درخواست مشاوره رایگان
راه‌اندازی ICU در منزل، نیاز به تجهیزات پزشکی پیشرفته تکنولوژی دارد و این تجهیزات برای هر بیمار می‌تواند متفاوت باشد. با این حال در خیلی از شرایط خدمات مراقبت های ویژه در منزل می تواند از نظر اقتصادی به صرفه تر باشد؛ از بیماری‌هایی که ممکن است به آی سی یو در منزل نیاز داشته باشد می توان به سپسیس، آسیب تروماتیک مغز، شوک، سکته، پارگی آنوریسم مغزی، ترومای حاد، مراقبت‌های ویژه بعد از عمل، مراقبت‌های ویژه مرتبط با سرطان، نارسایی قلبی و نارسایی تنفسی (ریه) اشاره نمود.
واحدهای مراقبت ویژه (ICU) بخش‌های تخصصی هستند که درمان و نظارت را برای افرادی که وضعیت سلامتی خاصی دارند، ارائه می‌دهند. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، آموزش‌دیده بوده و تجهیزات نظارتی و مراقبتی‌ویژه و پیچیدگی‌های خاص خود را دارند.
در آی‌سی‌یو از افرادی مراقبت می‌شود که شرایط خاصی دارند مانند آسیب دیدگی یا بیماری خاصی که مراقبت‌های معمول برای آنها کافی نبود. ICU جایی است که بیماران تحت نظارت و مراقبت شبانه‌روزی هستند. تفاوت آن با سایر بخش‌های بیمارستان در این است که:
در پاسخ به این سوال که چرا افراد در آی‌سی‌یو بستری می‌شوند؟ باید گفت که اگر فردی به‌شدت بیمار است و نیاز به درمان شدید و نظارت دقیق دارد یا اگر تحت عمل جراحی قرار گرفته و مراقبت‌های ویژه می‌تواند به بهبودی او کمک کند، در این موارد به مراقبت‌های ویژه نیاز پیدا خواهد کرد.
اکثر افراد بستری در ICU با یک یا چند عضو از بدن آنها مشکل دارند. به‌عنوان‌مثال، آنها ممکن است نتوانند بدون کمک نفس بکشند.
شرایط و موقعیت‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به این معنی باشد که فردی به مراقبت‌های ویژه نیاز دارد.
برخی از دلایل رایج عبارت‌اند از:
بیماران بستری در آی‌سی‌یو (ICU) توسط تیمی از کارکنان این بخش تحت مراقبت قرار می‌گیرند و توسط تعدادی لوله، سیم و کابل به تجهیزات متصل می‌شوند. به طور معمول به‌ازای هر 1 یا 2 بیمار 1 پرستار ICU وجود دارد. این تجهیزات برای نظارت بر سلامت بیماران و پشتیبانی از عملکرد بدن آنها تا زمان بهبودی استفاده می‌شود.
تجهیزاتی که ممکن است در آی‌سی‌یو استفاده شوند عبارت‌اند از:
فردی که در بخش آی‌سی‌یو قرار میگیرد، اغلب داروهای مسکن و داروهایی مصرف می‌کند که باعث خواب‌آلودگی او می‌شود (آرام‌بخش). به این دلیل که برخی از تجهیزات مورد استفاده ممکن است ناراحت‌کننده باشند.
آیا عزیزی دارید که به‌شدت بیمار باشد؟ ما می‌توانیم بخش مراقبت‌های ویژه کاملاً کاربردی در خانه را برای شماراه‌اندازی کنیم تا به بهبود بهتر بیمار کمک و تا 70 درصد در هزینه‌ها صرفه‌جویی کنیم. میزان هزینه آی‌سی‌یو در منزل نسبت به بیمارستان مقرون به صرفه تر می‌باشد.
ممکن است مواقعی پیش آید که بیمار برای مدت طولانی به تجهیزات بخش مراقبت‌های ویژه نیاز داشته باشد و این شرایط هم از نظر مالی و هم از نظر عاطفی، به‌ویژه برای اعضای نزدیک خانواده، به‌صرفه نمی‌باشد. اینجا جایی است که تیم تخصصی ما وارد عمل می‌شود و بخش مراقبت‌های ویژه در خانه را راه‌اندازی می‌کند. در اینجا، ما شرایطی را فراهم می‌کنیم که بدون هیچ هزینه اضافی امکانات مورد نیاز عزیزانتان در اختیارشان قرار گیرد.
راه‌اندازی ICU در خانه عمدتاً شامل موارد زیر است:
آی‌سی‌یو به دلیل خطوط، لوله‌ها، سیم‌ها و تجهیزات مانیتورینگ می‌تواند هم برای فرد بستری و هم برای بازدید کنندگانش دلهره‌آور باشد.
بیماران آی‌سی‌یو را می‌توان به طیف وسیعی از دستگاه‌ها متصل کرد که رایج‌ترین آنها مانیتور قلب و ونتیلاتورهای مصنوعی است (برای زمانی بوده که بیماران نمی‌توانند به اختیار خودشان نفس بکشند). بسیاری از دستگاه‌های آی‌سی‌یو بوق می‌زنند و صداهای بلند و آلارم‌هایی ایجاد می‌کنند تا در صورت تغییر وضعیت بیمار به کارکنان اطلاع دهند. همچنین چندین لوله وجود دارد که مایعات و مواد مغذی را به بیمار وارد یا مایعات دیگر را خارج می‌کند.
کادر پزشکی زیادی در بخش مراقبت‌های ویژه وجود دارد. هر بیمار معمولاً پرستار ICU متخصصی دارد که به طور مرتب تجهیزات و هرگونه سیستم پشتیبانی سلامتی را بررسی می‌کند. گروه مجهز پزشکی آی‌سی‌یو درک می‌کند که بخش آی‌سی‌یو برای بیمار و خانواده بیماران چقدر می‌تواند ناراحت‌کننده و دلهره‌آور باشد و به همین منظور خدمات آی‌سی‌یوی سین سامد برای خانواده درجه یک بیمار در دسترس بود و پاسخگوی آنها هستند.
آی‌سی‌یو اغلب می‌تواند مکانی ناخوشایند، برای بیمار و عزیزانشان باشد. این مطلب به شما کمک می‌کند تا کمی بیشتر در مورد آنچه انتظار دارید اطلاعات به‌دست آورید.
بستری شدن هر بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه بسیار ناخوشایند است، بنابراین هر بیمارستان یک سیاست ملاقات‌کردن اتخاذ می‌کند. بازدیدکنندگان معمولاً به خانواده‌ی نزدیک فرد محدود می‌شوند. همچنین می‌توان انتظار داشت که از شما بخواهند تلفن همراه خود را خاموش کنید و از آوردن هدیه خودداری کنید. اگر احساس ناخوشایندی دارید، نباید مراجعه کنید.
ساعات بازدید معمولاً بسیار متغیر هستند، بنابراین بهتر است پیش از حرکت ساعت ملاقات را بررسی کنید. ممکن است تعداد افراد مجاز در اطراف تخت فرد بیمار محدود باشد.
برای کاهش خطر انتشار عفونت، خواسته می‌شود که هنگام ورود و خروج از واحد، دست‌های خود را تمیز کنید و ممکن است نتوانید چیزهای خاصی مانند گل را با خود بیاورید. اگر مریض هستید از ملاقات‌کردن خودداری کنید.
ممکن است شخصی که به ملاقاتش می‌روید خواب‌آلود باشد و گیج به نظر برسد، همچنین ممکن است کمی متورم به نظر برسد یا آسیب‌هایی مانند کبودی یا زخم داشته باشد. دیدن این علائم می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، اما پرستاران اطمینان حاصل می‌کنند که بیمار تا حد امکان راحت و در سلامت باشند.
مجموعه‌ای از لوله‌ها، سیم‌ها و کابل‌ها به بیمار متصل می‌شوند که ممکن است در ابتدا هشدار دهنده به نظر برسند. اگر می‌خواهید بدانید، از پرستاران ICU بخواهید توضیح دهند که کاربرد آنها چیست. ممکن است آژیر و صدای بیپ از تجهیزات بشنوید. این وسایل به پرستاران کمک می‌کند تا بیماران خود را کنترل کنند.
معمولاً اجازه خواهید داشت که با شخص بیمار تماس بگیرید، او را آرام کنید و صحبت کنید. این کار به آنها کمک می‌کند تا صداهای آشنا را بشنوند و تشخیص دهند، حتی اگر به نظر می‌رسد که پاسخ نمی‌دهند. ممکن است بخواهید درباره روز خود بگویید یا برایشان کتاب یا روزنامه بخوانید. همین‌طور می‌توانید وسایلی را برای آسوده و خوش‌حال کردن آنها بیاورید، اما از قبل از پرستاران بپرسید که چه چیزهایی نباید بیاورید.
کارکنان آی‌سی‌یو در طول بازدید آماده پاسخگویی به سوالات شما خواهند بود.
هنگامی که فرد دیگر نیازی به مراقبت‌های ویژه ندارد، می‌تواند به بخش دیگری منتقل شود تا بهبودی خود را پیش از بازگشت به خانه ادامه دهد. برخی از افراد ممکن است بعد از چند روز آی‌سی‌یو را ترک کنند. برخی دیگر ممکن است نیاز داشته باشند ماه‌ها در آی‌سی‌یو بمانند. بیشتر افرادی که آی‌سی‌یو را ترک می‌کنند به‌خوبی مراحل بهبودی را پشت‌سر گذاشته‌اند. اما گاهی اوقات ممکن است مشکلات طولانی‌مدت وجود داشته باشد، مانند:
ممکن است این مشکلات چندین ماه طول بکشد. اگر مشکلی دائمی برای خود یا یکی از عزیزانتان وجود دارد، با پزشکان مشورت و توصیه‌های ایشان را رعایت کنید. برخی از افراد ممکن است برای کمک به بهبودی نیاز به مراقبت‌های توان‌بخشی داشته باشند.
در اینجا فهرستی از برخی از بیماری‌های رایجی که ممکن است نیاز به درمان در آی‌سی‌یو داشته باشند آورده شده است:
در ادامه به توضیح مختصری به بیماری های ذکر شد، علل و درمان آنها اشاره خواهیم کرد
سپسیس وضعیتی است که با عفونت گسترده در سراسر بدن شروع می‌شود و به وضعیت تهدید کننده زندگی تبدیل می‌شود. در سپسیس، پاسخ بدن به عفونت مشکل جدیدی ایجاد می‌کند که ناشی از التهاب گسترده، که می‌تواند منجر به ناتوانی اندام شود.
در حالی که اطلاعات زیادی در مورد روشی که سپسیس به بدن آسیب می‌رساند شناخته شده، اما هنوز موارد زیادی برای آموختن باقی‌مانده است. سپسیس به دنبال عفونت ایجاد می‌شود و افراد خاصی آسیب‌پذیرتر هستند، اما اینکه چرا تنها برخی افراد به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند و دیگران نه مبهم است.
مهم‌ترین راه برای توقف سپسیس، پیشگیری از عفونت یا درمان زودهنگام آن است. تلاش‌های زیادی برای درمان سپسیس انجام گرفته است. شناسایی سریع بیماران مبتلا به سپسیس و درمان تهاجمی عفونت برای موفقیت ضروری می‌باشد. همچنین شناسایی منبع اصلی عفونت نیز ضروری است.
آسیب تروماتیک مغزی شامل آسیب موقت یا دائمی به بافت مغز است. معمولاً نتیجه ضربه سخت به سر یا صورت است و اغلب با خونریزی در مغز و یا تورم مغز همراه می‌شود. بسته به شدت آسیب مغزی، علائم ممکن است از گیجی، ازدست‌دادن هوشیاری تا کما متغیر باشد.
علل شایع آسیب مغزی تصادفات اتومبیل، سقوط، حوادث ورزشی و حوادث صنعتی است.
درمان آسیب‌های مغزی شامل مراقبت از تمام دستگاه‌های حیاتی بدن است.
از آنجایی که مغز اغلب به دنبال آسیب متورم می‌شود، فشار داخل جمجمه ممکن است افزایش یابد. تحت این شرایط ممکن است آسیب مغزی بیشتری رخ دهد و از اقداماتی برای کاهش فشار در مغز استفاده شود.
شدت آسیب مغزی تروماتیک بسیار متفاوت است. برخی از بیماران به طور کامل بهبود می‌یابند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دچار آسیب شدید و دائمی مغز یا فوت شوند.
شوک، کاهش جریان خون به اندام‌های حیاتی (مغز، ریه‌ها، قلب، کلیه‌ها و غیره) است. شوک زمانی اتفاق می‌افتد که فشار و جریان خون به‌اندازه کافی قوی نباشد تا خون را به اندام‌های حیاتی برساند.
انواع و دلایل زیادی برای شوک وجود دارد. شایع‌ترین آنها ضعف قلب، خونریزی یا عفونت شدید است.
درمان بستگی به علت شوک دارد، اما معمولاً با هدف بازگرداندن فشار خون و جریان خون به اندام‌های حیاتی انجام می‌شود.
آنوریسم اتساع (متورم شدن) و ضعیف شدن دیواره رگ خونی است. هنگامی که آنوریسم در مغز می‌ترکد، باعث خونریزی در مغز می‌شود که به‌عنوان خونریزی زیر عنکبوتی (SAH) شناخته می‌شود.
بسیاری از آنوریسم‌ها مادرزادی هستند و از بدو تولد وجود دارند. دیواره رگ خونی می‌تواند با افزایش سن، آسیب فیزیکی به رگ و ضعیف شدن آن یا سخت شدن شریان‌ها را به دنبال داشته باشد.
معمولاً برای تشخیص، نیاز به سی‌تی‌اسکن مغز است. مراقبت بر درمان علت آنوریسم و ترمیم رگ خونی متمرکز می‌باشد که اغلب به معنای کنترل فشار خون برای جلوگیری از استرس و اضطراب بر روی آنوریسم است. بر این اساس جراحی برای ترمیم رگ انجام می‌شود. اگر رگ بترکد، مراقبت بر جلوگیری از خونریزی بیشتر متمرکز می‌شود.
تروما می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد. در اکثر مناطق بیشتر تروماها ناشی از تصادفات وسایل نقلیه موتوری یا سقوط است
تروما ممکن است منجر به مجموعه‌ای از آسیب‌ها به قسمت‌های مختلف بدن شود. ضربه به سر می‌تواند منجر به آسیب مغزی شود. ضربه به گردن یا کمر ممکن است منجر به آسیب نخاع و یا فلج شود. همچنین تروما می‌تواند باعث درگیری در اندام‌های قفسه سینه یا شکم و شکستگی استخوان‌ها شود.
درمان تروما بستگی به قسمتی از بدن دارد که آسیب‌دیده است. برخی از بیماران آسیب‌دیده نیاز به جراحی برای ترمیم آسیب یا توقف خونریزی دارند، برخی دیگر به درمان‌های پزشکی تخصصی نیاز دارند.
برخی از بیماران ممکن است پس از جراحی نیاز به مراقبت در آی‌سی‌یو داشته باشند. گاهی اوقات برای مراقبت برنامه‌ریزی می‌شود، به‌خصوص پس از عمل جراحی بزرگ عروقی یا قلبی.
ممکن است مشکلات متعددی در حین جراحی رخ دهد که می‌تواند بیمار را به آی‌سی‌یو برساند. نمونه‌های رایج عبارت‌اند از خونریزی غیرمنتظره، فشار خون پایین، مشکلات ریتم قلب، یا مشکل در تنفس.
درمان مورد نیاز به ماهیت و نوع مشکل بستگی دارد.
گاهی بیماران مبتلا به سرطان نیاز به مراقبت در آی‌سی‌یو دارند. در حالی که مراقبت می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، اغلب پس از شیمی‌درمانی یا پیوند مغز استخوان به دلیل خونریزی یا عفونت مراقبت ویژه رخ می‌دهد.
بیماران مبتلا به سرطان اغلب سیستم ایمنی ضعیفی دارند، به‌خصوص کسانی که اخیراً شیمی‌درمانی یا پیوند مغز استخوان دریافت کرده‌اند. سیستم ایمنی ضعیف می‌تواند آنها را مستعد ابتلا به عفونت‌ها کند، که برخی از آنها ممکن است تهدیدکننده زندگی باشند. همچنین می‌توانند به دلیل سطوح پایین پلاکت‌ها، سلول‌هایی که مسئول کمک به لخته‌شدن خون هستند، مستعد خونریزی باشند.
درمان‌های مورد نیاز بستگی به مشکل خاصی دارد که باعث می‌شود بیمار به آی‌سی‌یو نیاز پیدا کند. بیماران مبتلا به عفونت معمولاً با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند و بیماران مبتلا به خونریزی ممکن است نیاز به تزریق گلبول‌های قرمز یا پلاکت داشته باشند.
انواع بیماری‌های مرتبط به قلب که می‌تواند بیمار را مجبور به پذیرش در آی‌سی‌یو کند زیاد است. بسیاری از این بیماران در بخش مراقبت‌های عروق کرونر (CCU) یا آی‌سی‌یو جراحی قلب (CSICU) بستری می‌شوند، اما برخی از آنها در آی‌سی‌یو با مراقبت ویژه هستند. شایع‌ترین مشکل قلبی که منجر به بستری‌شدن در آی‌سی‌یو می‌شود نارسایی قلبی است.
نارسایی قلبی وضعیتی است که در آن ماهیچه‌های پمپاژ کننده قلب برای گردش خون کافی در بدن بسیار ضعیف می‌شوند. در نتیجه ممکن است شوک و نارسایی قلبی رخ دهد.
درمان نارسایی قلبی به علت آن بستگی دارد. بیماران مبتلا به انسداد در رگ‌های قلب یا مشکلات دریچه‌های قلب ممکن است نیاز به جراحی یا قرار دادن استنت یا پایه داشته باشند. اکثر بیماران با داروهایی درمان می‌شوند که قدرت پمپاژ قلب را بهبود می‌بخشد و به افزایش جریان خون در بدن کمک می‌کند.
هدف ریه‌ها رساندن اکسیژن به جریان خون و حذف دی‌اکسیدکربن است. هنگامی که این عملکردهای اساسی مختل می‌شوند، ممکن است وضعیت تهدید آمیزی را برای سلامتی فرد به وجود می‌آورد.
دلایل زیادی برای نارسایی تنفسی وجود دارد، اما شایع‌ترین علتی که منجر به بستری‌شدن در آی‌سی‌یو می‌شود، عفونت ریه (پنومونی) است. پنومونی می‌تواند در اثر عفونت با باکتری، ویروس یا قارچ ایجاد شود. ذات‌الریه شدید می‌تواند منجر به التهاب شدید ریه‌ها شود، وضعیتی به نام سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) که می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
پنومونی معمولاً با ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های ویژه درمان می‌شود. بیماران مبتلا به ذات‌الریه شدید اغلب به تهویه مکانیکی (دستگاه تنفسی) برای مراقبت از تنفس خود تا زمانی که ریه‌های آنها بهبود یابد نیاز دارند.
پرستار مراقبت‌های ویژه از افرادی که به‌شدت بیمار هستند مراقبت می‌کند. پرستار ارتباط زیادی با بیمار داشته و اغلب مسئول اصلی تماس با اعضای خانواده است. پرستار ICU مسئول نظارت مداوم بر وضعیت بیمار و همچنین تشخیص کوچک‌ترین تغییری در وضعیت بیمار است. این پرستاران به‌عنوان عضوی جدایی‌ناپذیر تیم مراقبت‌های پزشکی بوده و چندبخشی عمل می‌کنند. پرستاران مراقبت‌های ویژه باید توانایی همکاری با سایر اعضای تیم مراقبت‌های پزشکی مانند پزشکان، مدیران بیمارستان، سایر درمانگران و به‌ویژه سایر پرستاران را داشته باشند. آنها مسئول تمام مراقبت‌هایی هستند که به بیمار داده می‌شود، از تجویز دارو گرفته تا تراکئوتومی و سایر مراقبت‌ها و اتصال بیمار به ونتیلاتور. همچنین پرستاران برای مشاهده هرگونه تغییر در وضعیت بیمار، به طور مداوم شرایط آنها را کنترل می‌کنند.
مسئولیت‌های آنها شامل ارزیابی، نظارت بر علائم حیاتی، مدیریت وضعیت تنفس، تجویز دارو، تزریق داخل وریدی، مراقبت از کاتتر ورید مرکزی، کاتترهای سوان گانز (کاتتر های شریان ریوی) و نظارت بر درمان‌های در حال اجرا است. آنها باید همیشه برای انجام احیای قلبی ریوی و سایر تکنیک‌های نجات‌دهنده آماده باشند.
آماده‌بودن پرستار و مدرک تحصیلی در مقطع لیسانس پرستاری و گواهینامه پرستاری در مراقبت‌های ویژه الزامی است. اکثر موسسات حداقل به 1 تا 2 سال تجربه پزشکی/جراحی نیاز دارند، اگرچه برخی از بیمارستان‌ها به فارغ‌التحصیلان منتخب رشته پرستاری خدمات مراقبتی گسترده ارائه می‌دهند. علاوه بر تجربه قبلی، بسیاری از مؤسسات پرستاران را ملزم می‌کنند به گذراندن یک دوره مراقبت‌های ویژه که معمولاً در بیمارستان ارائه می‌شود. این دوره عموماً 4 تا 6 هفته به طول می‌انجامد.
