نیاسینامید (نیکوتینامید)، یکی از اشکال ویتامین B3 است که نقشی اساسی در متابولیسم چربی ها و قندها و حفظ سلامت سلول ها دارد. در حالی که این ویتامین برای درمان و پیشگیری از بیماری پلاگر (ناشی از کمبود نیاسین) تأیید شده است، بر خلاف نیاسین، نقشی در درمان کلسترول بالا ندارد. مصرف این ویتامین در دوزهای بالا نیازمند احتیاط در افراد دیابتی و مبتلایان به زخم معده یا بیماری های کیسه صفرا است، و همچنین می تواند با داروهای ضد انعقاد خون تداخل داشته باشد.
نگاهی به ویتامین ب3 -B3 (نیاسینامید)
نیاسینامید که با نام نیکوتینامید هم شناخته می شود، نوعی از ویتامین B3 است که برای عملکرد صحیح چربی ها و قندها در بدن و همچنین حفظ سلامت سلول ها ضروری است. بدن، نیاسین مازاد مصرف شده را به نیاسینامید تبدیل می کند. برخلاف نیاسین (فرم دیگر B3)، نیاسینامید در درمان کلسترول بالا نقشی ندارد. این ویتامین به طور طبیعی در بسیاری از مواد غذایی مانند گوشت، ماهی، شیر، تخم مرغ، سبزیجات سبز و غلات یافت می شود. افراد نیاسینامید را عمدتاً برای پیشگیری از کمبود ویتامین B3 و بیماری های مرتبط مانند پلاگر مصرف می کنند.
توجه مهم: نیاسینامید با نیاسین، NADH، نیکوتینامید ریبوساید، اینوزیتول نیکوتینات یا ال-تریپتوفان متفاوت است و نباید با آن ها اشتباه گرفته شود.
کاربردها و اثربخشی ویتامین ب3 -B3 (نیاسینامید)
موارد مصرفی که اثربخشی آن ها قطعی است:
- بیماری پلاگر (ناشی از کمبود نیاسین): محصولات نیاسینامید تجویزی، مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای پیشگیری و درمان پلاگر هستند. گاهی اوقات به دلیل اینکه نیاسینامید باعث گرگرفتگی (عارضه جانبی نیاسین) نمی شود، نسبت به نیاسین ترجیح داده می شود.
موارد مصرفی که اثربخشی آن ها محتمل است (نیاز به تحقیقات بیشتر):
- آکنه: استفاده از کرم حاوی نیاسینامید می تواند ظاهر پوست را در افراد مبتلا به آکنه بهبود بخشد.
- دیابت: مصرف نیاسینامید خوراکی ممکن است به کند کردن پیشرفت دیابت نوع 1 کمک کند. اما به نظر نمی رسد از بروز دیابت پیشگیری کند.
- سطوح بالای فسفات در خون (هایپر فسفاتمی): در افرادی که به دلیل نارسایی کلیه نیاز به همودیالیز داشته و سطح فسفات بالایی دارند، مصرف نیاسینامید خوراکی می تواند به کاهش سطح فسفات کمک کند.
- آرتروز: مصرف نیاسینامید خوراکی می تواند انعطاف پذیری مفاصل را بهبود بخشد و درد و تورم را در افراد مبتلا به آرتروز کاهش دهد.
موارد مصرفی که اثربخشی آن ها احتمالاً ناکارآمد است:
- تومور مغزی: به نظر نمی رسد مصرف نیاسینامید خوراکی در حین شیمی درمانی، برای افراد مبتلا به تومور مغزی مفید باشد.
تمایل به استفاده از نیاسینامید برای اهداف دیگری نیز وجود دارد، اما اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اظهار نظر در مورد مفید بودن آن وجود ندارد.
عوارض جانبی ویتامین ب3 -B3 (نیاسینامید)
مصرف خوراکی: نیاسینامید احتمالاً در صورت استفاده مناسب ایمن است. مصرف نیاسینامید موجود در غذاها یا مکمل ها در دوزهای کمتر از 35 میلی گرم در روز بی خطر است. محصولات تجویزی حاوی دوزهای بالاتر نیاسینامید، در صورت مصرف طبق دستور، ایمن هستند. مصرف نیاسینامید در دوزهای تا 900-1500 میلی گرم در روز احتمالاً بی خطر است، اما ممکن است عوارض جانبی مانند ناراحتی معده، گاز، سرگیجه، سردرد و بثورات پوستی ایجاد کند.
مصرف موضعی (روی پوست): نیاسینامید احتمالاً بی خطر است. در صورت کرم نیاسینامید ممکن است باعث سوزش خفیف، خارش یا قرمزی شود.
هشدارها و احتیاطات ویژه در مصرف ویتامین ب3 -B3 (نیاسینامید)
مصرف خوراکی: نیاسینامید احتمالاً در صورت استفاده مناسب ایمن است. مصرف نیاسینامید موجود در غذاها یا مکمل ها در دوزهای کمتر از 35 میلی گرم در روز بی خطر است. محصولات تجویزی حاوی دوزهای بالاتر نیاسینامید، در صورت مصرف طبق دستور، ایمن هستند. مصرف نیاسینامید در دوزهای تا 900-1500 میلی گرم در روز احتمالاً بی خطر است، اما ممکن است عوارض جانبی مانند ناراحتی معده، گاز معده، سرگیجه، سردرد و عارضه های پوستی ایجاد کند.
مصرف موضعی (روی پوست): نیاسینامید احتمالاً بی خطر است. کرم نیاسینامید ممکن است باعث سوزش خفیف، خارش یا قرمزی شود.
بارداری و شیردهی: مصرف نیاسینامید در مقادیر توصیه شده احتمالاً بی خطر است. حداکثر مقدار توصیه شده در دوران بارداری یا شیردهی 30 میلی گرم در روز برای افراد 14 تا 18 ساله و 35 میلی گرم در روز برای افراد 19 سال و بالاتر است.
کودکان: مصرف خوراکی نیاسینامید در مقادیر توصیه شده بر اساس سن احتمالاً بی خطر است. کودکان باید از مصرف دوزهای نیاسینامید بالاتر از حد مجاز روزانه اجتناب کنند که این مقادیر عبارتند از:
- 10 میلی گرم برای کودکان 1 تا 3 سال
- 15 میلی گرم برای کودکان 4 تا 8 سال
- 20 میلی گرم برای کودکان 9 تا 13 سال
- 30 میلی گرم برای کودکان 14 تا 18 سال
دیابت: نیاسینامید ممکن است قند خون را افزایش دهد. افراد مبتلا به دیابت که نیاسینامید مصرف می کنند باید به طور منظم قند خون خود را بررسی کنند.
بیماری کیسه صفرا: نیاسینامید ممکن است بیماری کیسه صفرا را تشدید کند.
دیالیز کلیه: مصرف نیاسینامید به نظر می رسد خطر کاهش سطح پلاکت ها را در افراد مبتلا به نارسایی کلیه که دیالیز می شوند، افزایش می دهد.
زخم معده یا روده: نیاسینامید ممکن است زخم ها را بدتر کند. در صورت داشتن زخم معده یا روده از مصرف آن خودداری کنید.
تداخلات دارویی ویتامین ب3 -B3 (نیاسینامید)
تداخلات متوسط
هنگام استفاده از نیاسینامید همراه با این ترکیبات احتیاط کنید:
- کاربامازپین: کاربامازپین با نیاسینامید تداخل دارد. نیاسینامید ممکن است سرعت تجزیه کاربامازپین توسط بدن را کاهش دهد. اما مشخص نیست که آیا این یک نگرانی جدی است یا خیر.
- داروهای ضد انعقاد/ضد پلاکت: داروهایی که لخته شدن خون را کند می کنند با نیاسینامید تداخل دارند. نیاسینامید ممکن است لخته شدن خون را کند کند. مصرف نیاسینامید به همراه داروهایی که آن ها هم لخته شدن خون را کند می کنند، ممکن است خطر کبودی و خونریزی را افزایش دهد.
- پریمیدون: نیاسینامید ممکن است سرعت تجزیه پریمیدون توسط بدن را کاهش دهد. اما اطلاعات کافی برای دانستن اینکه آیا این یک نگرانی جدی است یا خیر، وجود ندارد.
مقدار مصرف ویتامین ب3 -B3 (نیاسینامید)
در مکمل ها، نیاسینامید ممکن است روی برچسب به صورت معادل نیاسین (NE) ذکر شود. 1 میلی گرم نیاسینامید برابر با 1 میلی گرم NE است. نیاسینامید در بسیاری از مکمل های ویتامین B کمپلکس همراه با سایر ویتامین های B یافت می شود. همچنین در بسیاری از کرم ها و ژل های موضعی استفاده می شود.
نیاسینامید همچنین در بسیاری از غذاها از جمله گوشت، ماهی، شیر، تخم مرغ، سبزیجات و غلات یافت می شود. مقدار مصرفی که باید به صورت روزانه مصرف شود، مقدار مجاز توصیه شده (RDA) نامیده می شود. در مردان بالغ، RDA برابر 16 میلی گرم NE است. در زنان بالغ، این مقدار 14 میلی گرم NE است. در دوران بارداری، RDA برابر 18 میلی گرم NE است. در دوران شیردهی، 17 میلی گرم بوده و در کودکان، RDA به سن بستگی دارد. برای اطلاع از اینکه چه دوزی برای یک وضعیت خاص مناسب است، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
جمع بندی نهایی
نیاسینامید (B3) برای عملکردهای حیاتی متابولیک و جلوگیری از بیماری پلاگر ضروری است و در فرم موضعی می تواند ظاهر آکنه و در فرم خوراکی علائم آرتروز را بهبود بخشد. مصرف این ویتامین در دوزهای معمول ایمن تلقی می شود، اما دوزهای بالا می تواند عوارض گوارشی ایجاد کند. افراد مبتلا به دیابت، بیماری های کیسه صفرا یا زخم معده/روده باید با احتیاط کامل و تحت نظر پزشک از آن استفاده کنند و همچنین، لازم است در مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد خون احتیاط شود.
ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.