درخواست مشاوره رایگان
لوکوورین (نام تجاری: روفولین)، یکی از مشتقات فولیک اسید است که به منظور افزایش اثربخشی داروی فلوئورویوراسیل و کاهش عوارض نامطلوب داروی متوترکسات تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لوکوورین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لوکوورین (خوراکی)
نام تجاری: روفولین
لوکوورین برای درمان یا جلوگیری از بروز اختلالات جدی سلول های خونی (مانند ترومبوسیتوپنی، نوتروپنی، کم خونی) ناشی از بعضی داروها (آنتاگونیست های اسیدفولیک مانند متوترکسات، تری متوپریم، پیریمتامین) استفاده می شود.
قرص خوراکی (10 میلی گرم؛ 15 میلی گرم؛ 25 میلی گرم؛ 5 میلی گرم)
لوکوورین را به صورت خوراکی معمولاً هر 6 ساعت یا یک بار در روز یا طبق دستور پزشک همراه غذا یا بدون غذا مصرف کنید.
میزان داروی مصرفی براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان مشخص میشود. دوزهای بالاتر از 25 میلی گرم توصیه نمی شود.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
اگر به دلیل حالت تهوع و استفراغ قادر به مصرف لوکوورین نیستید، به پزشک خود اطلاع دهید. امکان دارد به فرم تزریقی این دارو نیاز داشته باشید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان لوکوورین را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به لوکوورین نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لوکوورین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. لوکوورین ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف لوکوورین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: کم خونی های خاص (به دلیل کمبود ویتامین B12) مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. خطرات و فواید این دارو را با پزشک خود در میان بگذارید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
لکووورین بسیار شبیه لوولوکوورین است. هنگام استفاده از لوکوورین از داروهای حاوی لوولوکوورین استفاده نکنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تپش قلب سریع / نامنظم، سرگیجه شدید و غش کردن باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تست های آزمایشگاهی یا پزشکی (مانند عملکرد کلیه، شمارش کامل خون، سطح آنتاگونیست اسید فولیک) باید به صورت دوره ای جهت کنترل پیشرفت درمانی یا عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق بین 59-86 درجه فارنهایت (15-30 درجه سانتیگراد) دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.