درخواست مشاوره رایگان
سریتینیب (نام تجاری: زایکادیا)، یکی از داروهای مورد استفاده در درمان هدفمند سرطان است که در درمان سرطان سلول های غیر کوچک ریه کاربرد دارد. سریتینیب در مواردی که پاسخ آزمایش ژنتیکی خاصی مثبت باشد، تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سریتینیب، عوارض و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: سریتینیب
نام تجاری: زایکادیا
سریتینیب برای درمان سرطان های ریه که نوع خاصی از ژن غیرطبیعی "ALK" دارند استفاده می شود. سریتینیب متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان بازدارنده های کیناز شناخته می شوند. این عمل باعث کاهش یا توقف رشد سلول ها در بدن می شود.
قبل از شروع استفاده از سرتینیب و هربار استفاده مجدد، برگه راهنمای دارو را که توسط داروساز ارائه شده است بخوانید. اگر سوالی دارید، میتوانید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
این دارو طبق دستور پزشک معالج و به صورت خوراکی مصرف می شود.
دوز مصرفی براساس شرایط پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهایی است که ممکن است مصرف کنید تعیین می شود. حتماً تمام داروهای مصرفی خود (از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید.
داروهایی (از جمله آنتی اسیدها، مهارکننده های پمپ پروتون مانند امپرازول، مسدود کننده های H2 مانند رانیتیدین) که باعث کاهش اسید معده می شوند ممکن است باعث شود سریتینیب کمتری در بدن جذب شود. این امر می تواند باعث شود سروتینیب عملکرد کمتری داشته باشد. در صورت استفاده از هر یک از این داروها با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
هنگام استفاده از این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید، مگر اینکه پزشک یا داروساز دستور دیگری داده باشد. گریپ فروت می تواند احتمال عوارض جانبی با این دارو را افزایش دهد. به همین دلیل حتماً با پزشک داروساز خود مشورت کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
دوز مصرفی دارو را خودسرانه افزایش ندهید و این دارو را بیشتر و طولانی تر از زمان تجویز مصرف نکنید. زیرا این کار نه تنها باعث افزایش بهبودی وضعیت شما نخواهد شد بلکه ممکن است خطر عوارض جانبی جدی را برای شما افزایش دهد.
اگر بعد از مصرف دارو استفراغ کردید، بهتراست دوز دیگری در آن زمان مصرف نکنید. دوز بعدی را در زمان معین دیگری مصرف کنید.
از آنجا که سریتینیب از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است و ممکن است به جنین آسیب برساند، بنابراین زنانی که باردار هستند یا فکر می کنند ممکن است باردار شوند نباید این دارو را لمس و یا گرد و غبار حاصل از کپسول ها را استنشاق کنند.
اسهال، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم، از دست دادن اشتها، سوزش معده، یبوست یا خستگی می توانند از عوارض سریتینیب باشند. حالت تهوع و استفراغ می تواند بسیار شدید باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای جلوگیری یا تسکین حالت تهوع و استفراغ دارو تجویز کند. خوردن وعده غذایی کوچک یا نخوردن غذا و محدود کردن فعالیت، میتواند منجر به کاهش برخی از این اثرات شود. در صورت ماندگاری یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف سریتینیب، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: بی حسی / سوزن سوزن شدن، علائم مشکلات کبدی (مانند حالت تهوع / استفراغ مداوم، از دست دادن اشتها، درد معده / شکم، زردی چشم / پوست، تاریکی)، ادرار، تغییرات بینایی (مانند تاری دید، کاهش بینایی) و ضعف بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: اختلال در تنفس، سرفه با بلغم یا بدون آن، ضربان قلب سریع / آهسته / نامنظم، سرگیجه شدید، غش و تشنج بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
سریتینیب به ندرت ممکن است باعث افزایش قند خون در شما شود، که این اتفاق می تواند باعث ایجاد و یا بدتر شدن دیابت شود. در صورت مشاهده علائم افزایش قند خون مانند افزایش تشنگی / ادرار، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. اگر از قبل دیابت دارید، قند خون خود را به طور منظم طبق دستورالعمل بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. بنابراین ممکن است پزشک، مصرف داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما را تغییر دهد.
استفراغ مداوم / اسهال ممکن است منجر به کاهش جدی آب بدن (کمبود آب) شود. در صورت مشاهده علائم کم آبی بدن، مانند کاهش ادرار غیرمعمول، خشکی دهان / تشنگی غیرمعمول، ضربان قلب سریع، یا سرگیجه / سبکی سر، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
سریتینیب معمولاً می تواند راش پوستی ایجاد کند که معمولاً جدی نیست. با این حال، شما ممکن است نتوانید آن را واکنش های شدید آلرژیک این دارو، تشخیص دهید. در صورت بروز راش پوستی بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف سریتینیب، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز را از سابقه پزشکی خود خصوصاً: دیابت یا قند خون بالا و مشکلات کبدی مطلع سازید.
سریتینیب ممکن است باعث ایجاد وضعیتی که بر ریتم قلب تأثیر میگذارد (طولانی شدن QT) شود. این طولانی شدن QT باعث ایجاد علائمی همچون: ضربان قلب سریع / نامنظم سریع (به ندرت کشنده) و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که درصورت مشاهده این علائم بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
در صورت وجود شرایط خاص پزشکی در خصوص مصرف سریتینیب یا داروهای دیگر که ممکن است باعث طولانی شدن زمان QT شود یا خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد و همچنین قبل از مصرف سریتینیب، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود همچون: مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG) یا سابقه خانوادگی مشکلات قلبی ( طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلبی) مطلع سازید.
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر نیز ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص مانند ("قرص آب"-ادرار آورها)، از دست دادن شدید آب بدن، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده صحیح از سرویتینب با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد تاری دید شود و تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. نوشیدنی های الکلی را محدود کنید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو، مخصوصاً به طولانی شدن QT حساسیت بیشتری نشان می دهند.
از آنجا که این دارو از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است و ممکن است به جنین آسیب برساند، بنابراین زنانی که باردار هستند یا فکر میکنند ممکن است باردار شوند نباید این دارو را لمس کنند و یا گرد و غبار حاصل از کپسول ها را استنشاق کنند.
سریتینیب نباید در دوران بارداری استفاده شود. چون این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. بانوان در هنگام استفاده از این دارو و به مدت 6 ماه پس از قطع درمان و همچنین مردان در طول دوره درمان و به مدت 3 ماه پس از قطع درمان، باید از روشهای مطمئن پیشگیری از بارداری غیر هورمونی استفاده کنند. اگر شما یا همسرتان باردار هستید، بلافاصله در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
هنوز مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در زمان استفاده از این دارو و 2 هفته پس از درمان توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی این دارو را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهایی که ممکن است ضربان قلب را کند کنند (از جمله دیگوکسین، کلونیدین، بتا بلاکرها مانند آتنولول / متوپرولول، مسدود کننده های کانال کلسیم مانند دیلتیازم / وراپامیل).
بعضی داروها می توانند باعث تغییر دفع سریتینیب از بدن شما شوند، که ممکن است بر نحوه کار سریتینیب نیز اثر بگذارد. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد قارچ آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین، ریفابوتین)، داروهای تشنج (مانند کاربامازپین، فنی توئین)، گیاه گل راعی و غیره اشاره کرد.
این دارو می تواند باعث کاهش سرعت دفع سایر داروها از بدن شود، که می تواند بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. از این داروها می توان به آلفنتانیل، آسوناپرویر، ارگوتس (مانند ارگوتامین)، فنتانیل، فلیبانسرین، ایوابرادین، لوراسیدون، تاکرولیموس، تریازولام و سایر موارد اشاره کرد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایشات / معاینات پزشکی (مانند عملکرد کبد، قند خون، EKG، شمارش کامل فاکتورهای خون، ضربان قلب، میزان آمیلاز / لیپاز) را قبل از شروع مصرف این دارو و هنگام مصرف آن و همچنین به صورت دوره ای انجام شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اما اگر کمتر از 12 ساعت قبل از دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
