درخواست مشاوره رایگان
اپوئتین آلفا (نام تجاری: اپوژن)، دارویی مشابه هورمون اریتروپویتین است که در برخی موارد برای درمان کم خونی های ناشی از بیماری ها و مصرف داروهای خاصی تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف اپوئتین آلفا، عوارض جانبی آن و تداخلات دارویی ارائه می شود.
نام عمومی: اپوئتین آلفا
نام تجاری: اپوژن، پروکریت، ریتاکریت
این دارو در درمان کم خونی (پایین بودن تعداد گلبول های قرمز خون) افراد زیر استفاده می شود:
این دارو نیاز به انتقال خون برای بیمار را کاهش دهد. اپوئتین آلفا، سلول های مغز استخوان را به تولید بیشتر سلول های قرمز تحریک می کند. این دارو بسیار شبیه ماده طبیعی در بدن (اریتروپویتین) که از کم خونی جلوگیری می کند، می باشد.
پیش از هر بار مصرف دارو، برگه راهنمای آن را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو طبق دستور پزشک به صورت زیر جلدی یا داخل وریدی، معمولاً 1 تا 3 بار در هفته تزریق می شود. ممکن است برنامه متفاوتی برای بیمارانی که این دارو را قبل از جراحی دریافت می کنند، تنظیم شود. برای بیماران همودیالیزی این دارو باید در ورید تزریق شود.
اگر از این دارو در خانه استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های تهیه و مصرف را از پزشک خود بیاموزید.
این دارو را تکان ندهید. به علاوه پیش از مصرف، آن را از نظر ظاهری، وجود ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت مشاهده هر تغییری در ظاهر دارو، از آن استفاده نکنید. دارو را نواحی آسیب دیده، قرمز، کبود، جای زخم و ترک های پوستی تزریق نکنید. بهتر است این دارو در بالای بازو، شکم، بالای ران یا ناحیه خارجی باسن تزریق شود.
نحوه نگهداری و استفاده از دارو را از پزشک خود بیاموزید.
دوز دارو بر اساس شرایط پزشکی، وزن و پاسخ به درمان تعیین می شود. برای بررسی میزان کارایی این دارو و تصمیم گیری در مورد انتخاب دوز صحیح باید آزمایش خون اغلب انجام شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
از افزایش سرخود میزان دوز دارو و مدت زمان مصرف خودداری کنید. این کار نه تنها باعث بهبود سریعتر وضعیت نخواهد شد بلکه خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش خواهد داد.
ممکن است 2 تا 6 هفته طول بکشد تا تعداد گلبول های قرمز خون افزایش یابد. در صورت عدم بهبود علائم یا تشدید آن ها به پزشک خود اطلاع دهید.
سردرد، بدن درد، سرفه، یا تحریک و درد در محل تزریق می تواند از علائم مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
این دارو ممکن است باعث افزایش خون، به ویژه افراد مبتلا به نارسایی طولانی مدت کلیه شوند. این عارضه می تواند در نتیجۀ افزایش سریع تعداد گلبول های قرمز خون در سه ماه اول درمان باشد. در صورت ابتلا به فشار خون بالا، پیش از شروع درمان، باید آن را با تغییر رژیم غذایی و تنظیم داروها کنترل کرد. کاهش فشار خون بالا به جلوگیری از سکته مغزی، حملات قلبی و مشکلات کلیوی کمک می کند. تمام آزمایش های تشخیصی برای بررسی تعداد گلبول های قرمز خون و سطح هموگلوبین باید به طور مرتب انجام شود تا احتمال این عارضه کاهش یابد.
در موارد بسیار نادری ممکن است دارو پس از مدتی کارایی خود را نداشته باشد چرا که بدن آنتی بادی های بر ضد آن تولید کرده است. در نتیجه این اتفاق ممکن است آنمی شدیدی ایجاد شود. در صورت بازگشت علائم کم خونی (مانند افزایش خستگی، کمبود انرژی، رنگ پریدگی پوست، تنگی نفس) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرمعمول و ناگهانی) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی مانند تشنج، بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد عارضه های جدی ناشی از لخته های خون (مانند حمله قلبی، سکته، لخته شدن خون در پاها یا ریه ها) شود. کم آبی شدید بدن، یا سابقه لخته شدن خون، بیماری قلبی / رگ خونی، نارسایی قلبی، سکته مغزی، بارداری یا بی تحرکی طولانی مدت (مانند پروازهای هواپیمای بسیار طولانی) می تواند احتمال لخته شدن خون را افزایش دهد. استفاده از محصولات حاوی استروژن می تواند این خطر را بیشتر کند.
در صورت مشاهده هرکدام از عوارض زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید: تنگی نفس / تنفس سریع، درد قفسه سینه / فک / بازوی چپ، تعریق غیرمعمول، گیجی، سرگیجه / غش ناگهانی، درد / تورم / احساس گرما در کشاله ران / ساق پا، سردردهای ناگهانی / شدید، مشکل در صحبت کردن، ضعف در یک طرف بدن، تغییرات ناگهانی بینایی، لخته شدن خون در محل عروق همودیالیز.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون عارضه های پوستی، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص ابتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی (مانند نارسایی قلبی، حمله قلبی، سکته مغزی)، اختلالات تشنجی، کم خونی شدید ناشی از آنتی بادی های تولید شده در درمان پیشین با اریتروپویتین (آپلازی گلبول قرمز) مطلع سازید.
برخی از اَشکال این دارو از خون انسان ساخته می شود. با وجود آن که خون به دقت آزمایش شده و این دارو فرآیند تولید خاصی را طی می کند، احتمال بسیار کمی وجود دارد که بیماری های عفونی از طریق آن منتقل شوند (به عنوان ویروس هایی مانند هپاتیت). برای کسب اطلاعات بیشتر با دکتر یا داروساز خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است دارای فنیل آلانین باشد. ابتلا به فنیل کتونوریا یا هر عارضه دیگری که محدودیت مصرف فنیل آلانین (یا آسپارتام) را دارد، را به پزشک خود اطلاع دهید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. درباره خطرات و مزایا با پزشک خود صحبت کنید.
هنوز مشخص نیست که آیا این دارو از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود یا خیر، به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی / تشخیصی (مانند ارزیابی فشار خون، شمارش کامل سلول های خون و میزان هموگلوبین) غافل نشوید و تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را به خاطر داشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.
گاهی ممکن است مکمل های آهن تجویز شود. پزشک ممکن است توصیه کند که یک رژیم غذایی متعادل و غنی از آهن (به عنوان مثال حاوی کشمش، انجیر، گوشت، تخم مرغ، سبزیجات، غلات غنی شده با آهن) داشته باشید. از دستورالعمل ها و توصیه های رژیم غذایی پزشک پیروی کنید.
اگر یک دوز را فراموش کردید، بلافاصله از پزشک یا داروساز خود بخواهید یک برنامه جدید برای شما تنظیم کند. دوز را برای جبران دو برابر نکنید.
در یخچال نگهداری کنید. دارو نباید یخ بزند و یا در معرض نور مستقیم قرار گیرد. دارو را تا زمان استفاده در جعبه اصلی خود نگاه داری کنید. دارو باید پیش از استفاده به دمای اتاق برسد. برای ویال های یکبار مصرف، داروی باقی مانده را پس از استفاده دور بریزید. برای ویال های چندبار مصرف، ویال های باز شده را در یخچال نگهداری کنید و داروی باقی مانده را پس از 3 هفته دور بریزید. همه داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.