرف شود. از تغییر در دوز مصرفی صرف نظر کنید.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
به صورت سرخود میزان دارو را افزایش یا کاهش ندهید و هرگز بدون نظر پزشک مصرف آن را قطع نکنید. انجام این کار می تواند منجر به افزایش بار ویروسی، مقاومت دارویی و یا افزایش عوارض جانبی شود.
نباید مصرف دوراویرین بیشتر یا کمتر از دوز تجویز شده باشد و همچنین مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای HIV ممکن است مقدار ویروس را افزایش دهد و درمان عفونت دشوار تر شود و یا عوارض جانبی را بدتر کند، بهتر است در زمان مصرف این دارو مدتی مصرف آنها متوقف شود، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شود.
حالت تهوع، سردرد، خستگی، شکم درد، اسهال، سرگیجه یا خواب های غیرمعمول می تواند از عوارض دوراویرین باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف دوراویرین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
با قوی تر شدن سیستم ایمنی بدن و یا فعال بودن بیش از حد سیستم ایمنی، بدن شروع به مقابله با عفونت موجود و یا پیشین می کند و به دنبال آن علائم بیماری ظاهر می شود. این واکنش ممکن است هر زمانی پس از شروع به درمان HIV اتفاق بیوفتد. در صورت بروز هر گونه علائم جدی، از جمله: کاهش وزن غیر قابل توضیح، خستگی شدید، دردهای عضلانی یا ضعف برطرف نشده، سردردهای شدید یا از بین نرفته، درد مفاصل، بی حسی یا گزگز (دست ها، پاها، بازوها)، تغییرات بینایی، علائم عفونت (مانند تب، لرز، تورم غدد لنفاوی، مشکل تنفس، سرفه، زخم های پوستی غیر قابل بهبود)، علائم پرکاری تیروئید (مانند تحریک پذیری، عصبی بودن، عدم تحمل گرما، ضربان قلب سریع، تپش نامنظم قلب، برجستگی چشم ها، رشد غیرمعمول در گردن یا تیروئید معروف به گواتر)، علائم یک مشکل عصبی خاص معروف به سندرم گیلن باره (مانند مشکل تنفس یا بلع، حرکت دادن چشم ها، افتادگی صورت، فلج، مشکل در تکلم)، علائم بیماری کبد (مانند حالت تهوع یا استفراغ که متوقف نمی شود، از دست دادن اشتها، درد معده یا شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند: تغییرات ذهنی یا خلقی (مانند افسردگی، افکار خودکشی، افکار عجیب، اضطراب)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف دوراویرین ممکن است تغییراتی در چربی بدن ایجاد کند (مانند افزایش چربی در ناحیه فوقانی کمر و معده، کاهش چربی در بازوها و پاها). علت و اثرات طولانی مدت این تغییرات مشخص نیست. درباره خطرات و مزایای درمان و همچنین ورزش برای کاهش این عارضه با پزشک خود صحبت کنید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی دوراویرین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دوراویرین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف دوراویرین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص دهید مشکلات کبدی (مانند هپاتیت B یا C، سیروز) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
استفاده از این دارو می تواند خطر انتقال عفونت HIV به نوزاد شما را کاهش دهد و دوراویرین ممکن است بخشی از درمان در دوران بارداری باشد، مصرف این دارو فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است در این زمان استفاده شود. در مورد خطرات و فواید با پزشک خود مشورت کنید.
هنوز مشخص نیست که آیا دوراویرین به طریق شیر مادر منتقل می شود یا خیر، از آنجا که شیر مادر می تواند ویروس HIV را منتقل کند، از شیردهی خودداری کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی دوراویرین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با دوراویرین تداخل داشته باشند عبارتند از آپالوتامید، آنزالوتامید، میتوتان، ریفامپین، گل راعی، برخی از داروها برای درمان تشنج (مانند کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون) و غیره اشاره کرد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند بار ویروسی، تعداد سلول های T) باید قبل از شروع مصرف دوراویرین و هنگام مصرف آن انجام شود. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
داروی دوراویرین را در بطری اصلی نگه دارید و بطری را کاملاً بسته نگه دارید. بطری حاوی ماده خشک کننده ای است که به شما در خشک نگه داشتن دارو کمک می کند. مواد خشک کن را در بطری نگه دارید. در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. در حمام نگهداری نکنید. همه داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.