تولترودین

تولترودین (نام تجاری: دترول)، از داروهای آنتی کولینرژیک است که با شل کردن عضلات مثانه، برای درمان علائم مثانه بیش فعال مانند تکرر ادرار و بی اختیاری ادراری استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تولترودین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: تولترودین

نام تجاری: دترول

موارد مصرف تولترودین

تولترودین برای درمان بیش فعالی مثانه استفاده می شود. تولترودین با شل كردن عضلات مثانه، توانایی فرد در كنترل ادرار را بهبود می بخشد و به کاهش نشت ادرار، احساس نیاز فوری به ادرار و تکرر ادرار کمک می کند. این دارو در گروه داروهایی است که به عنوان ضد اسپاسم شناخته می شوند.

زمان و نحوه مصرف تولترودین

پیش از هر بار مصرف تولترودین، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

طبق دستور پزشک، این دارو را به صورت خوراکی معمولاً دو بار در روز با غذا یا بدون آن مصرف کنید.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

دوز مصرفی براساس شرایط پزشکی (به ویژه بیماری کلیه و کبد)، پاسخ به درمان و سایر داروهایی مصرفی متفاوت است. حتماً تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک خود و پزشک داروخانه اطلاع دهید. جزئیات بیشتر را از پزشک خود یا پزشک داروخانه بخواهید.

این دارو را بیشتر از دوز تجویز شده و بیشتر از زمان تعیین شده مصرف نکنید زیرا بهبودی در وضعیت بیماری رخ نمی دهد و امکان بروز عوارض جانبی وجود دارد.

در صورت تداوم یا تشدید وضعیت بیماری، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی تولترودین

خشکی دهان، خشکی چشم، سردرد، یبوست، ناراحتی / درد معده، سرگیجه، خواب آلودگی، خستگی یا تاری دید می تواند از عوارض تولترودین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات (بدون قند) یا چیپس یخ بمکید، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از جایگزین های بزاقی استفاده کنید.

برای جلوگیری از یبوست، غذاهای سرشار از فیبر بخورید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین امکان نیاز به مصرف ملین مصرفی وجود دارد. از پزشک داروخانه محصول دارویی مناسب را سوال نمایید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف تولترودین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تغییرات بینایی، درد شدید معده / شکم، مشکل ادرار، علائم عفونت کلیه (مانند سوزش / ادرار دردناک، کمردرد، تب) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی تولترودین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف تولترودین، در صورت حساسیت به آن یا فسوترودین یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف تولترودین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات تخلیه مثانه (احتباس ادرار، انسداد خروجی مثانه)، انسداد شدید معده / روده (احتباس معده)، گلوکوم، بیماری معده / روده (مانند کولیت اولسراتیو، حرکت کند معده / روده)، یبوست شدید، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، بیماری عضلانی خاص (میاستنی گراویس) مطلع سازید.

این دارو می تواند شرایطی ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع / نامنظم سریع و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که بلافاصله به مراقبت پزشکی نیاز دارد.

اگر شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که باعث طولانی شدن QT می شود، این خطر افزایش می یابد. قبل از استفاده از تولترودین، ​​تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه بگویید و در صورت وجود هر یک از شرایط: مشکلات قلبی خاصی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG، سابقه خانوادگی برخی مشکلات قلبی و مرگ ناگهانی قلب) به پزشک مراجعه نمایید.

مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون همچنین خطر طولانی شدن QT را افزایش می دهد. این خطر در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور / "قرص های آب") یا وجود شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش می یابد. در مورد استفاده بی خطر از تولترودین با پزشک مشورت نمایید.

افراد مسن نسبت به عوارض جانبی تولترودین به ویژه طولانی شدن Q T،خواب آلودگی، گیجی، یبوست یا مشکل در ادرار کردن حساسیت بیشتری نشان می دهند.

خواب آلودگی و گیجی می تواند خطر افتادن شخص را افزایش دهد.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تولترودین می تواند باعث شود کمتر عرق کنید و احتمال گرمازدگی در شخص بیشتر می شود. از انجام کارهایی که ممکن است باعث گرم شدن بیش از حد شوند مانند کار سخت یا ورزش در هوای گرم یا استفاده از وان آبگرم خودداری کنید. وقتی هوا گرم است، مایعات زیادی بنوشید و سبک لباس بپوشید. اگر بیش از حد گرم شدید، به سرعت به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. در صورت ابتلا به تب مداوم، تغییرات ذهنی / خلقی، سردرد یا سرگیجه سریعاً به پزشک مراجعه نمایید.

در دوران بارداری، تولترودین باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. خطرات و فواید مصرف دارو را با پزشک خود در میان بگذارید.

انتقال این دارو به شیرمادر مشخص نیست، قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی تولترودین

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی تولترودین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی با تولترودین تداخل دارند عبارتند از: داروهای آنتی کولینرژیک (مانند آتروپین، اسکوپولامین)، سایر داروهای ضد اسپاسم (مانند دی سیکلومین، پروپانتلین)، برخی داروهای ضد پارکینسون (مانند تری هگزی فنیدیل)، آلکالوئیدهای بلادونا، قرص ها / کپسول های پتاسیم، پراملینتید.

بسیاری از داروها علاوه بر این دارو بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر دارند، از جمله آمیودارون، دوفتیلید، پیموزاید، پروکائین آمید، کینیدین، ​​سوتالول، آنتی بیوتیک های ماکرولاید (مانند اریترومایسین).

اگر از داروهایی که باعث خواب آلودگی و گیجی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های افیونی (مانند کدئین) استفاده می کنید، حتماً آن را به پزشک خود اطلاع دهید. برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) چرا که می توانند حاوی مواد خواب آور باشند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده صحیح داروها را جویا شوید.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت ضربان قلب سریع / آهسته / نامنظم، غش کردن، هیجان غیرمعمول، تغییرات ذهنی باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.