داروی دسموپرسین | موارد و نحوه مصرف، عوارض جانبی

دسموپرسین (نام تجاری: نوکدورنا) دارویی است که به منظور تنظیم مایعات بدن و کاهش تولید ادرار تجویز شده و برای درمان مشکلاتی مانند بی اختیاری ادراری و برخی اختلالات، از جمله دیابت، به کار می رود. در ادامه، اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دسموپرسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: دسموپرسین (خوراکی / زیرزبانی)

نام تجاری: نوکدورنا

موارد مصرف دسموپرسین

داروی دسموپرسین (نوکدورنا)

دسموپرسین برای کنترل میزان ادرار کلیه ها استفاده می شود. به طور معمول میزان ادرار توسط ماده خاصی در بدن به نام وازوپرسین کنترل می شود. در افراد مبتلا به دیابت بدون مزه یا انواع خاصی از آسیب به سر یا جراحی مغز، بدن وازوپرسین به میزان کافی تولید نمی کند. دسموپرسین نوعی وازوپرسین ساخته دست بشر است و برای جبران کمبود وازوپرسین استفاده می شود. این دارو به دلیل افزایش کنترل در ساخت ادرار به کنترل افزایش تشنگی و ادرار بیش از حد کمک می کند و از کمبود آب بدن جلوگیری می کند. همچنین از دسموپرسین برای کنترل شب ادراری در کودکان استفاده می شود. تعداد دفعات ادرار کودک و موارد شب ادراری را کاهش می دهد.

زمان و نحوه مصرف دسموپرسین

برای درمان دیابت بی مزه، دسموپرسین را به صورت خوراکی، معمولاً 2 تا 3 بار در روز یا طبق دستور پزشک مصرف می شود.

برای درمان شب ادراری، این دارو را به صورت خوراکی، معمولاً یک بار در روز و هنگام خواب مصرف کنید. کودکان باید مایعاتی که پس از شام مینوشند را، به خصوص 1 ساعت قبل از مصرف این دارو تا صبح روز بعد یا حداقل 8 ساعت پس از دوز، کاهش دهند. اگر کودک در طول شب بیدار شد، مقادیر نوشیدن مایعات را محدود کنید.

کنترل میزان ادرار با مصرف داروی دسموپرسین

همه بیمارانی که از دسموپرسین استفاده می کنند، به ویژه کودکان و افراد مسن، باید نوشیدن آب و مایعات دیگر را محدود کنند. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. اگر متوجه شدید که بیشتر از حد مایعات مصرف می کنید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. روال درمانی با دسموپرسین نیاز به تنظیم دارد.

مقدار داروی مصرفی براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است. از دسموپرسین بیشتر از میزان تعیین شده و یا طولانی تر از زمان تجویز شده مصرف نکنید.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

در صورت عدم بهبودی یا توقف مصرف دارو، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی دسموپرسین

سردرد، حالت تهوع، ناراحتی معده یا قرمزی صورت می تواند از عوارض دسموپرسین باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف دسموپرسین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

سردرد از عوارض جانبی داروی دسموپرسین

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی دسموپرسین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف دسموپرسین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: بیماری کلیوی، فشار خون بالا، مشکلات قلبی (مانند انسداد رگ های خونی، نارسایی قلبی)، شرایطی که باعث عدم تعادل مایعات / مواد معدنی شود، میل به نوشیدن بیش از حد آب بدون وجود تشنگی، سطح پایین سدیم در خون (هیپوناترمی)، مشکلات خونریزی / لخته شدن مطلع سازید.

اگر دچار کمبود آب بدن شوید، پزشک قبل از شروع درمان با دسموپرسین ابتدا این حالت را درمان خواهد کرد.

مصرف الکل را محدود کنید زیرا می تواند در عملکرد دسموپرسین تداخل ایجاد کند.

در صورت ابتلا به هر بیماری که می تواند باعث عدم تعادل آب / مواد معدنی شود (از جمله تب، اسهال، استفراغ، عفونت هایی مانند آنفولانزا) و یا شرایطی که نیاز به نوشیدن مایعات بیشتری دارید (به عنوان مثال قرار گرفتن در معرض هوای بسیار گرم، ورزش شدید، تعریق مداوم) فوراً به پزشک اطلاع دهید. پزشک احتمالا نیاز به قطع یا تنظیم درمان دسموپرسین، به ویژه در کودکان و بزرگسالان دارد.

کودکان نسبت به عوارض جانبی دسموپرسین، به ویژه عدم تعادل آب / مواد معدنی و سطح پایین سدیم در خون، حساسیت بیشتری نشان می دهند.

عملکرد کلیه با افزایش سن کاهش می یابد. این دارو توسط کلیه ها پاکسازی می شود. بنابراین، افراد مسن هنگام مصرف دسموپرسین بیشتر در معرض عدم تعادل آب / مواد معدنی و سطح پایین سدیم در خون می باشند.

در دوران بارداری، دسموپرسین باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. خطرات و فواید مصرف دارو را با پزشک خود در میان بگذارید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی دسموپرسین

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی دسموپرسین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که با دسموپرسین تداخل دارند عبارتند از: تولوپتان، "قرص های آب" / دیورتیک ها (مانند فوروزماید).

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت گیجی، خواب آلودگی، سردرد مداوم / شدید، افزایش ناگهانی وزن باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند آزمایش ادرار، سطح سدیم خون) ممکن است به صورت دوره ای انجام شود تا پیشرفت وضعیت کنترل یا عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

دوز فراموش شده

اگر روزی یک دوز مصرف می کنید و آن را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

اگر روزانه بیش از 1 دوز مصرف می کنید و یک دوز را فراموش می کنید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق بین 20 الی 25 درجه سانتیگراد و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.