پژوهش تازهای از کره جنوبی نوید ارتباطی غافلگیرکننده میان پرتودرمانی سرطان پستان و کاهش خطر زوال عقل را میدهد. یافتههای این تحقیق نشان میدهد زنانی که برای درمان سرطان پستان تحت پرتودرمانی قرار میگیرند، در کوتاهمدت کمتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. این مطالعه بزرگ که توسط پژوهشگران مرکز پزشکی سامسونگ انجام شده، نشان میدهد پرتودرمانی ممکن است اثر محافظتی موقتی بر مغز داشته باشد.
در این تحقیق، دادههای بیش از ۷۰ هزار بازمانده سرطان پستان و نزدیک به ۱۸۰ هزار زن سالم از طریق پایگاه داده ملی سلامت کره بررسی شدند. پژوهشگران زنان مبتلا به سرطان را بر اساس نوع درمان دریافتشده (پرتودرمانی، شیمیدرمانی، هورموندرمانی و غیره) طبقهبندی و سپس میزان شیوع آلزایمر در آنها را با گروه زنان سالم مقایسه کردند. یافتهها نشان داد که زنانی که پرتودرمانی دریافت کرده بودند، حدود ۸ درصد کمتر از دیگران به آلزایمر مبتلا شدند. این کاهش خطر در بازهای هفتساله پس از درمان مشاهده شده بود.
در حالی که این اثر محافظتی امیدبخش است، پژوهشگران تأکید میکنند که احتمالاً این اثر موقتی بوده و با گذر زمان از بین میرود. به گفته نویسندگان، هرچند پرتودرمانی ممکن است در سالهای نخست پس از درمان از مغز محافظت کند، اما این اثر با گذشت زمان از بین میرود و میزان خطر در نهایت با سایر گروهها برابر میشود.
پرتودرمانی یکی از رایجترین درمانها برای سرطان پستان است و بیش از ۷۰ درصد از زنان مبتلا به این بیماری آن را دریافت میکنند. این در حالی است که سرطان پستان یکی از شایعترین سرطانها در میان زنان به شمار میرود و طبق اعلام انجمن سرطان آمریکا، از هر ۸ زن، یک نفر در طول زندگی خود ممکن است به آن مبتلا شود. در سوی دیگر، آلزایمر نیز از مهمترین چالشهای بهداشت عمومی محسوب میشود و در آمریکا نزدیک به ۷ میلیون نفر را درگیر کرده است.
اگرچه پرتودرمانی میتواند عوارضی مانند خستگی، ریزش مو و اختلال شناختی در کوتاهمدت را به همراه داشته باشد، اما پژوهشگران احتمال میدهند همین درمان بتواند از طریق کاهش التهاب در مغز و تأثیر بر سلولهای عصبی، بهطور موقت از بروز آلزایمر جلوگیری کند. برخی از متخصصان مغز و اعصاب نیز این یافته را معنادار و حتی امیدوارکننده ارزیابی کردهاند.
دکتر جان استوارت دی، متخصص مغز و اعصاب، در گفتوگو با Medical News Today اظهار کرده که پرتودرمانی ممکن است از طریق کاهش التهاب مغزی و اثرات محافظتکننده عصبی، مانع از پیشرفت بیماریهای تخریب عصبی مانند آلزایمر شود. دکتر رضوان بشیر، متخصص دیگر در همین حوزه، این فرضیه را جالب دانسته و معتقد است که پرتودرمانی ممکن است در شکلگیری پلاکهای آمیلوئیدی، که از عوامل شناختهشده آلزایمر هستند، تداخل ایجاد کند.
با این حال، هر دو متخصص تأکید میکنند که هنوز برای نتیجهگیری قطعی زود است و مطالعات طولانیمدتتری برای درک کامل این ارتباط لازم است. همچنین، محققان توصیه میکنند برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر، افراد همچنان بر کنترل عوامل شناختهشدهای مانند فشار خون بالا، دیابت و سبک زندگی سالم تمرکز داشته باشند.
در نهایت، این پژوهش نهتنها چشماندازی تازه در درک ارتباط میان درمان سرطان و بیماریهای عصبی را فراهم میکند، بلکه میتواند راه را برای طراحی درمانهای جدیدتر و مؤثرتر در هر دو حوزه هموار سازد.



ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.