محققان استرالیایی موفق به ساخت نوعی داروی تزریقی جدید شده‌اند که می‌تواند زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون را متحول کند. این درمان نوآورانه که ترکیبی از دو داروی رایج لوودوپا و کاربی‌دوپا را به‌صورت یک تزریق هفتگی ارائه می‌دهد، گامی بزرگ به‌سوی کاهش وابستگی بیماران به مصرف روزانه چندین قرص است.
پارکینسون، دومین بیماری شایع تخریب‌کننده عصبی پس از آلزایمر، میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان درگیر کرده است. این بیماری به دلیل کاهش سطح دوپامین در ناحیه‌ای از مغز به نام جسم سیاه (substantia nigra) به‌وجود می‌آید و باعث بروز علائمی مانند لرزش، سفتی عضلات، کندی حرکت، مشکلات تعادلی و در مواردی اختلالات روانی می‌شود. درمان اصلی آن معمولاً بر پایه دارویی به نام لوودوپا است که در بدن به دوپامین تبدیل می‌شود، همراه با دارویی مکمل به‌نام کاربی‌دوپا که اثر آن را تقویت و عوارض جانبی‌اش را کاهش می‌دهد. با این حال، برای حفظ تأثیر این درمان، بسیاری از بیماران باید روزانه چند نوبت دارو مصرف کنند، که این خود چالشی بزرگ به‌ویژه برای سالمندان و افراد با شرایط پیچیده پزشکی است.
خبر خوب این است که تیمی از دانشمندان در استرالیا موفق شده‌اند این دو دارو را ترکیب کرده و به شکل یک ایمپلنت قابل تزریق درآورند که می تواند دارو را طی یک هفته به‌آرامی در بدن آزاد کند. این ایمپلنت از مواد پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر ساخته شده که پس از پایان دوره درمانی به‌طور کامل جذب بدن می‌شود. نتایج آزمایش‌های اولیه نشان می‌دهند که حدود ۹۰ درصد از داروی موجود در ایمپلنت طی هفت روز به‌طور یکنواخت در بافت عضلانی آزاد می‌شود، و پس از دو هفته، خود ایمپلنت نیز کاملاً تجزیه می‌گردد.
محققان این روش را ابتدا در شرایط آزمایشگاهی (in vitro) و سپس در بافت عضلانی پای خوک (ex vivo) آزمایش کردند. در هر دو حالت، دارو به‌شکل کنترل‌شده‌ای آزاد شد و نتایج امیدوارکننده‌ای به‌دست آمد. آن‌ها همچنین بررسی‌هایی در زمینه pH، سرعت تخریب ایمپلنت، میزان پراکندگی دارو و اثر آن بر سلول‌های بدن انجام دادند که نتایج آن‌ها نیز مثبت بود.
با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که هنوز مسیر طولانی‌ای تا استفاده گسترده از این درمان باقی مانده است. دکتر جیمی آدامز، متخصص مغز و اعصاب از مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، که در این تحقیق نقشی نداشته، معتقد است که تنظیم دوز مناسب برای یک هفته کامل ممکن است دشوار باشد، زیرا علائم پارکینسون ممکن است در طول هفته نوسان داشته باشند.
دکتر اسنها مانتری، مدیر ارشد پزشکی در بنیاد پارکینسون نیز بر این نکته تأکید دارد که این فقط یک مطالعه مقدماتی آزمایشگاهی است و برای اطمینان از ایمنی و اثربخشی درمان، به آزمایش‌های حیوانی و سپس انسانی نیاز است. او گفته است:
«ما به داده‌های دقیق‌تری از آزمایش‌های حیوانی و انسانی نیاز داریم تا مطمئن شویم این روش واقعاً بی‌خطر و مؤثر است.»
با این حال، اگر این داروی تزریقی بتواند در مراحل بعدی نیز موفق عمل کند، می‌تواند راهی تازه و ساده‌تر برای درمان پارکینسون ارائه دهد؛ راهی که از مصرف مکرر قرص‌ها جلوگیری می‌کند و کیفیت زندگی بیماران را به‌طور چشمگیری بهبود می‌بخشد.
نتایج این تحقیق در نشریه تخصصی Drug Delivery and Translational Research منتشر شده است. پژوهشی که اگرچه در ابتدای راه است، اما امیدهای تازه‌ای برای آینده درمان پارکینسون به همراه دارد.
داروی مرتبط
کاربی دوپا و لوودوپا
داروی کاربی دوپا و لوودوپا با نام تجاری ایزیکام، نوعی داروی ترکیبی است که با جبران کمبود دوپامین بدن، در کنترل علائم پارکینسون (...
بیماری مرتبط
پارکینسون
بیماری پارکینسون نوعی بیماری مزمن عصبی است که با تغییر برخی سلول های تولید کننده دوپامین در مغز ایجاد می شود و منجر به بروز علائ...
ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.