داروی تازه‌ای با نام الورالینتید توانسته در کارآزمایی بالینی فاز ۲ توجه بسیاری از پژوهشگران را جلب کند. این دارو که توسط شرکت Eli Lilly ساخته شده، مسیری متفاوت از داروهای شناخته‌شده GLP-1 را هدف قرار می‌دهد و همین ویژگی آن را به گزینه‌ای امیدوارکننده برای افرادی تبدیل کرده که به داروهای فعلی پاسخ نمی‌دهند. اهمیت این یافته زمانی روشن‌تر می‌شود که بدانیم در سال ۲۰۲۴ بیش از سه میلیارد نفر در جهان با اضافه‌وزن یا چاقی زندگی می‌کردند؛ رقمی که چاقی را به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های سلامت عمومی تبدیل کرده است.
در سال‌های اخیر داروهای کاهش وزن مانند اوزمپیک و وگووی محبوبیت چشمگیری پیدا کرده‌اند، اما همه به این درمان‌ها واکنش مشابهی نشان نمی‌دهند. حدود ۱۷ درصد از مصرف کنندگان این داروها هیچ کاهش وزن محسوسی تجربه نمی‌کنند. این موضوع نیاز به درمان‌های تازه را برجسته‌تر می‌کند؛ درمان‌هایی که با مکانیسم‌های متفاوت بتوانند طیف بیشتری از بیماران را پوشش دهند.
الورالینتید با هدف‌گیری هورمونی به نام آمیلین عمل می‌کند؛ هورمونی که هنگام خوردن غذا از پانکراس ترشح می‌شود و بر احساس سیری، تخلیه معده و متابولیسم اثر می‌گذارد. دکتر لیانا کی. بیلینگز، نویسنده اصلی مقاله منتشر شده در Lancet، توضیح می‌دهد که این دارو با تقلید عملکرد آمیلین می‌تواند اشتها را کاهش داده و بدین ترتیب روند متابولیکی بدن را تغییر دهد. او تأکید می‌کند که تنوع درمانی برای شخصی‌سازی بهتر درمان چاقی ضروری است.
مطالعه فاز ۲ روی ۲۶۳ فرد دارای اضافه‌وزن که به دیابت نوع ۲ مبتلا نبودند انجام شد. شرکت‌کنندگان طی ۴۸ هفته دوزهای مختلفی از این دارو یا یک دارونما را دریافت کردند. نتیجه بسیار روشن بود: مصرف‌کنندگان الورالینتید ۹ تا ۲۰ درصد وزن کم کردند، در حالی که گروه دارونما تنها ۰.۴ درصد کاهش وزن داشتند. پژوهشگران می‌گویند این کاهش وزن می‌تواند بسیاری از بیماری‌های مربوط به چاقی مانند فشار خون و چربی خون بالا یا مشکلات خواب را بهبود دهد. همچنین چون روند کاهش وزن در طول مطالعه متوقف نشده بود، این احتمال مطرح می‌شود که در درمان طولانی‌مدت نتایج بهتری نیز به دست خواهد آمد.
تحلیل‌های بیشتر نشان دادند که این دارو علاوه بر کاهش وزن، بر عوامل خطر قلبی-متابولیک نیز اثر مثبت می‌گذارد. کاهش فشار خون، بهبود وضعیت چربی خون و کاهش التهاب از جمله نتایج جانبی مطلوبی بودند که در مصرف‌کنندگان مشاهده شدند. با این حال، پژوهشگران تأکید می‌کنند که برای سنجش اثربخشی و ایمنی طولانی‌مدت، انجام آزمایش‌های فاز ۳ ضروری است.
دکتر جفری کرافت، جراح چاقی در نیوجرسی، معتقد است نتایج اولیه هرچند امیدوارکننده‌اند، اما باید با احتیاط تفسیر شوند. به گفته او، برای تعیین جایگاه نهایی این دارو در درمان چاقی باید عملکرد بیماران در بازه‌های زمانی چندساله بررسی شوند. دکتر میر علی، جراح چاقی در کالیفرنیا نیز معتقد است هدف قرار دادن گیرنده‌ای غیر از GLP-1 می‌تواند چشم‌انداز تازه‌ای برای بیماران فراهم کند، به‌ویژه برای کسانی که به داروهای فعلی پاسخ مناسبی نمی‌دهند. او همچنین یادآوری می‌کند که رقابت بیشتر در این حوزه شاید به کاهش هزینه‌ها و دسترسی بهتر بیماران منجر شود.
با وجود مسیر طولانی پیش رو، بسیاری از متخصصان امیدوارند که الورالینتید بتواند فصل تازه‌ای در درمان چاقی ایجاد کند؛ فصلی که در آن افراد بیشتری بتوانند با روش‌های مؤثر، ایمن و شخصی‌سازی‌شده به کاهش وزن پایدار دست یابند.
داروی مرتبط
اوزمپیک (سماگلوتید)
داروی اوزمپیک (Ozempic) با نام عمومی سماگلوتید، مشابه یکی از هورمون های طبیعی بدن (اینکرتین) می باشد که با افزایش سطح انسولین خو...
بیماری مرتبط
چاقی
بیماری چاقی نوعی بیماری مزمن و پیچیده است که در نتیجه عوامل مختلفی مانند ژنتیک، محیط، تغذیه و رفتار ایجاد می شود و پیامد های گست...
ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.