کارسینوم شبکه کوروئید

کارسینوم شبکه کوروئید، از نادرترین سرطان های اولیه سیستم اعصاب مرکزی می باشند. به طور معمول، این تومورها از سلول های پوشاننده بطن های مغزی آغاز می شوند. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز کارسینوم شبکه کوروئید، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.

نگاه کلی

کارسینوم شبکه کوروئید، یک تومور مغزی سرطانی نادر (عموماً بدخیم) است که عموماً در کودکان رخ می دهد.

کارسینوم شبکه کوروئید در نزدیکی بافت مغز شروع به ترشح مایع مغزی نخاعی می کند. تومور غیر سرطانی در این ناحیه، پاپیلوم شبکه کوروئید گفته می شود. همزمان با رشد تومور، عملکرد ساختارهای نزدیک مغز نیز تحت تأثیر قرار خواهند گرفت و باعث تولید مایعات اضافی در مغز (هیدروسفالی)، تحریک پذیری و زود رنجی، حالت تهوع یا استفراغ و سردرد می شود.

برنامه درمان و احتمال بهبودی (پیش آگهی) به اندازه تومور، محل و یا گسترش آن، سن و سلامت عمومی کودک بیمار، بستگی دارد.

تشخیص

کارسینوم شبکه کوروئید اغلب در کودکان زیر 2 سال رخ می دهد. آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص کارسینوم شبکه کوروئید استفاده می شود عبارتند از:

• معاینه جسمی. تشخیص کارسینوم شبکه کوروئید معمولاً با بررسی سابقه پزشکی فرد بیمار و معاینه عصبی او آغاز می شود. در طی این روش، بینایی، شنوایی، تعادل، هماهنگی و رفلکس کودک، آزمایش می شود.
• آزمایش های تصویربرداری از مغز. آزمایش های ایجاد تصاویر از مغز شامل ام آر آی و سی تی اسکن می باشد. ام آر آی همچنین به پزشک کمک خواهد کرد تا برنامه ریزی برای جراحی را انجام دهد.
• آزمایش های ژنتیکی. آزمایش هایی برای شناسایی جنبه های ژنتیکی برخی از سرطان های شبکه کوروئید در دسترس است. از پزشک خود در مورد مشاوره ژنتیک سوال کنید.

درمان در کودکان معمولاً با درمان در بزرگسالان متفاوت است. اگر کودک مبتلا به کارسینوم شبکه کوروئید تشخیص داده شد، بهتر است به متخصصی در زمینه درمان کودکان مبتلا به تومور مغزی (متخصص مغز و اعصاب کودکان، انکولوژیست پرتوهای کودکان) ارجاع شود.

درمان

درمان کارسینوم شبکه کوروئید اغلب جراحی است که به دنبال آن شیمی درمانی، پرتودرمانی یا هر دو انجام می شود.

• عمل جراحي. هدف از جراحی، در صورت امکان برداشتن کل تومور است، اما از آنجا که ممکن است ساختارهای حساس و مهمی در نزدیکی تومور وجود داشته باشند، پزشکان گاهی اوقات نمی توانند کل تومور را بردارند. به طور کلی، افرادی که تحت عمل جراحی کارسینوم شبکه کوروئید قرار می گیرند، پس از جراحی نیاز به درمان های دیگری نیز خواهند داشت.
  پس از جراحی، تقریباً نیمی از افرادی که دچار تولید مایع اضافی در مغز (هیدروسفالی) شده اند، از این عارضه رهایی خواهند یافت. سایر افراد نیزممکن است نیاز به تخلیه مایع (شنت) در محل جراحی داشته باشند.
• شیمی درمانی. علاوه بر جراحی و پرتودرمانی، از شیمی درمانی نیز برای کنترل تومور استفاده می شود.
• پرتو درمانی. از پرتودرمانی ممکن است بعد از جراحی استفاده شود، حتی اگر کل تومور با موفقیت برداشته شده باشد. همچنین در صورت رشد مجدد تومور نیز از پرتودرمانی استفاده خواهد شد.
  در پرتودرمانی از پرتوهای پر انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های تومور استفاده خواهد شد. فن آوری های پیشرفته مانند استریوتاکتیک رادیوسرجری، پروتون درمانی، پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته (IMRT) و پرتودرمانی حین عمل (IORT)، در حالی که بافت های سالم مانند چشم، اعصاب بینایی، مغز، ساقه مغز و نخاع را حفظ می کند، به درمان کمک خواهند کرد.