درخواست مشاوره رایگان
لوراسیدون (نام تجاری: لاتودا)، از دسته داروهای ضد روان پریشی است که در کنترل اسکیزوفرنی در افراد بالای 13 سال و بیماری دو قطبی در افراد بالای 10 سال کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لوراسیدون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لوراسیدون
نام تجاری: لاتودا
از لوراسیدون برای درمان برخی اختلالات روحی / روانی (مانند اسکیزوفرنی همراه با اختلال دو قطبی) استفاده می شود. لوراسیدون در شفاف اندیشیدن و شرکت در فعالیت های روزمره کمک می کند. همچنین می تواند به کاهش توهم (شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند) کمک کند. علاوه بر این، این دارو می تواند روحیه، خواب، اشتها و سطح انرژی را نیز بهبود بخشد. لوراسیدون نوعی داروی روانپزشکی است که متعلق به گروهی از داروها به نام داروهای ضد روان پریشی غیرمعمولی قرار دارد. این دارو باعث تنظیم تعادل برخی از مواد طبیعی خاص در مغز می شود.
پیش از شروع مصرف لوراسیدون و در هر بار مصرف مجدد، برگه راهنمای دارو را مطالعه کنید. اطلاعات بیشتر را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو را طبق تجویز پزشک و معمولاً یک بار در روز به صورت خوراکی و همراه با غذا مصرف کنید. دوز مصرفی این دارو بر اساس عارضه پزشکی، پاسخ به درمان، سن و سایر داروهای مصرفی متفاوت است. حتماً پزشک معالج و پزشک داروخانه را از تمام محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای دارای نسخه، داروهای بی نسخه و محصولات گیاهی) مطلع سازید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
مصرف لوراسیدون را طبق تجویز پزشک ادامه دهید. دوز مصرفی خود و مدت زمان مصرف دارو را، حتی اگر احساس بهبودی دارید یا به نظر می رسد که تمرکز بیشتری در فکر کردن دارید، به طور خودسرانه افزایش ندهید. زیرا این کار باعث تسریع بهبودی علائم نمی شود، بلکه می تواند خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید.
در طول مصرف لوراسیدون از مصرف گریپ فروت یا نوشیدن آب آن خودداری کنید، مگر اینکه پزشک یا داروساز ایمنی این کار را تایید کرده باشد. مصرف گریپ فروت همراه با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک معالج یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا اثربخشی کامل این دارو را احساس کنید.
از عوارض جانبی لوراسیدون می توان به خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر، حالت تهوع، لرزش، افزایش وزن، صورت بی روح (صورت ماسک مانند)، عدم توانایی در بی حرکت ماندن و تحریک اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک معالج یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. پزشک ممکن است داروی دیگری را برای کاهش این عوارض تجویز کند.
مصرف لوراسیدون خصوصاً هنگام شروع مصرف، ممکن است باعث افت شدید فشار خون شود.
سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد. بهتر است از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف لوراسیدون، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله آبریزش دهان / اختلال در بلع، غش کردن و تنفس منقطع در هنگام خواب، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین در موارد نادر، لوراسیدون ممکن است باعث ایجاد تکان های ناگهانی صورت / عضله و حرکات غیرقابل کنترل شود (دیسکینزی تأخیری). در برخی موارد، این عارضه ممکن است دائمی باشد. در صورت بروز حرکات غیرقابل کنترل مانند کشیدن زبان به دور لب ها، جمع شدن دهان، رانش زبان، جویدن یا حرکات غیرمعمول بازو / پا، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
لوراسیدون به ندرت ممکن است قند خون را افزایش داده و در نتیجه باعث ایجاد یا تشدید دیابت شود. افزایش وزن به دلیل مصرف این دارو ممکن است خطر بروز این عارضه را افزایش دهد. در صورت مشاهده علائم افزایش قند خون مانند افزایش تشنگی / ادرار، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. اگر از قبل مبتلا به دیابت هستید، قند خون خود را به طور منظم و طبق دستورالعمل ها بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. ممکن است پزشک داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی را برای تنظیم دیابت تجویز کند.
لوراسیدون همچنین ممکن است باعث افزایش سطح چربی خون (کلسترول و تری گلیسیرید) شود. این افزایش چربی خون، همراه با دیابت و افزایش وزن، می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد. در مورد خطرات و مزایای درمان با پزشک خود صحبت کنید.
لوراسیدون می تواند در موارد نادر، ماده ای طبیعی خاص (پرولاکتین) که توسط بدن ساخته می شود را افزایش دهد. افزایش پرولاکتین در خانمها، می تواند منجر به تولید شیر در هنگامی که شخص در دوران شیردهی نیست، عدم قاعدگی / بی نظمی در قاعدگی یا اختلال در بارداری شود. در مردان نیز، می تواند منجر به کاهش توانایی جنسی، ناتوانی در تولید اسپرم یا بزرگ شدن پستانها شود. در صورت بروز هر یک از این علائم، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین، به ندرت ممکن است باعث ایجاد نعوظ دردناک به مدت 4 ساعت یا بیشتر شود. در صورت بروز این اتفاق، از مصرف دارو خودداری کرده و بلافاصله به مراکر فوریت های پزشکی مراجعه کنید، در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی رخ دهد.
در صورت بروز عارضه جانبی جدی مانند تشنج، بلافاصله به مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
همچنین لوراسیدون به ندرت ممکن است باعث ایجاد نوعی بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود. در صورت بروز هر یک از علائم: تب، گرفتگی / درد / حساسیت به لمس در عضلات، ضعف، خستگی شدید، گیجی شدید، تعریق، ضربان قلب تند / نامنظم، ادرار تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار) به سرعت به مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: تب، تورم غدد لنفاوی، راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لوراسیدون را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف لوراسیدون، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف لوراسیدون، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، سکته مغزی، سرطان سینه، دیابت (از جمله سابقه خانوادگی)، چاقی، فشار خون پایین، تشنج، کمبود گلبول های سفید خون، زوال عقل (مانند بیماری آلزایمر)، اختلال در بلع و مشکل تنفسی در هنگام خواب (آپنه خواب)، مطلع سازید.
لوراسیدون ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
لوراسیدون ممکن است باعث کاهش تعریق شده و احتمال گرمازدگی را افزایش دهد. از انجام کارهایی که ممکن است باعث گرم شدن بیش از حد شما شوند مانند کار سخت یا ورزش در هوای گرم یا حمام آبگرم خودداری کنید. وقتی هوا گرم است، مایعات زیادی بنوشید و لباس های سبک بپوشید. اگر بیش از حد در معرض گرما قرار گرفتید، به سرعت به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. در صورت وجود تب مداوم، اختلالات روحی / روانی، سردرد یا سرگیجه سریعاً به مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی لوراسیدون، به ویژه خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر حساسیت بیشتری نشان دهند. خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. نوزادانی که مادران آنها در 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند، ممکن است به ندرت دچار علائمی از جمله گرفتگی یا لرزش عضلانی، خواب آلودگی، مشکلات تغذیه ای / تنفسی یا گریه مداوم شوند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد تازه متولد شده به ویژه در ماه اول تولد، فوراً به پزشک اطلاع دهید.
از آنجا که اختلالات روحی / روانی درمان نشده (مانند اسکیزوفرنی، اختلال دو قطبی و افسردگی) بیماری های جدی هستند، از قطع مصرف این دارو به صورت خودسرانه خودداری کنید. اگر قصد بارداری دارید یا فکر می کنید باردار هستید، بلافاصله با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لوراسیدون را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی داروها می توانند بر دفع لوراسیدون از بدن و درنتیجه بر عملکرد آن نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به کوبی سیستات، دیلتیازم، ضد قارچ های آزول (مانند کتوکونازول، ایتراکونازول)، برخی از مهارکننده های پروتئاز ویروس HIV / هپاتیت نوع C (مانند بوپسرویر و ریتوناویر)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین، ریفابوتامین)، داروهای ضد افسردگی (مانند فلوکستین، پاروکستین، نفازودون) و دیگر دارو ها اشاره کرد.
در صورت استفاده از داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند مانند مسکن های افیونی یا ضد سرفه ها (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب آور یا ضد اضطراب ها (مانند آلپرازولام، لورازپام و زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرولول و سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین و دیفن هیدرامین) به پزشک معالج یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
اطلاعات تمام داروهای خود را بررسی کنید (به خصوص داروهایی مانند داروهای ضد آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی)؛ زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده ایمن از این داروها را بپرسید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند قند خون، شمارش کامل فاکتور های خون، فشار خون، سطح کلسترول خون / تری گلیسیرید) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
