درخواست مشاوره رایگان
زبان جغرافیایی، یک عارضه غیرسرطانی و بی خطر است که به صورت تکه هایی روی زبان ظاهر می شود. سطح این تکه ها صاف بوده و معمولاً با گذر زمان خود به خود بهبود می یابند. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز زبان جغرافیایی، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
زبان جغرافیایی یک بیماری التهابی اما بی خطر است که روی سطح زبان تأثیر می گذارد. زبان به طور معمول با برجستگی های ریز و سفید مایل به صورتی (پاپیلا) پوشیده شده است، که بافت هایی کوتاه، ظریف و مو مانند هستند. در صورت بروز زبان جغرافیایی، تکه هایی روی سطح زبان فاقد پاپیلاها شده و به صورت "جزیره هایی" صاف و قرمز ظاهر می شوند که غالباً مرزهای کمی برآمده نیز دارند.
این ضایعات (تکه ها) به زبان ظاهری مانند نقشه جغرافیایی می دهد. اغلب، ضایعات در یک منطقه بهبود یافته و سپس در قسمت دیگری از زبان بروز می کنند. زبان جغرافیایی به عنوان التهاب زبان خوش خیم نیز شناخته می شود.
اگرچه زبان جغرافیایی ممکن است در ظاهر نگران کننده به نظر برسد، اما مشکلات سلامتی خاصی را ایجاد نمی کند و به عفونت و یا سرطان ارتباط ندارد. زبان جغرافیایی گاهی اوقات می تواند باعث ناراحتی زبان و افزایش حساسیت به مواد خاصی مانند ادویه جات، ترشی، نمک و حتی شیرینی شود.
علائم و نشانه های زبان جغرافیایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
بسیاری از افراد با زبان جغرافیایی معمولاً هیچ علائمی ندارند.
زبان جغرافیایی می تواند روزها، ماه ها یا سال ها ادامه یابد. این مشکل اغلب خود به خود برطرف می شود اما ممکن است دوباره در زمان دیگری ظاهر شود.
زبان جغرافیایی یک عارضه خفیف است. اگرچه گاهی اوقات می تواند ناراحت کننده باشد. با این حال، وجود ضایعات بر روی زبان ممکن است بیماری های جدی دیگر زبان یا بیماری های پنهان در بدن را نشان دهد. اگر ضایعاتی بر روی زبان ایجاد شد که ظرف 10 روز برطرف نشد با پزشک یا دندان پزشک خود مشورت کنید.
علت زبان جغرافیایی ناشناخته است و هیچ راهی برای جلوگیری از این بیماری وجود ندارد. برخی پزشکان گمان می کنند ارتباطی بین زبان جغرافیایی و پسوریازیس یا بین زبان جغرافیایی و لیکن پلان وجود دارد. اما برای درک بهتر این ارتباطات احتمالی، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
مطالعات در مورد عواملی که ممکن است با افزایش خطر ابتلا به زبان جغرافیایی در ارتباط باشند نتایج متفاوتی را نشان داده اند. عواملی که به طور احتمالی با افزایش خطر بروز زبان جغرافیایی مرتبط در نظر گرفته می شود، عبارتند از:
زبان جغرافیایی یک بیماری خوش خیم است که تهدیدی برای سلامتی محسوب نمی شود و باعث عوارض دراز مدت یا افزایش خطر ابتلا به سایر بیماری ها نمی شود.
با این حال، اضطراب در مورد این بیماری نسبتاً شایع است زیرا:
پزشک یا دندانپزشک معمولاً می توانند براساس معاینه زبان و علائم و نشانه های موجود، بیماری را تشخیص دهند.
در طول معاینه، پزشک یا دندانپزشک ممکن است:
زبان جغرافیایی معمولاً به هیچ درمان پزشکی نیاز ندارد. اگرچه این بیماری گاهی اوقات می تواند باعث ناراحتی در زبان شود، اما در غیر این صورت یک بیماری بی ضرر است.
دکتر ممکن است برای کنترل ناراحتی یا حساسیت داروهایی تجویز کند. این داروها عبارتند از:
از آنجا که این روش های درمانی مورد مطالعه دقیق قرار نگرفته اند، در نتیجه میزان تأثیرگذاری آن ها نامشخص است. این بیماری به خودی خود برطرف می شود و تا حدودی غیر قابل پیش بینی است، نمی توان در رابطه با اثرگذاری درمان مطمئن بود.
با اجتناب یا محدود کردن مصرف موادی که معمولاً باعث تشدید حساسیت بافت های دهان می شوند، مانند غذاهای تند یا ترش و همچنین الکل و تنباکو، ممکن است بتوان ناراحتی های ناشی از زبان جغرافیایی را کاهش داد.
در صورت نگرانی از ظاهر زبان به پزشک مراجعه کنید.
تهیه لیستی از سوالات اساسی می تواند به شما کمک کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید. برخی از سوالات اساسی که بهتر است از پزشک خود بپرسید عبارتند از:
پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها به پزشک برای پیدا کردن راه حلی کمک خواهد کرد.
سوالاتی که ممکن است پزشک بپرسد:
