تورم مفاصل (آب آوردن مفصل)

تورم مفاصل عارضه ای ناخوشایند است که در نتیجه تجمع مایعات در مفصل به دلیل ابتلا به عوارض و بیماری های مختلفی بروز می کند. در ادامه اطلاعاتی در مورد علل و بیماری هایی که باعث ورم مفاصل می شوند و راه های درمان آن ارائه می شود.

علل تورم مفاصل چیست؟

تورم مفاصل زمانی اتفاق می افتد که تجمع مایعات در بافت های اطراف آن افزایش یابد. تورم مفصل به دلایل مختلفی مانند آرتروز، عفونت و جراحات اتفاق می افتد. تورم مفصل نشان دهنده بعضی بیماری ها می باشد، از جمله:

آرتروز استخوانی (OA)

آرتروز "ساییدگی و پارگی مفاصل" می باشد که معمولاً با افزایش سن یا در نتیجه آسیب اتفاق می افتد. در آرتروز استخوانی، غضروف پوشاننده سر استخوان ها تضعیف شده و قدرت اولیه خود را از دست می دهد. آرتروز ممکن است موجب تورم در مفاصل تحمل کننده وزن بدن مانند زانوها، نشیمنگاه، پا و ستون فقرات شود. به جز احساس درد در مفصل متورم، فرد مبتلا معمولاً احساس بیماری یا خستگی نمی کند.

آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی/RA)

نوعی روماتیسم التهابی است که می تواند در هر سنی - حتی در کودکان خردسال - اتفاق بیفتد. این بیماری باعث درد مفاصل، سفتی و تورم آنها می شود. معمولاً این بیماری بر روی دست ها، پاها و زانوها تأثیر می گذارد، اما می تواند سایر مفاصل را در قسمت های بدن را نیز درگیر کند. عوارض آن نیز می تواند در فعالیت های روزمره تداخل ایجاد نماید.

نقرس

معمولاً به طور ناگهانی، همراه با درد مفاصل، تورم، گرما و قرمزی شدید و اغلب در انگشت شست پا (حدود 50٪ موارد) ایجاد می شود. نقرس باعث ایجاد درد و تورمی در مفاصل می شود که گاهی به حدی شدید است که حتی وزن ملافه ها باعث درد آن می شود، این بیماری به طور معمول روی یک مفصل اثر می گذارد اما گاهی دو مفصل را هم درگیر می کند.

در این بیماری؛ اسید اوریک -ماده ای شیمیایی و طبیعی در بدن- بلورهایی تشکیل داده که در مفاصل رسوب کرده و باعث التهاب و درد می شود. همین طور، بلورها در مناطق دیگری رسوب کرده و به گره های زیر پوست یا سنگ در کلیه تبدیل می شود.

اسپوندیلیت آنکیلوزان

ویژگی اصلی این بیماری، درگیر شدن مفاصل در پایه ستون فقرات و قسمت لگنچه (مفاصل ساکروایلیاک) می باشد.

آرتریت پسوریازیس

آرتریت پسوریازیس یک بیماری التهابی مفصلی است که با پسوریازیس -یک بیماری پوستی- مرتبط است. 30٪ افراد مبتلا به پسوریازیس به آرتریت پسوریازیس مبتلا می شوند.

آرتروز عفونی

آرتروز عفونی یا آرتروز سپتیک نتیجه عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی در بافت ها و مایع مفصلی می باشد. عفونت مفصلی معمولاً پس از وجود عفونتی قبلی در بدن رخ می دهد.

عفونت از طریق جریان خون از قسمت دیگری از بدن مانند پوست، بینی، گلو، گوش ها یا زخم موجود در بدن به مفاصل منتقل می شود و در طی چند ساعت تا چند روز باعث ایجاد درد، التهاب، تورم مفاصل و تب می شود. مفاصل درگیر آرتروز عفونی معمولاً زانو، ران، شانه، مچ پا و مچ دست هستند. در این حالت مفاصل آسیب دیده بیشتر در معرض عفونت هستند.

علل شایع باکتریایی آرتریت عفونی نایسریا گونوره و استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. به علاوه گاهی برخی عفونت ها توسط بیش از یک ارگانیسم ایجاد می شوند.

آسیب های مفصلی

آسیب دیدگی مفصل می تواند منجر به تورم، سفتی و درد در مفاصل شود. گاهی اوقات، درد مفصل می تواند به دلیل آسیب دیدگی یا پارگی عضلات، تاندون ها و رباط های اطراف مفصل، بورسیت، التهاب تاندون، دررفتگی، کشیدگی، پیچ خوردگی و شکستگی باشد.

علائم آب آوردن مفاصل

علائم این عارضه عبارتند از:

• درد عمیق و شدید در مفاصل
• احساس گرما در ناحیه
• سفتی، سختی مفاصل
• عدم توانایی حرکت عادی

درمان

همه ی انواع تورم مفاصل به شیوه یکسانی درمان نمی شوند و نحوه درمان بستگی به نوع بیماری دارد.

به عنوان مثال، در درمان تورم مفاصل با عامل آرتریت از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) استفاده می شود. همچنین ممکن است از NSAID برای درمان تورم مفاصل ناشی از آسیب استفاده شود. همراه با NSAID ها، استفاده از گرما یا یخ می تواند به تورم مفاصل و درد کمک کند.

داروهای استروئیدی که برای مدت کوتاهی به صورت خوراکی مصرف می شوند در کاهش درد و تورم مفاصل موثر هستند. استروئیدها از تولید مواد شیمیایی التهابی در بدن جلوگیری می کنند.

تزریق داروی ضد التهاب مانند استروئید در مفصل یکی دیگر از روش های درمانی است. با تزریق، دارو مستقیماً وارد مفصل متورم که منبع التهاب و درد است، می شود. تزریق معمولاً باعث تسکین موقتی و سریع تورم و درد مفصل می شود، گاهی کشیدن مایعات اضافی بخشی از این روش می باشد.

درمان برای انواع آرتروز های التهابی، آرتریت پسوریازیس و اسپوندیلیت آنکیلوزان، ممکن است شامل NSAID ها، داروهای استروئیدی و انواع جدیدتر داروهای مؤثر بر سیستم ایمنی بدن باشد.

این داروها شامل داروهای ضد روماتیسمی، عوامل بیولوژیک مانند مهارکننده های فاکتور نکروز تومور و مهارکننده های آنزیمی هستند که می توانند پروتئین های عامل بیماری را غیرفعال کنند.

التهاب حاد نقرس حاد با دارویی به نام کلشی سین قابل درمان است. این داروی تجویز شده، تورم مفاصل، درد و التهاب ناشی از رسوبات کریستالی در مفصل را تسکین می دهد. NSAID ها همچنین می توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند. بعضی اوقات نیاز به مصرف مسکن های قوی تری می باشد.

از آنتی بیوتیک برای جلوگیری از ایجاد عفونت و درد ناشی از این بیماری مصرف می شود و گاهی برای تخلیه عفونت به جراحی نیاز است.