درخواست مشاوره رایگان
اوماستاکسین (نام تجاری: سینریبو)، یکی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی سرطان است که در درمان برخی انواع سرطان خون کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف اوماستاکسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: اوماستاکسین
نام تجاری: سینریبو
از داروی اوماستاکسین در درمان نوع خاصی از سرطان (لوسمی میلوئیدی مزمن-CML) استفاده می شود. این دارو باعث کاهش سرعت یا توقف رشد سلول های سرطانی می شود.
داروی تزریق زیرجلدی (3.5 میلی گرم)
قبل از شروع داروی اوماستاکسین در هر بار مصرف، برگه راهنمای دارو را مطالعه کنید و اگر سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو طبق تجویز پزشک، به شکل زیر جلدی و معمولاً دو بار در روز (هر 12 ساعت) برای 7 تا 14 روز تزریق می شود. به طور معمول این چرخه با نظر پزشک هر 28 روز تکرار می شود. این دارو در ناحیه ران یا شکم تزریق می شود؛ اما اگر فرد دیگری تزریق را انجام دهد، می توان در پشت بازو نیز آن را تزریق نمود.
دوز مصرفی اوماستاکسین بر اساس عارضه و شرایط پزشکی، اندازه بدن، آزمایش و پاسخ به درمان تعیین می شود. از تغییر خودسرانه دوز مصرف اوماستاکسین خودداری کنید و آن را بیشتر از مقدار و زمان تجویز شده مصرف نکنید، زیرا این کار نه تنها باعث بهبود عارضه نمی شود بلکه ممکن است احتمال بروز عوارض جانبی جدی را نیز به همراه داشته باشد.
درصورتی که این دارو را در خانه مصرف می کنید، برگه راهنمای دارو را با دقت مطالعه کنید و دستورالعمل های مصرف و تهیه آن را از متخصص مراقبت های بهداشتی خود بیاموزید. همچنین نحوه نگهداری، حمل و دور ریختن دارو را یاد بگیرید.
دستان خود را قبل و بعد از مصرف اوماستاکسین بشویید. هنگام دست زدن و استفاده از این محصول باید از دستکش و عینک محافظ استفاده کنید. پیش از مصرف، وجود ذرات در دارو یا تغییر رنگ آن را بررسی کنید، و در صورت مشاهده هر کدام از موارد مذکور از استفاده این محلول خودداری کنید. قبل از تزریق هر دوز، محل تزریق را با الکل پاک کنید. هر بار محل تزریق را تغییر دهید تا آسیب دیدگی در زیر پوست کاهش یابد. دارو را در مناطقی از پوست که کبود، سفت، قرمز، حساس یا زخمی هستند و یا ترک پوستی دارند، تزریق نکنید.
درصورت تماس دارو با پوست، بلافاصله محل تماس را کاملاً با آب و صابون بشویید. اگر این دارو وارد چشم شد، فوراً چشم ها را با آب فراوان بشویید و پس از آن با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
از عوارض جانبی اوماستاکسین می توان به اسهال، حالت تهوع، استفراغ، یبوست، دل درد، ضعف، سردرد، اختلال در خواب، خون دماغ، خستگی، از دست دادن اشتها و درد در محل تزریق اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
در نتیجه مصرف اوماستاکسین ممکن است ریزش مو به طور موقت نیز رخ دهد. معمولاً پس از پایان درمان، رشد مو به حالت طبیعی خود باز می گردد.
افرادی که از اوماستاکسین استفاده می کنند ممکن است دچار عوارض جانبی جدی شوند. با این حال، به خاطر داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. همچنین نظارت دقیق توسط پزشک می تواند خطر بروز این عوارض را کاهش هد.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله تورم دست / مچ پا / ساق پا، درد مفصل / کمر را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو می تواند با کاهش عملکرد مغز استخوان منجر به پایین آمدن تعداد سلول های خونی مانند گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها شود. این اثر می تواند باعث کم خونی، کاهش توانایی بدن در مبارزه با عفونت یا کبودی / خونریزی سریع شده و در نتیجه ممکن است باعث ابتلا به عفونتی جدید و یا تشدید عفونت های پیشین شود. بروز هر یک از علائم زیر را فوراً به پزشک خود اطلاع دهید: خستگی غیرمعمول، تنفس سریع، کبودی / خونریزی سریع، علائم عفونت (مانند تب، لرز، گلودرد مداوم، سرفه).
اوماستاکسین به ندرت ممکن است باعث خونریزی شدید مغزی یا معده یا روده شود. در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی از جمله مدفوع و استفراغ تیره، درد مداوم معده / شکم، سرگیجه / غش، اختلالات ناگهانی بینایی، گیجی، اختلال در گفتار بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
اوماستاکسین در موارد نادری می تواند قند خون را افزایش داده، و باعث ابتلا یا تشدید دیابت شود. در صورت مشاهده علائم افزایش قند خون مانند افزایش احساس تشنگی / حجم ادرار، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید. اگر مبتلا به دیابت هستید، قند خون خود را به طور منظم و طبق دستورالعمل کنترل کرده و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک ممکن است داروی دیابت را تغییر داده و یا برنامه ورزشی یا رژیم غذایی خاصی را توصیه کند.
مصرف اوماستاکسین می تواند باعث ایجاد عارضه های پوستی شود که معمولاً جدی نیستند. با این حال، شما ممکن است نتوانید آن را از عارضه های پوستی که می توانند نشان دهنده یک واکنش آلرژیک شدید باشد، تشخیص دهید. بنابراین، در صورت بروز عارضه پوستی، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله عارضه پوستی، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و اختلال در تنفس، بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به اوماستاکسین یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف اوماستاکسین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه فردی ابتلا به دیابت، اختلالات خونریزی و عفونت های فعلی / اخیر، مطلع سازید.
اوماستاکسین احتمال ابتلا به عفونت را افزایش داده و می تواند موجب تشدید عفونت های پیشین بدن شود. از تماس با افرادی که ممکن است مبتلا به بیماری های واگیردار باشند (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا، کووید-19) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت قرار گرفته اید یا تمایل به کسب اطلاعات بیشتر دارید با پزشک خود مشورت کنید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های حاوی ویروس زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی، در استفاده از اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر احتیاط کنید و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید.
این دارو ممکن است باعث حالت خستگی شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی اوماستاکسین، به خصوص کبودی / خونریزی آسان، خونریزی معده یا روده، خستگی غیرمعمول، علائم عفونت (مانند تب، لرز، گلودرد مداوم، سرفه)، حساسیت بیشتری نشان دهند.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. هنگام مصرف اوماستاکسین باید از بارداری جلوگیری کرد زیرا ممکن است به جنین آسیب برسد. معمولاً قبل از شروع مصرف این دارو، پزشک آزمایش بارداری تجویز می کند. زنان باید در طول مصرف این دارو و به مدت 6 ماه پس از قطع درمان، از روش های قابل اطمینان پیشگیری از بارداری استفاده کنند. مردان نیز باید هنگام استفاده از این دارو و تا 3 ماه پس از قطع درمان، از روش های قابل اطمینان پیشگیری از بارداری استفاده کنند. اگر شما یا همسرتان باردار هستید، در مورد خطرات و فواید مصرف این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در طول درمان و 2 هفته پس از قطع درمان توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی اوماستاکسین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهایی که می توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، NSAID ها مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن، "داروهای رقیق کننده خون" مانند وارفارین یا دابیگاتران).
مصرف آسپیرین همراه با اوماستاکسین، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک مصرف آسپیرین با دوز کم را برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی (معمولاً با دوزهای 81-325 میلی گرم در روز) تجویز کرده است، باید آن را ادامه دهید، مگر این که برنامه دیگری برای درمان مدنظر گرفته باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروسار خود صحبت کنید.
مصرف این دارو به صورت خوراکی می تواند مضر باشد. در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به طور سرخود به دیگران تجویز نکنید.
آزمایشات / معاینه های پزشکی (مانند شمارش کامل سلول های خون، گلوکز خون) باید در حین مصرف سینریبو انجام شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید. تمام قرار ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر بسپارید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
این دارو را در یخچال نگهداری کنید (یا هنگام حمل دارو، آن را با کیسه های یخ حمل کرده و یا با خنک کننده (کولر) آن را خنک نگهدارید). از زمانی که این دارو برای اولین بار توسط متخصص مراقبت های بهداشتی مخلوط شده، تا 6 روز پس از آن و در صورتی که در یخچال نگهداری شود، منقضی خواهد شد. در صورت نگهداری آن در دمای اتاق، این دارو 12 ساعت پس از زمانی که برای اولین بار توسط متخصص مراقبت های بهداشتی مخلوط شده است، منقضی خواهد شد. همه داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.